فشن چیست

در طول قرن ها افراد و جوامع بشری, از لباس و سایر متعلقات و زینتهای بدن به عنوان شکلی ازارتباط غیر کلامی استفاده می کردند و توسط آن خصوصیاتی از قبیل شغل, درجه و رتبه, جنسیت, موقعیت جغرافیایی, طبقه اجتماعی, ثروت و دارایی و وابستگی های گروهی را نشان می دادند

در طول قرن ها افراد و جوامع بشری، از لباس و سایر متعلقات و زینتهای بدن به عنوان شکلی ازارتباط غیر کلامی استفاده می کردند و توسط آن خصوصیاتی از قبیل شغل، درجه و رتبه، جنسیت، موقعیت جغرافیایی، طبقه اجتماعی، ثروت و دارایی و وابستگی های گروهی را نشان می دادند . این موضوع تنها مربوط به پوشاک نمی شد ، بلکه جواهرات، سبک های آرایش مو و هنر زیبایی شناختی هم در بردارنده این مطالب بودند . این که ما چه نوع لباسی می پوشیم و چگونه و چه زمانی آن را می پوشیم، اطلاعات دیگری را فراهم می کند تا بتوانیم به طوردقیق و موشکافانه ، پوشش یک موقعیت اجتماعی را مطالعه کنیم .

● فشن به عنوان سیستم و روش نمادی

فشن زبانی از نشانه ها و نمادها است که مفاهیم ارتباط غیر کلامی درباره اشخاص و گروه ها دارد . فشن در تمام اشکال خود، از یک شکل خالکوبی شده تا جدیدترین مدل آرایش مو ، بهترین حالتی است که می تواند هویت اشخاص را نشان بدهد . این موضوع به ما کمک می کند تا درک سریعی از خودمان برای افرادی که ما را می بینند ، ایجاد کنیم .

● فشن: میزان سنج تغییرات فرهنگی

اینکه ما چگونه زشتی ها یا زیبایی های بدن خودمان را تشخیص می دهیم و آنها را می بینیم ، بستگی به گرایشات و نگرش های فرهنگی ما دارد . تصویر زنی که در نقاشی های روبنز به عنوان زنی زیبا و جذاب ترسیم شده است ، امروزه به طور نا خودآگاه نازیبا و ناخوشایند به نظر می رسد، البته اگر به زیبایی از همان دیدگاهی که اکثر مردم در قرن بیست و یکم قبول دارند ، نگاه کنیم .

امروزه در حالی که آرمان طلبی فرهنگی دائما مدهای جدیدی را عرضه می کند، اگر در تغییر دادن لباس و تغییر شکل دادن بدن خود ناتوان باشیم ، باعث می شود تا نتوانیم خودمان را با معیارهای فشن و مد تطبیق بدهیم . کسانی که موفق می شوند خود را با معیارها و استانداردهای فشن متناسب کنند، كه همواره زندگی خود را در سیکلی از رژیم غذایی، ورزش، جراحی پلاستیک و سایر روش ها و رژیم ها می گذرانند ، که این موضوع شامل دقت زیاد و سخت گیری در خرید لباس هم می شود .

● ضرورت وابستگی های قومی

مقاومت و اکراهی که ما در مقابل یک رژیم غذایی منظم و سخت و ورزش مداوم نشان می دهیم و علاقه ما به استفاده از مدل لباس های خاص ، نشان دهنده این مطلب است که شخصیت ما دارای ضعف اراده است . اینکه ما درحلقه طرفداران فشن باشیم ، به تنهایی برای قرار گرفتن در مد وفشن کافی نیست . بنابراین ما تلاش می کنیم تا ظاهری رضایت بخش منطبق با فرهنگ خود برای خودمان حفظ کنیم ، تا احساس بهتری داشته باشیم ؛ در حقیقت ما تلاش می کنیم تا متناسب با جامعه خود ، هر نوع جامعه ای که می خواهد باشد ، در مد باقی بمانیم .

وابستگی گروهی اولین بستگی ما با توجه به فشن است . زمانی که برخی شباهت های گروهی در افراد گروه قابل تشخیص باشد ، مد شخصی ما خواه قدیمی و خواه به روز باشد ، می تواند متعلق به هر جامعه و فرهنگی باشد . احساس و درک تعلق داشتن که توسط نوع مدی که ما استفاده می کنیم مشخص می شود ، نوعی وابستگی قومی و فرهنگی به ما می دهد .

● نقش ها و وظایف اجتماعی

یک خصوصیت ذاتی بشر ، تمایل و تلاش برای متمایز بودن است . هرشخص می تواند از فشن به عنوان وسیله ای برای شناسایی کردن وتشخیص آشکار نقش های مختلف و بسیاری که هر فرد درهر روز ایفا می کند ، استفاده کند .

جامعه شناسان کلمه " نقش" را از هنر تئاتر قرض گرفته اند ، زیرا مانند بازیگران ، اشخاص هم نقش های مختلفی را اجرا می کنند و هر کدام از این نقش ها باید فرا گرفته بشود . نقش ها دائما آموخته می شوند و تکرارمی شوند . همچنین نقش ها بین افراد تقسیم می شوند ، چون مانند بازیگران روی صحنه نمایش ، عکس العمل روان تنها در صورتی اتفاق می افتد که تمام ایفا کنندگان نقش از رفتار مورد انتظار آگاه باشند .

● طبقه بندی افراد

هنر و مد لباس دوران ادوارد هفتم در هنر اجرای وظایف مختلف اجتماعی ماهر و متخصص بود . آنها زمان کافی برای تعدیل کردن الگوهای جدید رفتاری برقرار شده توسط سلطنت ملکه ویکتوریا را داشتند .

