مضامین اشراقی در داستان‌های ابوتراب خسروی

ابوتراب خسروی از نویسندگان سرشناسی است که در شیراز زندگی می‌کند. رمان‌های «اسفار کاتبان» و «رود راوی» به قلم او حدود ده سال قبل در فضای ادبی کشور درخشید.

ابوتراب خسروی از نویسندگان سرشناسی است که در شیراز زندگی می‌کند. رمان‌های «اسفار کاتبان» و «رود راوی» به قلم او حدود ده سال قبل در فضای ادبی کشور درخشید.

آثار خسروی از مضامین سوررئال با تکیه بر ویژگی های رمان پست مدرن مایه ور است.

او با احاطه نسبی بر ادبیات کهن، دارای نثری پخته و قوی است. در آثار خسروی زبان ویژه ای را می بینیم که تمایل به باستان گرایی، کهن الگویی و بازگشت به زبان متون مقدس دارد.

چندی قبل رمان «ملکان عذاب» به قلم او منتشر شد که مورد توجه علاقه مندان ادبیات قرار گرفت.

حالا او می خواهد مجموعه داستانی را بر اساس آثار سهروردی منتشر کند. گفت وگوی کوتاه ما را با ابوتراب خسروی می خوانید.

آقای خسروی کار جدید در دست نگارش دارید؟

یک مجموعه داستان کوتاه است که بر اساس مضامین شیخ اشراق سهروردی است؛ در واقع در این مجموعه از مضامین شیخ اشراق برای داستان نویسی استفاده کردم؛ البته این برداشت های من از شیخ اشراق است و ممکن است ارتباط مستقیم به هم نداشته باشد.

این مجموعه شامل چند داستان است؟

شامل ۷ـ ۶ داستان است.

عنوان کتاب چیست و کدام ناشر آن را منتشر می کند؟

عنوانش «آواز پر جبرئیل» است که انتشارات گمان آن را چاپ می کند.

چندی پیش رمان «ملکان عذاب» از شما به چاپ رسید. استقبال از این کتاب چطور بود؟ آیا شما را به عنوان نویسنده اثر اقناع کرد؟

استقبال خیلی خوب بود. حتی فراتر از انتظارم بود. کتاب های من مخاطب عام ندارد. یعنی کتاب های من این اقبال را ندارد که مخاطبان کتاب های عوام پسند آنها را بخوانند. کسانی کتاب های مرا می خوانند که سنخیت فکری با من دارند و طبیعتا طیف محدودی هستند.

به نوشتن رمان بعدی هم فکر می کنید؟

قطعا فکر می کنم. طرحش در ذهنم است. طرح های زیادی در ذهن دارم که اگر فرصت فراهم شود آنها را خواهم نوشت.

در سال های اخیر، بسیاری از کاهش مخاطبان ادبیات و کاهش فروش کتاب سخن گفتند. شما فکر می کنید قیمت کتاب تا چه اندازه در این موضوع دخیل بوده است؟

از نظر اقتصادی فضا طوری است که قیمت کتاب در چند سال اخیر بالا رفته است. طبعا بیشترین مخاطب کتاب طبقه دانشجو و کم درآمد جامعه است. بنابراین وقتی قیمت کتاب گران می شود آنها نیازهای فرهنگی را در صف آخر قرار می دهند.