طعام معنوی پیامبر گرامی (صلی الله علیه و آله و سلم)

خدای سبحان درباره‌ی‌ شرط استفاده‌ی‌ از تغذیه علمی و معنوی آن حضرت می‌فرماید: در حضور پیامبر، با یكدیگر مؤانسه نكرده، سخنی را كه در آن اثری از حكمت و معرفت نیست ترك كنید. مجلس …

خدای سبحان درباره‌ی‌ شرط استفاده‌ی‌ از تغذیه علمی و معنوی آن حضرت می‌فرماید: در حضور پیامبر، با یكدیگر مؤانسه نكرده، سخنی را كه در آن اثری از حكمت و معرفت نیست ترك كنید. مجلس پیغمبر، مجلس علم و حكمت است، نه محفل اُنس و سرگرمی: "ولا مستأنسین لحدیث". اینجا باید سمیع و بصیر بود، نه اینكه اوقات خود را به گفت و شنود درباره‌ی‌ مسائل دنیا و مؤانسه‌های صوری بگذرانید. آیا بدینجا‌(مدینه) آمده‌اید تا حرف رسول اكرم‌(صلی الله علیه و آله و سلم) را بشنوید یا حرف خود را بزنید؟ اگر برای فراگیری معارف و نیل به كمالات آمده‌اید پس سخنی كه پیغمبر را می‌رنجاند بر زبان نیاورید: "ولا مستأنسین لحدیث إنّ ذلكم كان یؤذی النبیّ فیستحیی منكم"۱.

اگر شب، درهای حرم مطهر رسول اكرم‌(صلی الله علیه و آله و سلم) را بستند، راه زیارت بسته نیست و می‌توان بار‌یافت. پشت دیوار حرم نیز می‌توان زیارت جامعه را زمزمه كرد. اگر در و دیوار و مانند آن، حاجب و مانع باشد زائر نمی‌گفت: من شهادت می‌دهم كه تو مقام مرا می‌بینی و سلام و كلامم را می‌شنوی و جواب می‌دهی: "اللّهم إنّی... وأعلم أن رسولك وخلفائك‌(علیهم السلام) أحیاء عندك یرزقون، یرون مقامی ویسمعون كلامی ویردّون سلامی..."۲. بدخوری و پرخوری، استیناس و مؤانسه، مجلس انس داشتن در مسافرخانه‌ها، پرسه‌زدن در كوی و برزن و مانند اینها مانع احساس لذت مناجات و زیارت در مدینه است.

خلاصه اینكه، كسانی كه پیغمبر را می‌رنجانند از رحمت خاصّ به‌دورند. ساده‌ترین كاری كه می‌توان با انجام آن از موجب آزار پیامبر‌(صلی الله علیه و آله و سلم) جلوگیری كرد، این است كه زائر مواظب خوراك و گفتارش باشد؛ زیرا همان‌گونه كه امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب‌(صلوات الله وسلامه علیه) فرمود: "پرخوری" با "هوشمندی"، و "تبعیت از شهوت نفسانی" با "حكیم بودن"، و "مصمم بودن" با "سورچرانی" سازگار نیست: "لا تجتمع الفطنهٔ والبطنهٔ"۳ و"لا‌تجتمع الشهوهٔ والحكمهٔ"۴، و "لا تجتمع عزیمهٔ وولیمهٔ"۵. پس مهمان پیامبر بودن با شكمِ پُر، ممكن نیست.

شخصی در محضر رسول اكرم‌(صلی الله علیه و آله و سلم) آروغ زد، آن حضرت فرمود: این چنین در حضور دیگران آروغ نزن. در غذا خوردن به مقدار لازم اكتفا كن. آنان كه همیشه سیرند، در قیامت گرسنگی فراوانی در پیش دارند: "اكفف جشاءك، فإن أكثر الناس فی الدنیا شبعاً أكثرهم جوعاً یوم القیامهٔ"۶.

ـ سوره‌ی‌ احزاب، آیه‌ی‌ ۵۳.

ـ مفاتیح الجنان، اذن دخول حرمهای شریفه.

ـ شرح غرر الحكم،ج ۶، ص ۳۷۰.

ـ همان.

ـ همان، ص ۳۷۱.

ـ بحار، ج ۶۳، ص ۳۳۲.

مأخذ: (صهبای حج، ص ۵۰۹)

صاحب اثر : آیت الله جوادی آملی

منبع : پایگاه اطلاع رسانی اسراء