گونه‌های منقرض‌شده ایران

ایران از نظر جغرافیایی در موقعیت ویژه‌ای قرار دارد؛ از شمال و جنوب به دو دریا محدود می‌شود، اقلیم بسیار متغیری دارد و دارای اکوسیستم‌های متنوعی است.
در زیستگاه‌های متنوع …

ایران از نظر جغرافیایی در موقعیت ویژه‌ای قرار دارد؛ از شمال و جنوب به دو دریا محدود می‌شود، اقلیم بسیار متغیری دارد و دارای اکوسیستم‌های متنوعی است.

در زیستگاه‌های متنوع ایران پستانداران و پرندگان بزرگی زندگی می‌کردند که برای همیشه از بین رفته‌اند.

شاید مهم‌ترین گونه‌های منقرض شده امروزی در ایران ببر مازندران، شیر ایرانی و شترمرغ عربی باشند. ببر مازندران یا ببر خزر تا ۷۰ سال پیش بزرگ‌ترین پستاندار ایران محسوب می‌شد، بعد از آن شیر ایرانی بزرگ‌ترین گربه‌سان ایران بود.

ببر و شیر ایرانی به دلیل شکار بی‌رویه، طعمه مسموم و تله‌گذاری امثال ظل‌السلطان در ایران نابود شد. ببر خزر، بزرگ‌ترین گونه از گربه‌سانان در ایران محسوب می‌شد.

نر و ماده اختلاف مشخصی داشتند و مهم‌ترین طعمه آن گراز بود. تولیدمثل آن وابسته به فصل خاصی نبود و در زیستگاه‌های جنگلی کنار رودخانه نظیر سفیدرود و مناطق تالابی زندگی می‌کرد.

ببر خرز در سال ۱۳۳۶، حمایت‌ شده اعلام شد که مانند نوشدارو بعد از مرگ سهراب بود. شیر ایرانی کمی کوچک‌تر از ببر خزر است.

این گونه هنوز در جنگل گیر هندوستان حضور دارد، اما حدود ۷۰ سال پیش در ایران نیز زندگی می‌کرد. طعمه‌های اصلی آن در ایران، گراز و گوزن زرد ایرانی بود.

در گذشته در استان‌های خوزستان، فارس و سیستان و بلوچستان وجود داشت. شترمرغ یکی از پرندگان ایران بود که همانند شیر و ببر در ایران منقرض شده است.

شترمرغ عربی یا شترمرغ سوری، زیرگونه‌ای از شترمرغ است که در گذشته در خاورمیانه و شبه‌جزیره عربستان می‌زیست.

در گذشته‌های دور، شترمرغ از آسیای مرکزی تا خاورمیانه و آفریقا پراکندگی پیوسته‌ای داشت. شترمرغ عربی، کوچک‌تر از همتای آفریقایی خود بود و رنگ روشن‌تری داشت.

علاوه بر این، میلیون‌ها سال پیش ایران زیستگاه کفتارها، زرافه‌ها، کرگدن‌ها، اسب‌ها و فیل‌ها بوده که اثری جز فسیل از آنها باقی نمانده است.