۳ نوامبر ۲۰۰۴ ـ بازگشت چپ به امریکای لاتین

چهار انتخابات یک هفته منتهی به یکم نوامبر ۲۰۰۴ در آمریکای لاتین، از سوی اصحاب نظر، بازگشتی به چپ و ابراز عدم رضایت عمومی از اقتصاد بازار آزاد (سرمایه داری) خوانده شده بود که …

چهار انتخابات یک هفته منتهی به یکم نوامبر ۲۰۰۴ در آمریکای لاتین، از سوی اصحاب نظر، بازگشتی به چپ و ابراز عدم رضایت عمومی از اقتصاد بازار آزاد (سرمایه داری) خوانده شده بود که ثروتمندان را ثروتمندتر و کم درآمد ها را مستنمندتر ساخته است. تحلیلگران نوشته اند که توده های آمریکای لاتین اینک بیش از هروقت دیگر خواستار توزیع عادلانه ثروت هستند و نمی خواهند که ثروتمندان و سوداگران که فقط به سود خود عمل می کنند قدرتهای حکومتی را در دست داشته باشند.

انتخابات ۳۱ اکتبر ۲۰۰۴ اوروگوئه یکی از این چهار انتخابات بود و مردم این کشور برای نخستین بار یک چپگرا و مدافع توزیع عادلانه درآمد و ثروت را به ریاست جمهوری برگزیدند. با انتخاب «تاباره وازکوئز» به ریاست جمهوری اوروگوئه، این کشور به باشگاه چپهای آمریکای لاتین مرکب از برزیل، ونزوئلا، شیلی و آرژانتین پیوست - باشگاهی که تا حدی تحت تاثیر افکار فیدل کاسترو قرار دارد. در انتخابات محلی آن سال ونزوئلا هم از ۲۳ ایالت، فرمانداران ۱۸ ایالت از میان چپگرایان انتخاب شده بودند. شهردار کاراکاس نیز یک چپگرا است. بعدا بولیوی و چند دولت دیگر به باشگاه چپگرایان آمریکای لاتین پیوستند و اورتگای چپگرا باردیگر رئیس جمهور نیکاراگوئه شد.