قوانین خانه‌دار شدن

خانه‌دار شدن در این زمانه کار هرکسی نیست و از قدیم هم گفته‌اند که کار را باید به کاردان سپرد.

خانه‌دار شدن در این زمانه کار هرکسی نیست و از قدیم هم گفته‌اند که کار را باید به کاردان سپرد. برای همین ما از اول می‌گوییم اگر کار شما نیست خودتان را سر کار نگذارید و بی‌خیال خانه‌دار شدن شوید. اما اگر دوست دارید این کار را ادامه بدهید یادتان باشد که قوانین ثبت‌نشده‌ آن را رعایت کنید.

قانون‌اول - زن خانه‌دار:

می‌توانید خیلی راحت و بی‌دردسر یک زن خانه‌دار را نصیب و قسمت خودتان کرده و به راحتی صاحب‌خانه شوید. البته باید حواس‌تان را کاملاً جمع کنید که زن خانه‌دار یعنی زنی که خانه به نامش باشد و بعد خانه را به نام شما کند. اگر پیدا کردید مبارک‌تان...

قانون دوم - «نخور نپوش تا آخر عمر»:

برای این‌که خودتان بخواهید صاحبخانه شوید و زن خانه‌دار هم نگیرید، بهتر است که تا آخر عمر از خوردن و پوشیدن و گشتن بگذرید و هرچه که در دستتان می‌آید بگذارید روی هم. بعد آن را بگذارید جلوی آینه تا چند برابر شود و بتوانید با پس‌اندازتان خانه بخرید.

قانون سوم - مسکن مهر:

باید خانه‌تان را پس از خرید تبدیل به مسکن مهر کنید. یعنی با مهربانی زن و فرزندان را متوجه کنید که از این به بعد که همه سرمایه‌تان را داده‌اید و خانه خریده‌اید، دیگر نه از سفر خبری هست، نه از خوردنی، نه از پوشیدنی، و نه هرچیز دیگر. فقط یادتان باشد همه نداری مسکن‌تان را با مهربانی طی کنید.

قانون چهارم - نیازمندی‌ها:

از صبح که بیدار می‌شوید باید به دنبال‌ نیازمندی‌های روزنامه باشید تا قیمت‌هاو متراژها را حفظ کنید و تخمین بزنید. لازم است شما قبل از خرید خانه، به ماشین حسابی که می‌داند در هر نقطه زمین متری چند است تبدیل شوید.

قانون پنجم - این‌جا متری چنده:

باید برای مدتی طولانی به هر خانه‌ای که وارد می‌شوید به محض نشستن از صاحبخانه بپرسید: «این‌جا متری چنده؟» و آنقدر تکرار کنید تا بالاخره خودتان صاحبخانه شوید و این سوال را به کسانی که وارد خانه‌ شما شدند پاسخ دهید.

قانون ششم - پرت شدن از خانه:

این قانون به عنوان یک انگیزه‌ مهم و محرک در زندگی شما نقش دارد و تا زمانی‌که شما از خانه‌ پدری به بیرون پرتاب نشوید به فکرتان خطور نمی‌کند که بروید خانه‌ای اجاره کنید و خودتان هم خانه‌دار شوید. برای همین به شما توصیه می‌کنم حتی‌الامکان کاری کنید که پدرتان شما را از خانه بیرون کرده و سال‌های دور از خانه را تبدیل به زندگی اعیانی خانه‌داری کنید. نه نه! شوخی کردم! کجا؟ بابا دارم حرف می‌زنم. کدام خانه دوست عزیز؟ این آخری قانون نبود، شوخی بود... آخ آخ دیدی چه کار کردی؟ حالا برو صبح تا شب بدو دنبال خانه. آدم هم اینقدر زود باور؟

معصومه پاکروان