تفنگ بی فشنگ

تهدید صریح رهبران رژیم صهیونیستی به حمله نظامی علیه تاسیسات هسته ای جمهوری اسلامی ایران زیر چتر حمایت آمریکا, نقض آشکار قوانین بین المللی است و قاعدتا می بایست از سوی مجامع قانونی و بین المللی واکنش موثری در برابر آن صورت می گرفت, که البته این چنین نشد

۱) سفر سولانا به تهران و ارائه بسته جدید پیشنهادی ۱+۵ به ایران که در واقع حاوی عناصر جدیدی نبود و فقط با ادبیات جدید تلاش شده بود تا موضوع درخواست مستقیم تعلیق از طریق درخواست اجرای قطعنامه ۱۸۰۳ شورای امنیت، دوباره مطرح شود، اظهارنظرهای متفاوتی را به دنبال داشته است.

اگرچه این دست پیشنهادها به عنوان مشوق هایی برای حل یک مناقشه ارائه می شود اما در باطن و صورت واقعی، تهدیدهایی برای سلب یک حق عمومی و مشروع به شمار می آید. آمریکا و غرب تلاش می کنند با تدارک و ارسال بسته های پیشنهادی خود، در قالب مذاکره دست به باج خواهی زده و در مقابل از ایران چهره ای غیرمنطقی به دنیا معرفی کنند.

هرچند زمینه برای تعامل منطقی در موضوع هسته ای ایران فراهم شده است، اما اینکه همزمان با سفر اخیر سولانا به تهران و تحویل بسته جدید به مقامات جمهوری اسلامی و قبل از هرگونه اظهارنظر مقامات کشورمان، رئیس جمهور آمریکا در یک اظهارنظر خبر از رد این بسته توسط ایران می دهد، نشان دهنده آن است که آمریکا طرحی از پیش تعیین شده برای برداشتن گامهای بعدی علیه برنامه هسته ای ایران در دست دارد.

از نگاه ایران، هیچ مشوقی نمی تواند جای اقتدار نظام و منافع مردم کشور را بگیرد. غنی سازی اورانیوم، فارغ از آنکه موضوع مناقشه هسته ای بین ایران و غرب قرار گرفته، امروز جزء حیثیت نظام جمهوری اسلامی شده و همه مردم و مسئولان بر سر آن به توافق رسیده اند و به هیچ وجه عقب نشینی از آن برایشان پذیرفتنی نیست.

۲) طی سالهای اخیر، آمریکا و غرب و هم چنین رژیم صهیونیستی با اتهام تلاش ایران برای دستیابی به سلاح اتمی، کوشیده اند تا برنامه های هسته ای ایران را متوقف سازند.

تصویب سه قطعنامه علیه کشورمان در شورای امنیت ملی و اعمال تحریمهای اقتصادی و سیاسی ضدمنافع جمهوری اسلامی و تهدیدهایی که هر از چندی توسط کسانی که خود سردمدار جنگ و جنایت در جهان امروزند، جزو تلاشهای بی وقفه آنان بوده است. چندی پیش شائول موفاز معاون نخست وزیر رژیم صهیونیستی در مصاحبه با روزنامه اسراییلی یدیعوت آحارونت ادعا کرد که؛ تحریمهای اقتصادی علیه ایران فاقد کارایی لازم بوده و باید با حمله به تاسیسات هسته ای ایران، مانع ادامه فعالیت های اتمی این کشور شد.

روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز در سر مقاله خود با عنوان «تهدید کردن ایران» اشاره می کند: «ایهود اولمرت، نخست وزیر اسراییل که رسوایی فساد گریبان وی را گرفته و حتی این امر می تواند او را از شغلش برکنار کند، هدایت این ادعاها را برعهده داشته و قبل از اینکه با بوش در کاخ سفید ملاقات کند، عنوان می نماید که باید با هر وسیله ممکن مانع ایران شد.»

این تهدیدها در حالی صورت می پذیرد که خود رژیم اشغالگر قدس برخوردار از ۱۱ نیروگاه هسته ای بوده و بالغ بر ۲۰۰ کلاهک هسته ای را در زرادخانه های اتمی خود نگهداری می کند؛ امری که صلح جهانی و امنیت منطقه را به شدت مورد تهدید قرار می دهد. این رژیم علیرغم وجود فشارهای بین المللی تاکنون از امضای معاهده منع گسترش سلاحهای اتمی نیز طفره رفته است.

