جمعه, ۵ بهمن, ۱۴۰۳ / 24 January, 2025
مجله ویستا

گلبرگ های سرخ دوستی


گلبرگ های سرخ دوستی

● تقدیم به امام زمان(عج)
ای مهدی زمان(عج)! بی تو باید جاده جستجوها را تا قیامت کشاند. بی تو باید تا بقا هست بارید و بارید. فاصله ما تنها به اندازه حجم گریه است و تو مثل زندگی، همیشه جاری …

تقدیم به امام زمان(عج)

ای مهدی زمان(عج)! بی تو باید جاده جستجوها را تا قیامت کشاند. بی تو باید تا بقا هست بارید و بارید. فاصله ما تنها به اندازه حجم گریه است و تو مثل زندگی، همیشه جاری هستی. تو محبت را تفسیر کرده ای و من «دوست داشتن» را از تو خواهم آموخت.

اماما! درگوشم آهنگ زندگی را نواختی. بگذار توصیفت کنم هرچند توصیف ناپذیری. آنقدر در شهر قاصدک ها برای یافتن تو خیابان گردی کرده ام که پاهایم تاول زده اند. امواج دریا خودرا به ساحل می کوبند تا اشک های خود را به زیباترین یار تقدیم کنند. من مسافر سرزمین همیشه بهارم. می خواهم برای دستهایت ترانه بسرایم و دفتر دلم را پر از آواز قناری ها کنم. نباید باور کنم خموشی و تزلزل ستارگان را بیا تا بین لب و لبخند فاصله نباشد. سحرگاهان همراه با مرغ های دریایی برمی خیزم و بیاد تو نماز می خوانم. همه شعرهایم را با عطر آسمانی تو خوشبو می کنم. کبوتر دلم را تا بیکران ها پرواز می دهم که برایم از امید خبر بیاورد. بیا تا برای حرمان صحرا نوید و برای زخم لاله مرهم باشی. این را از دهان پرنده ای زیبا که در اعماق کهکشان، راه خود را گم کرده بود شنیدم. می خواهم به سمت آوازهای بکر، قایق برانم. چه خوب بود کسی برای شب های بلند من قدری نور خورشید می آورد تا من سهم خود را به سایه ها بدهم و یک لبخند شکوفه سهم من باشد. پرهای نازنین راز را لمس می کنم تا شوقی عارفانه سهم تو و حسرتی طولانی سهم من باشد. سرانجام روزی می رسد که ما انسان ها ناگهان پنجره سپیدی را که نور خدا پشت آن است ببینیم. اگر فرشته ها برای ما دعا کنند آسمان ها از هم خواهندشکافت. برگرد که خانه ام بی حضور سبزت، خرابات تاریک است. جاده خوشبختی را به من نشان بده. در باد شناور اگر نامت را بر آسمان بنویسم ابر می شود و بر زمین تشنه می بارد.

اماما! نامت را بر قلبم می نویسم تا برای همیشه باقی بماند. برگ های اقاقیا تو را صدا می زنند تا به بوی دعا و طراوت آن، از کوچه ما گذر کنی.

با آمدنت گلبرگ های سرخ دوستی، دوباره جان می گیرند. در رگ هایم به جای خون، شور و حرارت جاری است. به امید فردا و شکوفایی تو، رنج امروز و دیروز را از یاد می برم تا تو بیایی و غم سنگین هجران را از دل ما پاک کنی.

بیژن غفاری ساروی از ساری

همکار افتخاری مدرسه