آموزش همگانی علم برای مقابله با حوادث طبیعی

رعایت نکردن استانداردهای لازم در توسعه شهرها از جمله مشکلاتی است که خطرات ناشی از سوانح و بلایای طبیعی را در بسیاری از شهرها دوچندان کرده است.

رعایت نکردن استانداردهای لازم در توسعه شهرها از جمله مشکلاتی است که خطرات ناشی از سوانح و بلایای طبیعی را در بسیاری از شهرها دوچندان کرده است. اما به نظر می‌رسد مدیریت ریسک سانحه می‌تواند تا حد زیادی در مهار خسارت‌های ناشی از این حوادث تأثیرگذار باشد. برنامه‌های جامع مدیریتی می‌تواند به‌عنوان سپر محافظتی جامعه عمل کند.

در حقیقت شاید بتوان گفت در دنیای امروز نامگذاری پدیده های طبیعی اعم از سیل و زلزله با عنوان بلایای طبیعی نادرست به نظر برسد، چراکه برنامه های جامع مدیریت بحران می تواند به میزان قابل توجهی خسارت ناشی از این حوادث را کاهش دهد.

براساس آمار اعلام شده از سوی سازمان های جهانی، در ۲۰ سال گذشته بیش از سه میلیون نفر از ساکنان این کره خاکی براثر سوانح طبیعی جان خود را از دست داده اند و زندگی بیش از یک میلیارد نفر نیز تحت تأثیر پیامدهای ناشی از آن قرار گرفته است.

از آنجا که پیش بینی وقوع بسیاری از این پدیده ها امکان پذیر نیست، افزایش سطح آمادگی افراد برای رویارویی با این حادثه بسیار مهم است. در حقیقت، اگر جامعه ای از هر نظر برای رویارویی با حوادث طبیعی آماده باشد، آسیب پذیری آن جامعه کاهش پیدا می کند و آموزش را می توان از ابزارهای مهم برای ایجاد این آمادگی دانست.

اگر علم به عنوان دریچه ای که راهکار مقابله با مشکلات را در خود جای داده است، مطرح نشود و تنها جنبه زینتی یا مایه مباهات و افتخار انسان ها در سطح جامعه باشد، ممکن است همه مردم نسبت به علم از خود علاقه نشان ندهند و در این صورت جامعه علم محور نخواهد بود اما اگر جامعه برای از میان برداشتن مشکلات به دنبال راهکارهای علمی باشد یا افزایش ایمنی در سطح جامعه را تنها از طریق علم جستجو کند، زمینه مناسبی برای توسعه علم ایجاد خواهد شد.

در بسیاری از موارد از طریق منابع مختلف خبرهایی در سطح جامعه منتشر می شود که اگر اطلاع رسانی و آموزش صحیح مورد توجه قرار نگیرد، این خبرها با عنوان شایعه به صورت ترکیبی از داده های درست و انبوهی از اطلاعات غلط در سطح جامعه گسترش پیدا می کند.

این روزها دیگر علم به عنوان یک مساله و علاقه فردی مطرح نیست، بلکه این گروه های اجتماعی هستند که به علم می پردازند، به آن اشتغال دارند، در توسعه آن می کوشند و آن را به بخش های دیگر جامعه منتقل می کنند. در جامعه مدرن علم مربوط و متعلق به همه مردم است. علمی که تنها به طبقه اشراف و نخبگان متعلق باشد به درد جامعه نمی خورد.