باشگاه ها حامیان سنتی شان را از دست داده اند قهر مردم با ورزشگاه

چندی پیش و پس از دیدار تیم های یوونتوس و بایرن مونیخ بود كه فابیو كاپلو مربی بزرگ یووه لب به شكایت گشود و از اینكه در دیداری به این مهمی اكثر سكوهای دل آلپی خالی بوده نالید

اما گویا این قضیه تنها مختص باشگاه تورینی نیست و باشگاه های فوتبال و اسپانسرها نمی توانند به رغم تمام قدرت تبلیغاتی و توانایی های بالقوه شان تماشاگران را به ورزشگاه ها بكشانند و شاید بتوان دلایل اصلی این امر را در قیمت گزاف بلیت ها و پخش متعدد مسابقات فوتبال از تلویزیون دانست.اینها گوشه ای از نتایج گزارش جدید ۲۴۷ صفحه ای بود كه راجع به تجارت و اسپانسرها در فوتبال منتشر شد و دو سال طول كشید تا كامل شود. اساس این گزارش بر مبنای مصاحبه با هواداران فوتبال در نقاط مختلف و همین طور باشگاه های سرتاسر اروپا شكل گرفته است.بر مبنای این گزارش شصت و هشت درصد از علاقه مندان به فوتبال عقیده دارند دیدن فوتبال در ورزشگاه و یا از طریق تلویزیون های كابلی فوق العاده گران است و هفتاد و نه درصد نیز عقیده دارند بازیكنان فوتبال بیشتر از آن چیزی كه مستحقش هستند، پول می گیرند.از سوی دیگر این گزارش این حقیقت را نشان می دهد كه اكثر باشگاه ها برای كسب درآمد به دنبال اسپانسرها و فعالیت های تجاری خارج از زمین فوتبال هستند.در این گزارش آمده است: «ایتالیا تعدادی زیادی از ورزشگاه هایش را برای جام جهانی ۱۹۹۰ بازسازی كرد، اما این كار نیز نتوانست شور غیرقابل انتظاری را میان هواداران فوتبال در ایتالیا ایجاد كند و همیشه چیزهای بزرگتر الزاماً بهترین نیستند، همان طور كه تضمینی برای موفقیت اقتصادی شان وجود ندارد.»در این میان مسئله ساده ای كه وجود دارد این است كه پول هایی كه باشگاه ها برای آوردن بازیكنان می پردازند، دیگر برای بهبود روال اقتصادی باشگاه كافی نیست: «عواقب خرید بازیكنان تنها محدود به تورم و افزایش قیمت ها و همچنین ریسك و فشار ناشی از عدم كسب موفقیت نمی شود، بلكه در پایان سال این باشگاه ها هستند كه با انبوهی از صورت حساب های پرداخت نشده روبه رو می شوند و مجبور می گردند برای متعادل كردن ترازهای مالی شان به این در و آن در بزنند.»

• كسب و كار پردردسر

سایمون راینز یكی از نویسندگان این گزارش است. او یكی از بهترین كارشناسان در زمینه امور اسپانسرها است كه تاكنون مقالات زیادی نیز در زمینه تجارت در فوتبال نوشته است. او عقیده دار این روزها تجارت در فوتبال كار پردردسری است كه یكی از دلایل آن وجود افراد غیرحرفه ای در رأس باشگاه ها است: «در ضمن جست وجوهای تحقیقی ام با افراد زیادی مواجه شدم كه شروع به كار تجاری با باشگاه ها كرده بودند ولی تعداد اندكی از آنان قادر به كسب موفقیت شده بودند و اكثرشان در حالی كه سرشان را بین دست هایشان قرار داده بودند به این فكر می كردند كه بعضی باشگاه ها تا چه حد غیرحرفه ای هستند. من یكی از آنها را می شناختم كه تلاش می كرد رئیس باشگاه را متقاعد كند تا برای برنامه های تجاری باشگاه پنجاه هزار پوند سرمایه گذاری كند، برنامه هایی كه در طولانی مدت نتایج مفیدی برای باشگاه در برداشت. اما به جای این كار رئیس باشگاه دو میلیون پوند خرج كرد و یك بازیكن گوش از اروپای شرقی به تیم آورد. مسئله اصلاً سر آمدن یا نیامدن یك بازیكن به تیم نیست بلكه مشكل اصلی سوءمدیریت است. شما زمانی كه مشغول یك كار هستید باید قواعد آن كار را بدانید و مشتری هایش را بشناسید. حال این كار می خواهد فوتبال باشد یا اداره یك بقالی.» اما رانیز كاملاً هم ناامید نیست و عقیده دارد از هر زمان كه كار روال منظمی به خود بگیرد، مفید است: «امیدوارم باشگاه هایی كه این گزارش را دیدند، روالی متفاوت از گذشته در پیش گیرند و دلایل مشكلاتشان نیز برایشان روشن شده باشد، اگر تنها به برنامه های كوتاه مدت توجه شود، اولین تاثیر منفی آن متوجه هواداران خواهد شد و اگر باشگاه ها در برنامه های عمومی تجاری موفقیت داشته باشند آن گاه قادر خواهند بود تا بهای بلیت ها را كاهش دهند و این یعنی استقبال بیشتر تماشاگران از مسابقات.»