خطراتی که در حمام شما را تهدید می کنند

حمام ها اصولا باید مکان هایی برای آرامش فرد باشد جایی برای آغاز و پایین روز اما جایی مثل حمام هم می تواند بالقوه خطرناک باشد

حمام‌ها اصولا باید مکان‌هایی برای آرامش فرد باشد. جایی برای آغاز و پایین روز اما جایی مثل حمام هم می‌تواند بالقوه خطرناک باشد. مطالعه جدیدی که اخیرا در ژورنال کودکان ایالات متحده به چاپ رسیده نشان داده، میزان صدماتی که کودکان به‌خاطر زمین‌خوردن در حمام دچار آن می‌شوند به شکل غافلگیرکننده‌ای بالاست.دکتر گری اسمیت، مدیر مرکز صدمات در بیمارستان کودکان کلمبیا می‌گوید:«این مطالعه نشان داده، ۴۳ هزار کودک‌و‌نوجوان زیر ۱۸‌سال به واسطه صدماتی که در حمام دید‌ه‌اند، به اورژانس آورده شده‌اند. یعنی روزی ۱۲۰‌کودک که مشکل بزرگی است». دکتر اسمیت می‌گوید صدمات ناگهانی رخ می‌دهند. لیزخوردن و افتادن کودکان حتی در حضور والدین هم رخ می‌دهد اما افتادن و لیزخوردن تنها یکی از اتفاقاتی است که ممکن است در حمام رخ دهد.روش‌هایی وجود دارد که با رعایت آن‌ها می‌توان احتمال وقوع این حوادث را کمتر کرد. در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

● مشکلات پرده دوش

پرده دوش می‌تواند رطوبت را در حمام حفظ کند اما آیا ممکن است در همین زمان برای سلامت مضر هم باشد؟

مطالعه یک گروه مدافع محیط‌زیست نشان داده که پرده‌های حمام از جنس وینیل می‌توانند مواد شیمیایی سمی در هوا آزاد کنند. این مواد می‌توانند باعث بروز آسم، ناراحتی چشمی یا سرطان شوند.دکتر مایکل شید، سرپرست این تیم تحقیقاتی می‌گوید:«ما نتایج دقیقی به‌دست آوردیم که این پرده‌ها مواد شیمیایی خطرناکی را در حجم زیاد تولید می‌کنند».در این تحقیق ۱۰۸ نوع ماده شیمیایی کشف شده که یکی از آن‌ها فتالات است. این ماده می‌تواند اثرات مضری روی جنین داشته باشد. با وجود این، برخی محققان این یافته علمی را به‌دلیل نوع و روش اجرای تحقیق زیر سوال می‌برند و معتقدند نتایج آن چندان نمی‌تواند قابل اعتماد باشد و نباید به استناد چنین تحقیقاتی مردم را ترساند. اما با تمام این حرف‌ها این نکته مسلم است که اگر واقعا ماده فتالات از این قبیل پرده‌ها آزاد شود، می‌تواند بالقوه برای سلامت افراد مضر باشد. بنابراین به‌عنوان یک اقدام احتیاطی استفاده از پرده‌هایی از جنس نایلون، شاید گزینه مناسب‌تری باشد.

● لیزخوردن و افتادن

دکتر اسمیت می‌گوید حتی در حضور و با نظارت والدین هم کودکان در حمام دچار لیزخوردگی و افتادن می‌شوند. دکتر اسمیت در سال ۲۰۰۵ بر مبنای اطلاعاتی که در مورد علل بستری‌شدن کودکان در بیمارستان‌ ملی کودکان ایالت اوهایو جمع‌آوری کرده بود متوجه شد؛ تعداد کودکانی که به‌دلیل صدمه‌دیدن در حمام در بیمارستان بستری شده‌اند، به شکل عجیبی بالا بوده است. همین نتیجه تعجب‌آور باعث شد تا او با موشکافی بیشتری به‌دنبال تجزیه و تحلیل اطلاعات ملی در این زمینه باشد. اسمیت دریافت شایع‌ترین دلیل، آسیب‌دیدگی لیزخوردن و سقوط است که ۸۱ درصد تمام آسیب‌ها را شامل می‌شود. صورت بیشتر از سایر اعضای بدن آسیب می‌بیند و کودکان زیر ۵‌ سال بیش از سایر گروه‌های سنی در معرض خطر هستند.استفاده از زیرپایی‌های لاستیکی حمام و کف‌پوش‌های برجسته می‌توانند تعداد صدمات را کاهش دهند اما پیشنهاد می‌شود کارخانجات تولیدکننده کاشی و موزاییک و... طرح‌هایی مقاوم در برابر لیزخوردن را در ساخت کف‌پوش‌ها مد نظر قرار دهند(مثلا کاشی‌ها را به‌صورت برجسته طراحی کنند تا امکان لیزخوردن کمتر شود). با این همه نکته کلیدی احتیاط است. حتی به‌رغم وجود آن‌ها باید با احتیاط در حمام راه رفت و کاملا باید مراقب بچه‌های کوچک بود.