ادواردی ها از نظر اجتماعی افراد را ، به کسانی که لباس های دست دوز می پوشیدند تا کسانی که لباس های مستعمل دیگران را بر تن می کردند ، در گروه های مختلف طبقه بندی می کردند . فقر و ناداری افراد فقیر به راحتی مشخص می شد ، زیرا لباس آنها هویتشان را فاش می کرد ؛ در حالی که افراد تازه به دوران رسیده و ثروتمند ، ثروت خود را به وسیله لباس و زینتها و لوازم جانبی آن در مقابل چشم افرادی که از نظر اجتماعی در مرتبه پایین تری قرار داشتند ، به نمایش می گذاشتند .

● چیدن و قرار دادن نقش های افراد

نقش و وظیفه افراد دقیقا با لباس آنها مرتبط بود . افراد با قرار گرفتن درنقش خود به عنوان دوست دختر، دوست پسر ، خواهر ، برادر ، دوست ، همسر، عاشق ، مادر ، پدر ، پدر بزرگ و مادر بزرگ ، فامیل ، کارفرما ، مشتری ، همکار و گروه های سنی مختلف ، نشان داده می شدند .

عکس العمل و رفتار افرادی که با خریدار در ارتباط هستند در خرید نهایی مشتری تاثیر می گذارد و این موضوع در هر نوع فشنی کاربرد دارد ، از اثاثیه منزل گرفته تا انتخاب ماشین . به همین شکل ، خرید پارچه ها و لباس های مد روز ، با دیدن و مشاهده کردن آنها رایج و مد می شود و برچسب لباس ها به شکلی بی صدا با مردم سخن می گویند و آنها را به خرید دعوت می کنند . لباس و سایر متعلقات فشن ، علائم و نمادهایی فراهم می کند که مانند یک سرویس اطلاعاتی برای قرار دادن و مرتب کردن نقش های مختلف اجتماعی عمل می کند .

مردم می دانند که دیگران با توجه به لباس آنها درباره آنها قضاوت می کنند ، بسیاری ازافراد قرض و وام های کلانی خرج می کنند تا به نظر برسد که به سبک و سطح زندگی خاصی تعلق دارند . اینکه آنها در یک گروه اجتماعی خاص محسوب بشوند ، اغلب به آنها شجاعت می بخشد . تنها افرادی که دارای درکی قوی از هویت و شخصیت خود هستند ، گردنشان را جلو می آورند و به راحتی اقرار می کنند که لباس هایی را می پوشند که دیگران ممکن است آن را کهنه و از مد رفته بدانند .

● شغل و موقعیت اجتماعی و هدف از پوشیدن لباس

افرادی که شغل هایی با مقام اجتماعی بالا دارند ، لباس هایی را می پوشند که فکر می کنند دیگران انتظار دارند تا آنها بپوشند . آنها تمایل ندارند که با پوشیدن لباس هایی که مناسب آنها نیست ، تعارض نقش اجتماعی خود را تجربه کنند . ما با توجه به لباسی که شخص می پوشد ، اولین برداشت را از شخصیت او می کنیم . لباس ها کلید و راهنمای ذهنی برای درک شغل و موقعیت اجتماعی افراد فراهم می کند و همچنین وسیله ای برای منطبق کردن فرد با گروه همتای او است .

لباس همچنین وسیله سودمندی برای محافظت ما از گرما و سرما و ایجاد امنیت و سلامتی است . لباس ها همچنین نشان دهنده شرم یا بی شرمی و بی حیایی اشخاص ، با توجه پوششی که آنها برای خود انتخاب می کنند ،هستند .

وضعیت لباس و پوشش فرد مترادف است با عزت نفس فرد و نشانه ای ازمیزان احترام است . لباس هر فرد همچنین نشان می دهد که آیا شخص موقعیت اجتماعی کافی دارد تا بتواند زمان و هزینه لازم را برای خرید لباس ، شستشو ، خشکشویی و تعمیر آن صرف کند . برای داشتن لباسی آبرومند و قابل احترام ، هزینه هایی لازم است تا برای حفظ پاکیزگی و آراستگی لباس خرج بشود .

● " نظریه طبقه مرفه" وربلن

تورستین وبلن ، اقتصاد دان آمریکایی که در سال ۱۸۹۹ کتاب " نظریه طبقه مرفه " را نوشته است ، اظهار می کند که لباس برای نشان دادن موقعیت های اجتماعی افراد و به عنوان جلوه و ظاهر بیرونی ازمیزان ثروت آنها ، حقیقتا کاربردی است و مطابق با شغل و حرفه فرد است . در مورد افراد ثروتمند ، به خاطر طرح محدود لباس آنها ، به کمک دیگران نیاز دارند تا لباس آنها را آماده و آراسته کنند و لباس ها را در شرایط اولیه خود و دست نخورده حفظ کنند .

وبلن بخشی از کتاب خود را به " لباس مظهری از فرهنگ مالی " اختصاص داده است .

او نوشته است :" لباس و پوشش ما همیشه گواه و مدرکی است که وضعیت مالی ما را در اولین نگاه به بیننده نشان می دهد ... بنابراین لباس برای اینکه به طور موثری هدف خود را انجام بدهد ، نباید تنها گران قیمت باشد ، بلکه باید به تمام کسانی که آن را می بینند نشان بدهد که پوشنده آن هیچ زحمت و تلاشی برای تولید لباس انجام نداده است ..."

نویسنده مقاله: پائولاین وستون

ترجمه: سایت دوخت

---