کودکان ناسزاگو

والدین نباید هیچ گونه اهانتی را تحمل کنند بلکه باید با قدرت واکنش نشان دهند

امروزه ناسزاگویی معضلی فراگیر در میان کودکان محسوب می شود این صحنه را مجسم کنید:

مادر: «چرا تکالیف مدرسه ات را انجام نداده ای؟»

کودک: «از مدرسه و معلم لعنتی متنفرم!»

مادر: «با من این طور حرف نزن.»

کودک: «چرا که نه؟ خود شما هم ناسزا می گویید.»

سعی کنید چنین صحنه ای میان شما و کودکتان روی ندهد. کودک تلاش می کند شما را وارد جدال لفظی کند ولی بهتر است از روش زیر استفاده کنید:

مادر: «چرا تکالیف خود را انجام نداده ای؟ سؤال من این است. تا زمانی که این کار را انجام ندهی نمی توانی از تلفن همراه استفاده کنی» سپس بلافاصله محل را ترک کنید و در این مورد با کودک خود به مشاجره نپردازید.

اگر فرزند شما بگوید: «من اهمیتی نمی دهم» می توانید پاسخ دهید: «بسیار خوب ولی تا قبل از انجام تکالیف نمی توانی از تلفن همراه استفاده کنی» و بلافاصله به بحث کردن خاتمه دهید و پس از اینکه فرزندتان آرامش خود را بازیافت جریمه ای برای او درنظر بگیرید.

اگر کودک شروع به ناسزاگویی به شما کرد باید بدانید قصد تحریک شما را دارد. در این گونه موارد نباید با او بحث کنید. غالبا علت ناسزاگویی کودکان این است که از درخواست های والدین خود عصبانی می شوند یا علاقه ای به انجام آنها ندارند و یا شاید هم ترجیح می دهند اوقات خود را با دوستانشان سپری کنید.

بهتر است پس از اینکه اوضاع آرام شد به کودکان یادآوری کنید که ناسزاگویی نه تنها مشکلات آنها را حل نمی کند بلکه موجب پیچیده تر شدن معضلات می شود.

● هیچ بهانه ای برای اهانت کردن وجود ندارد

والدین نباید هیچ گونه اهانتی را تحمل کنند بلکه باید با قدرت واکنش نشان دهند. اگر کودک به ورزش علاقه مند است باید او را از یک جلسه تمرین محروم کرد. مسئله مهم این است که به کودک اجازه ندهید به شما و سایر اعضای خانواده اهانت کند.

اگر کودک شما اهل ورزش کردن نیست بهتر است او را از استفاده از تلفن همراه محروم کنید.

به عنوان مثال می توانید به او بگویید: «اگر به مدت ۲۴ ساعت به خواهرت توهین نکنی آن وقت تلفن همراهت را پس می دهم» و اگر شش ساعت بعد او مجددا به خواهرش توهین کرد این مدت را به ۴۸ ساعت افزایش دهید.

در ضمن به کودک دستور بدهید به اتاق خود رفته و یک نامه عذرخواهی بنویسد و در آن نامه قول بدهد که دیگر مرتکب چنین اشتباهی نشود.

● بچه های کوچک تر

اگر انتظار دارید کودکان در جلوی شما ناسزا نگویند بهتر است خودتان هم این کار را انجام ندهید. کودکان در واقع از والدین خود تقلید می کنند. شما باید به آنها بیاموزید که کلمه ای که بر زبان می آورند ناشایست است.

بهتر است به کودک خود بگوئید: «کلمه ای که تو به کاربردی ناشایست است و مردم آن را دوست ندارند»

و اگر کودک در جواب گفت: «اما شما هم این کلمه را به کار می برید» می توانید پاسخ دهید: «لطفا هر وقت از این کلمه استفاده کردم به من گوشزد کن» و زمانی که این کار را انجام از کرده خود ابراز تأسف کنید و از کلمه دیگری استفاده نمایید.

● پذیرفتن پیامدهای ناسزاگویی

در مورد بچه های بزرگ تر باید گفت برای متوقف کردن ناسزاگویی آنها می توانید یک «گلدان ناسزا» تهیه کنید. افرادی که دشنام می دهند باید مقداری پول و یا برگه ای را درون گلدان بریزند که هر برگه به مفهوم انجام وظایف بیشتر است.

مجازات کودکان هر چه سریع تر انجام شود نتایج بهتری خواهد داشت. در ضمن شما باید برای استفاده کودکان از کامپیوتر، تلویزیون و بازی های ویدیوئی برنامه زمانی در نظر بگیرید و هنگامی به آنها اجازه استفاده از این گونه وسایل را بدهید که تکالیف خود را انجام داده باشند.

● بچه هایی که زیر لب ناسزا می گویند

برخی از بچه ها زیر لب دشنام می دهند ولی شما در مورد آنها نیز باید همانند مورد قبل رفتار کنید.

اگر کودک به شما گفت: «من که چیزی نگفتم. این مجازات، عادلانه نیست» باید پاسخ دهید: «متأسفم ولی من چنین کلمه ای را شنیدم. بهتر است در آینده بلندتر حرف بزنی»

به عبارت دیگر به کودک اجاز ندهید از حربه ناسزاگویی زیر لب استفاده کند.

امروزه ناسزاگویی به معضلی بزرگ در میان خانواده ها تبدیل شده ولی والدین باید الگوهای مناسبی برای فرزندان خود ارائه دهند و در ضمن آنها را مسئولیت پذیر بار بیاورند.

نباید از یاد ببریم کودکانی که می دانند چگونه با دیگران محترمانه رفتار کنند بهتر از آنهایی که همانند تبهکاران حرف می زنند خود را با جهان پیرامون وفق می دهند.