بازی‌های خوب؛ بازی‌های بد

همیشه از بدی‌های بازی‌های رایانه‌ای شنیده‌اید. اما بد نیست کمی هم از خوبی‌های این بازی‌ها بگوییم. بازی‌های رایانه‌ای، خلاقیت کودکان را شکوفا‌ می‌‌کند و به نیازهای آنها …

همیشه از بدی‌های بازی‌های رایانه‌ای شنیده‌اید. اما بد نیست کمی هم از خوبی‌های این بازی‌ها بگوییم. بازی‌های رایانه‌ای، خلاقیت کودکان را شکوفا‌ می‌‌کند و به نیازهای آنها برای تجربه کردن هیجان، پاسخ فوری‌ می‌‌دهد.این بازی‌ها مهارت‌های حرکتی انگشتان دست کودکان و نوجوانان را بالا‌ می‌‌برد چون مجبورند مرتب با کیبورد و دکمه کار کنند و گاهی این کار کردن بسیار ظریف و دقیق است!

بچه‌هایی که با رایانه کار‌ می‌‌کنند، عکس‌العمل‌های سریعتری نسبت به دیگر همسالان خود دارند. اما... این اما را با دقت بخوانید: بازی رایانه‌ای در صورتی خوب است که باعث شود کودک شما ساختن را یاد بگیرد، نه تخریب کردن را. بازی‌های خشن، بزن بکش، رانندگی‌های سریع و... فرزند شما را مخرب، ضداجتماعی، قانون شکن و عصبی بار‌ می‌‌آورند و این تغییرات برای همیشه در آنها‌ می‌‌ماند. به این‌ها اضافه کنید این را که اگر زمان صرف شده برای بازی‌های رایانه‌ای، بسیار طولانی باشد، عوارضی مانند اضافه وزن، تاری دید، نزدیک‌بینی، کم حوصلگی و بی‌حوصلگی، کم‌خوابی و در نتیجه چرت زدن در طول روز و افت تحصیلی، پرخاشگری، خشونت‌ورزی و گاهی حتی تمایل و اقدام به اعمال بزهکارانه و خلاف قانون گریبانگیر کودکان و نوجوانان‌ می‌‌شود.

واقعیت این است که کودکان به تدریج به کامپیوتر معتاد‌ می‌‌شوند و مانند یک معتاد به مواد مخدر، هنگام دسترسی نداشتن به آن احساس‌ می‌‌کنند که چیزی کم دارند. آنها کم‌کم بر دنیای مجازی شخصی خود متمرکز‌ می‌‌شوند و از دیگران دوری‌ می‌‌کنند و ارتباطات خود را محدود‌ می‌‌سازند.