زنجیرِ عشق

یک روز بعدازظهر وقتی «اسمیت» داشت از کار به خانه برمی‌گشت، سر راه زن مُسنی را دید که ماشینش خراب شده و ترسان توی برف ایستاده بود. آن زن برای او دست تکان داد تا متوقف شود. «اسمیت» پیاده …

یک روز بعدازظهر وقتی «اسمیت» داشت از کار به خانه برمی‌گشت، سر راه زن مُسنی را دید که ماشینش خراب شده و ترسان توی برف ایستاده بود. آن زن برای او دست تکان داد تا متوقف شود. «اسمیت» پیاده شد و خودش رو معرفی کرد و گفت من اومدم کمکتون کنم.

زن گفت صدها ماشین از جلوی من رد شدند ولی کسی توقف نکرد، این واقعا لطف شماست. وقتی که او لاستیک رو عوض کرد و درب صندوق عقب رو بست و آماده رفتن شد، زن پرسید: من چقدر باید بپردازم؟

که او به زن چنین گفت: شما هیچ بدهی به من ندارید، من هم در این چنین شرایطی بوده‌ام و روزی یکنفر هم به من کمک کرد، همان‌طور که من به شما کمک کردم. اگر شما واقعا می‌خواهید که بدهی‌تان را به من بپردازید، باید این کار رو بکنید و نگذار زنجیر عشق به شما ختم بشه!

چند مایل جلوتر زن کافه کوچکی رو دید و رفت داخل تا چیزی بخورد و بعد راهش رو ادامه بده ولی نتوانست بی‌توجه از لبخند شیرین زن پیشخدمتی بگذره که می‌بایست هشت ماهه باردار باشه و از خستگی روی پا بند نبود. او داستان زندگی پیشخدمت رو نمی‌دانست و احتمالا هیچ گاه هم نخواهد فهمید. وقتی که پیشخدمت رفت تا بقیه صد دلار شو بیاره، زن از در بیرون رفته بود، در حالیکه بر روی دستمال سفره یادداشتی رو باقی گذاشته بود.

وقتی پیشخدمت نوشته زن رو می‌خواند اشک در چشمانش جمع شده بود. در یادداشت چنین نوشته بود: شما هیچ بدهی به من ندارید. من هم در این چنین شرایطی بوده‌ام و روزی یکنفر هم به من کمک کرد، همان‌طور که من به شما کمک کردم. اگر تو واقعا می‌خواهی که بدهی‌ات را به من بپردازی، باید این کار رو بکنی و نگذاری زنجیر عشق به تو ختم بشه!.

همان شب وقتی زن پیشخدمت از سرکار به خونه رفت در حالیکه به اون پول و یادداشت زن فکر می‌کرد به شوهرش گفت: «اسمیت» عزیز، همه چیز داره درست میشه!