داستان دولتی شدن شركت واحد اتوبوسرانی تهران (در این روز ۴ سپتامبر)

در این روز در سال ۱۳۴۶ (سپتامبر ۱۹۶۷) شهرداری تهران به دلایل بسیار از جمله زیان دهی، از خیر شركت واحد اتوبوسرانی گذشت و از دولت خواست كه آن را تحویل بگیرد. افزایش بهای بلیت باعث …

در این روز در سال ۱۳۴۶ (سپتامبر ۱۹۶۷) شهرداری تهران به دلایل بسیار از جمله زیان دهی، از خیر شركت واحد اتوبوسرانی گذشت و از دولت خواست كه آن را تحویل بگیرد. افزایش بهای بلیت باعث تظاهرات دانشجویان دانشگاه تهران شده بود و دولت آن را لغو كرده بود. اتوبوسرانی تهران تا سال ۱۳۳۶ توسط شركتهای غیردولتی ۲۳ گانه اداره می شد كه این خطوط از نخستین روز سال ۱۳۳۷ یكی پس از دیگری دولتی شدند. نخستین رئیس شركت واحد اتوبوسرانی تهران ژنرال علوی مقدم رئیس وقت شهربانی بود.

شركت‌های غیر دولتی اتوبوسرانی تهران تلاش بسیار كردند كه دولتی نشوند، ولی موفق نشدند مخصوصاً كه اقساط اتوبوسهای مرسدس بنزی را كه دولت وارد كرده بود و در اختیار آنها گذارده بود پرداخت نكرده بودند و برای افزایش بهای بلیت كه یك ریال بود دستاویزی به عنوان "ادامه خط" و "خط فرعی" اختراع كرده بودند و به این بهانه از مسافر نیم ریال (ده شاهی) بیشتر می‌گرفتند.

دولت قرار بود كه به جای اموال شركتهای خصوصی اتوبوسرانی، به آنها از سهام شركت واحد بدهد كه بالاخره این وعده عملی نشد. مدیران شركتهای غیر دولتی سابق دولت را متهم می‌كردند كه به منظورهای سیاسی دست به ملی كردن شركتهای آنها زده است و می‌خواهد به این ترتیب كنترل رفت و آمد در شهر را به دست داشته باشد و از اعتصابات آینده جلوگیری كند. بعضی از صاحبان این شركت‌ها به دلیل كمك به كودتای ۲۸ مرداد حتی انتظار این كار را از دولت نداشتند و تا آخرین لحظه آن را باور نمی‌كردند.