● کپک‌های سمی

استحمام زیر یک دوش با آب روان می‌تواند بسیار آرام‌بخش باشد اما رطوبتی که بدین‌صورت ایجاد می‌شود، برای مدتی در حمام باقی‌مانده و می‌تواند برای افراد مبتلا به مشکلات تنفسی گرفتاری‌های بیشتری ایجاد کند.کپک یا قارچی که در منازل یافت می‌شود و می‌تواند باعث بروز آسم شود؛ نوعی قارچ سیاه، چسبنده و لزج است که برای رشد در محیط داخلی به رطوبت نیاز دارد، بنابراین اغلب در اطراف لوله‌های آب یا نواحی مرطوب منزل (مثل حمام) یافت می‌شود.بسیاری از مردم بدون آن‌که خودشان متوجه باشند، دچار علائمی می‌شوند که به این قارچ مرتبط است مثل سردرد، حالت تهوع یا علائم آسم.به گفته محققان اگر در نقطه‌ای از منزل این قارچ وجود داشته باشد، می‌توان مطمئن بود که اسپورهای آن در سراسر منزل پراکنده است. بنابراین اکیدا توصیه می‌شود که اگر چنین چیزی در منزل شما وجود دارد، بدون درنگ آن‌را از بین ببرید. افرادی آسمی نباید در معرض این کپک قرار بگیرند و افرادی هم که آن‌را پاک می‌کنند باید از ماسک و دستکش استفاده کنند.برای جلوگیری از تشکیل این کپک می‌توان از محلول‌های کلراین به علاوه تهویه کافی استفاده کرد تا محیط کاملا خشک شده و شرایط برای رشد این کپک نامناسب شود.(مثلا می‌توان بعد از اتمام استحمام مدتی هواکش حمام را روشن نگه داشت تا رطوبت را تخلیه کند).

● مواد شیمیایی شامپوها

نتایج یک تحقیق علمی که در سال ۲۰۰۹ به چاپ رسید، نشان داد که افزودن فرمالدئید و دیوکسان به بسیاری از شامپوها باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان و بروز مشکلات پوستی می‌شود. این نخستین تحقیقی بود که به نقش این مواد شیمایی در زمینه سلامت انسان اشاره داشت. به گفته محققان، این مطالعه کمپانی‌ها بسیاری هستند که در تولیدات خود از این قبیل مواد استفاده نمی‌کنند و به‌جای آن یا از ترکیبات گیاهی در شامپوها استفاده می‌کنند یا این‌که مواد نگهدارنده‌ای را مورد استفاده قرار می‌دهند که فاقد فرمالدئید است. برخی از کمپانی‌ها هم فرمولاسیون محصولات خود تغییر داده‌اند تا از شر این مواد خلاص شوند. فرمالدئید، ماده‌ای است که برای افزایش طول عمر و بیشتر‌شدن زمان انقضا به بسیاری از محصولات افزوده می‌شود. سرطان‌زایی فرمالدئید روی موش‌های آزمایشگاهی ثابت شده و گرچه تحقیقات برای اثبات قطعی سرطان‌زایی آن در انسان‌ها در جریان است اما مدارکی وجود دارد که این ماده می‌تواند زمینه‌ساز ابتلا به سرطان و ناراحتی‌های پوستی (احساس سوختگی، خارش، قرمزی و حتی واکنش‌های آلرژیک) شود.

● جرم‌های توالت

حمام می‌تواند محل مناسبی برای تجمع انواع و اقسام جرم‌ها باشد ولی نه آن‌طور که شما تصور می‌کنید. مثلا توالت‌هایی که در حمام تعبیه می‌شوند، معمولا به‌طور منظم و مرتب تمیز و ضدعفونی می‌شوند اما جرم‌هایی که فراموش می‌شوند یا در مناطقی تجمع دارند که افراد به آن بی‌توجه هستند، می‌توانند منبع مناسبی برای تجمع انواع میکروب‌ها باشند. یکی از این موارد، کشیدن سیفون است که باعث می‌شود بخشی از این میکروب‌ها از کناره‌های توالت بیرون پاشیده و اطراف توالت را آلوده کنند. نواحی‌ای که ممکن است در اثر بی‌توجهی تمیز و ضدعفونی نشوند. در نتیجه این میکروب‌ها با آلوده‌کردن سایر اشیا به نواحی دیگر منزل منتقل شده و بخش وسیعی را آلوده می‌کنند. شاید دانستن این موضوع چندان جالب نباشد اما محققان نشان داده‌اند که این میکروب‌ها حتی روی مسواکی که در کنار آینه حمام قرار دارد هم دیده شده‌اند!