آمریکا در سال ۱۹۵۸ پروازی را بر فراز دیمونا، راکتور هسته ای اسراییل، انجام داد و آژانس های اطلاعاتی آمریکا نتیجه گیری کردند که این راکتور هسته ای به منظور اهداف نظامی برپا شده است. بنابراین دولت آمریکا از سال ۱۹۵۸ تاکنون از برنامه های هسته ای این کشور آگاه است و برخی از عناصر دولت آمریکا نیز متهم به همدستی و کمک به برنامه هسته ای اسرائیل غاصب می باشند. اگرچه این بازی مسخره برای سرپوش گذاشتن بر دخالت مستقیم آمریکا در تسلیح اسرائیل به سلاح هسته ای بوده است.

اسرائیل که به دنبال انحصار هسته ای خود در منطقه خاورمیانه است، در سال ۱۹۸۱ تاسیسات هسته ای عراق و در شهریور سال پیش پادگانی را در منطقه دیرالزور سوریه مورد حمله نظامی قرار داد. سکوت مجامع جهانی و در رأس آنها شورای امنیت سازمان ملل سبب شد تا مقامات این رژیم از ادبیات گستاخانه تهدید و حمله نظامی برای نیل به اهداف شوم خود استفاده نمایند.

تهدید صریح رهبران رژیم صهیونیستی به حمله نظامی علیه تاسیسات هسته ای جمهوری اسلامی ایران زیر چتر حمایت آمریکا، نقض آشکار قوانین بین المللی است و قاعدتا می بایست از سوی مجامع قانونی و بین المللی واکنش موثری در برابر آن صورت می گرفت، که البته این چنین نشد.

۳) چندی قبل ژنرال «مایکل موزلی» فرمانده نیروی هوایی آمریکا و «مایکل وین» وزیر نیروی هوایی این کشور به دلیل آنچه اشتباهات مکرر اتمی خوانده می شد، برکنار شدند. اخراج این دو نفر نشان دهنده آن است که مشکل به وجود آمده، حفاظت تسلیحات و مواد اتمی زرادخانه آمریکا است.

پایگاه اینترنتی «کامن دریمز» در گزارشی با اشاره به این خبر و اعتراف به وجود هزاران سلاح اتمی در زرادخانه آمریکا می نویسد: «آنچه بیشتر آمریکایی ها متوجه نمی شوند، این است که تسلیحات اتمی نمی تواند از آنان حفاظت کند. این تسلیحات یک سپر دفاعی نیست و تمام کاری که می توانیم با آن انجام دهیم تهدید کشورهای دیگر است.» گفتنی است آمریکا مقام اول کشورهای جهان از لحاظ شمار کلاهک های اتمی را دارا می باشد.

از طرف دیگر بوش، رئیس جمهور آمریکا که به مناسبت ۶۰سالگی اسرائیل به سرزمین اشغالی فلسطین رفته بود، با تاکید بر پیوند ناگسستنی بین آمریکا و رژیم صهیونیستی می گوید: «اگر ما به ایران اجازه دهیم که به سلاح اتمی دست یابد، به نسل های آینده خیانتی نابخشودنی کرده ایم. به خاطر صلح در جهان نباید به ایران اجازه این کار را بدهیم»!

ببینید کشورهایی که خود صاحب هزاران کلاهک اتمی در دنیا بوده و بزرگترین سازمان های تروریستی جهان را در خود جای داده اند و بزرگترین جنایتکاران و حامیان تروریسم در جهان به حساب می آیند، چگونه از ایران اتمی به عنوان خطر در برابر صلح جهانی یاد می کنند؟!

تمام تهدیدهای نظامی و تحریم هایی که علیه ایران به کار بسته اند و مذاکرات، مادامی که با سیاست هویج و چماق پیش می رود، هیچکدام در عزم راسخ مردم و مسئولان امر در دستیابی به فناوری هسته ای، کوچکترین شکافی ایجاد نخواهد کرد و تهدیدهای آمریکا را نشانه روی با تفنگ بی فشنگ می دانند.

خواسته های جمهوری اسلامی ایران کاملا روشن، قانونی و در چارچوب NPT است و مردم ما چیزی بیش از حق مسلم و قانونی خود نمی خواهند. ایران نیز صادقانه به همه ابهامات و سؤالات پاسخ داده است و بازرسان آژانس در این مورد دستشان کاملا باز است.

جهان، امروز به سمت بحران انرژی و کاهش منابع فسیلی پیش می رود. طبعا پیوستن سریع تر ایران به چرخه کشورهای دارای توانایی غنی سازی مستقل هسته ای می تواند تضمین کننده آینده سیاسی و اقتصادی و امنیت انرژی در قرن بدون نفت باشد.

حمید امیدی