۳۰ فروردین ـ ۱۹ آوریل ـ استیضاح هویدا توسط پان ایرانیست ها و متهم شدن دولت وقت به تجزیه ایران و اخطار دكتر هوشنگ طالع ناسیونالیست معروف

در جلسه سی ام فروردین ۱۳۴۹ مجلس شورای ملی، چهار تن از نمایندگان حزب پان ایرانیست اقدام دولت وقت در قبال بحرین را شدیدا به باد انتقاد گرفتند و گفتند كه دولت به خواست آمریكا كه …

در جلسه سی ام فروردین ۱۳۴۹ مجلس شورای ملی، چهار تن از نمایندگان حزب پان ایرانیست اقدام دولت وقت در قبال بحرین را شدیدا به باد انتقاد گرفتند و گفتند كه دولت به خواست آمریكا كه نسبت به بحرین برنامه دارد [آن را محل استقرار ناوگان خود قرار دهد] از حق ایران گذشته است و بر پایه موازین متعارف بایداز مردم ایران هم با انجام رفراندم درباره نقض تمامیت ارضی وطن كسب نظر می‌شد، نه فقط ازمدعی [همین حرفی كه ناسیونالیستهای روسیه اینك در اعتراض به فروپاشی شوروی می زنند]؛ و سپس اعلام كردند كه در استیضاح دولت هویدا پابرجا هستند.

پنج نماینده حزب پان ایرانیست نهم فروردین ۱۳۴۹ تقاضای استیضاح دولت را به رئیس مجلس تسلیم كرده بودند و عمل دولت وقت را در مورد بحرین، موافقت با تجزیه ایران اعلام داشته بودند كه خلاف قانون اساسی بود.

در جلسه اول اردیبهشت ۱۳۴۹، متن استیضاح توسط دكتر هوشنگ طالع ناسیونالیست معروف ایران و نماینده رودسر قرائت شد. دكتر طالع كه به كار نویسندگی و پژوهش ادامه می دهد پس از قرائت متن، سران دولت را متهم كرد كه برخلاف سوگندی كه یاد كرده بودند تا از حدود و ثغور ایران حراست كنند؛ دارند بر تجزیه آن صحه می گذارند كه نقض قانون اساسی، سوگند و تعهد آنانست. وی كه یكی از امضاء كنندگان استیضاح بود به دولت و مجلس هشدار داد كه از قضاوت تاریخ و انتقام ایرانیان بترسند و به تجزیه خاك وطن رضا ندهند.

با وجود این، نطق و استدلال دكتر طالع هنگام گرفتن رای اعتماد، ۱۹۹ نماینده با ابقاء هویدا، عملا اقدام دولت را تایید كردند!. تنها چهار نماینده پان ایرانیست رای مخالف دادند. در آن جلسه یكی از پنج نماینده امضاء كننده استیضاح غیبت داشت.

جلسه اول اردیبهشت سال ۱۳۴۹ مجلس شورای ملی ایران یكی از جلسات تلخ این مجلس در طول تاریخ خود بود. چون نمایندگان مخالف تجزیه بحرین، و نیز بسیاری از مردم دست از انتقاد برنداشتند، سرانجام شاه مجبور شد كه این دوره قانونگذاری را چند ماه پیش از انقضای دوره، منحل سازد!.

«بحرین» استان چهاردهم ایران بشمار می آمد كه شاه در سفر هند، در یك مصاحبه مطبوعاتی در پاسخ به سئوالی به طور غیر منتظره گفت كه حاضر است تعیین سرنوشت بحرین را موكول به رفراندم كند، ولی این رفراندم، تنها در بحرین انجام شد، نه در همه ایران؛ كه اشكال قانونی داشته است.