آموزش اتوبوسی

حضور مدام وسیله‌ای لوکس در روستاهای دور دست تونس امری عادی نیست.
اما این اتوبوس کارش حمل و نقل گردشگران نیست، بلکه هدف آن بیشتر آموزش است تا حمل و نقل. این اتوبوس‌ها به شکل یک …

حضور مدام وسیله‌ای لوکس در روستاهای دور دست تونس امری عادی نیست.

اما این اتوبوس کارش حمل و نقل گردشگران نیست، بلکه هدف آن بیشتر آموزش است تا حمل و نقل. این اتوبوس‌ها به شکل یک مرکز اینترنت متحرک در آمده‌اند، در سراسر تونس می‌چرخند و دانش‌آموزان در سن‌های مختلف یاد می‌گیرند که چه‌طور وارد اینترنت بشوند، این طرف و آن طرف بروند و اطلاعات مورد نیازشان را برای درس و پیدا کردن کار و... به دست بیاورند.

این اتوبوس‌ها با یک ون‌لوکس‌تر از خودشان حرکت می‌کنند، دیش ماهواره و بقیه وسایل در آن ون قرار دارد.گاهی مانع‌های طبیعی کار را با مشکل روبه‌رو می‌کنند؛ مثل کوه‌ها. در باقی موارد، فناوری اتوبوس‌های اینترنتی همانی است که در جاهای دیگر به کار می‌رود. البته این فناوری بدون سانسور نیست، سایت‌های مشخص و پست الکترونیکی برخی گروه‌ها یا افراد فیلتر می‌شوند.تونس یکی از سخت‌ترین قانون های فیلتر اینترنت را در دنیا دارد.

دولت این کشور با وجود این فیلترها باز معتقد است همه شهروندانش باید به کامپیوتر و اینترنت ،حتی در دورترین روستاها، دسترسی داشته باشند. اتوبوس‌های مورد نظر، عصر دیجیتالی را هفته‌ای دو بار به روستاهایی می‌برند که برق، «کافی‌نت» یا سیستم حمل و نقل منظم به شهرهای بزرگ را ندارند.

بنیان‌گذار این شرکت دولتی یک خانم است که می‌گوید: «همه تونسی‌ها باید به اینترنت دسترسی داشته باشند؛ مهم این است که شکل صحیح استفاده از آن را بدانند.»

در این اتوبوس‌ها خدمات رایگان ارائه می‌شود و کاربران بسیار مشتاق و علاقه‌مند سراغش می‌آیند. احمد، ۱۴ساله می‌گوید: «برادر بزرگ ترم در فرانسه کار می‌کند. او به من می‌گوید که زندگی آنجا چه‌طور است و این که من باید حسابی درس بخوانم.»

احمد،‌ مادر بزرگش را با خودش می‌آورد تا به او کار با اینترنت را یاد بدهد.

او می‌گوید: «برای من آسان است. به مادر و مادر بزرگم هم یاد می‌دهم تا آنها هم بتوانند چیز تازه‌ای یاد بگیرند.»

دلیل علاقه مادر و مادربزرگش به استفاده از اینترنت چیزی نیست جز ارتباط با اعضای خانواده که در کشورهای دیگر هستند.

پیوند دادن نسل‌ها به این طریق شاید هزینه‌هایی داشته باشد، اما فایده‌هایش خیلی بیشتر است.

ارائه دسترسی به اینترنت به مسافران این اتوبوس‌های آموزشی، حتی به بهبود روند کاریابی و تناسب نیروی کار کمک کرده است.مریم، تازه مدرسه را تمام کرده و دنبال کار است. او می‌گوید: «فرصت‌های شغلی این دوروبر زیاد نیست، اداره‌ای وجود ندارد و من باید در پایتخت کاری پیدا کنم تا خرجم را در بیاورم. بنابر این می‌آیم اینجا و دنبال کار می‌گردم.»

اتوبوس‌ها شب ها به پارکینگ مخصوص‌شان برمی‌گردند تا دوباره صبح روز بعد سراغ نوجوان‌ها و روستاهای دور دست بروند، روستاهایی که بزرگ‌ترهایشان هم کم‌کم به خیل نوجوان‌های علاقه‌مند می‌پیوندند.انقلاب دیجیتالی در تونس، شغل‌های جدید و بسیاری را ایجاد کرده است. این اتوبوس‌ها وسیله‌ای مهم در دسترسی هزاران نفر به بزرگراه اینترنت هستند.

فرانک عطیف