فتح دربی با قدرتنمایی دایی و کاپیتان تمام نشدنی

سرانجام پرونده ی دربی ۶۸ هم بسته شد و نوار تساوی های کسل کننده ی دو تیم با شوت زیبای کریم باقری پاره شد

۱) سرانجام پرونده ی دربی ۶۸ هم بسته شد و نوار تساوی های کسل کننده ی دو تیم با شوت زیبای کریم باقری پاره شد. علی دایی که حالا مرد محبوب و اول سکوهای سرخ است توانست در اولین تجربه ی سرمربی گری خود در دربی تهران یک پیروزی ارزشمند را کسب کند . بردی که قطعا می تواند تضمین کننده ی حضور علی دایی بر روی نیمکت پرسپولیس در فصل آینده باشد. علی دایی با برد در دربی توانست بازگشت شکوهمندانه ای به سطح اول فوتبال ایران داشته باشد و او حالا دوباره خبرساز ترین مرد فوتبال ایران است. شرایط تیم پرسپولیس در این دیدار به گونه ای بود که چاره ای بجز پیروزی نداشت و دایی خوب میدانست با بردن استقلال می تواند با یک تیر ۲ نشان بزند. اول از همه فتح دربی یعنی بازگشت دوباره ی او به اوج محبوبیت و دوم اینکه دربی بهترین فرصت برای او بود تا خاطره ی بد تیم ملی را از بین ببرد و ثابت کند او هم میتواند مرد بازی های بزرگ باشد. خوشحالی بیش از حد علی دایی پس از پایان بازی خود گواه این قضیه هست که علی دایی در چند وقت اخیر فشارهایی زیادی را تحمل کرده و دربی تهران بهترین فرصت برای او بود تا خود را از زیر فشارهای چند وقت اخیر خلاص کند.

۲) درست در لحظاتی که اکثر فوتبالدوستان منتظر یک تساوی کسل کننده ی دیگر بودند این کریم باقری بود که با شوتی سرکش و زیبا دروزاه ی وحید طالب لو را باز کرد تا ثابت کند او می تواند ۸۵ دقیقه در زمین راه برود ولی در یک لحظه توانایی این را دارد که نتیجه ی یک دیدار سرنوشت ساز همچون دربی را تحت تاثیر قرار بدهد. درست در همین بازی ها و در همین لحظات است که فرق بین بازیکنان بزرگ و بین المللی با بازیکنان متوسط آشکار می شود بازیکنی مانند سیدصالحی از ۲ قدمی توپ را به دست دروازه بان می کوبد ولی کریم باقری با ۳۶ سال سن از فاصله ی ۳۰ متری دروازه ی حریف را باز می کند.کریم باقری ۳۶ ساله باز هم ثابت کرد که یک بازیکن تمام نشدنی است و هنوز هم می تواند شاه مهره ی بازی های بزرگ لقب بگیرد. برای کریم باقری و درخشش او باید خوشحال بود ولی در دل درخشش کریم باقری یک واقعیت تلخ و دردناک نهفته است و آن این است که هنوز هم فوتبال ما موفق نشده است یک هافبک مقتدر و با کلاس همچون کریم باقری کشف کند. کریم باقری باید الگویی باشد برای بازیکنان جوانی که به دنبال ستاره شدن و درخشیدن هستند. کریم باقری نقشی فراتر از یک بازیکن را در پرسپولیس ایفا می کند درست مانند لحظه ای که او با دخالت به موقع خود مانع از اوج گیری دعوای خجالت آور شیث رضایی و علیرضا حقیقی شد. به راستی چه کسی میتوانست به غیر از کاپیتان باقری به دعوای مضحک رضایی و حقیقی پایان دهد؟

۳) قطعا برد پرسپولیس در دربی ۶۸ میتواند یک عامل روحیه بخش برای سرخپوشان باشد هرچند نباید از نقش مرفاوی در ثبت این پیروزی به سادگی گذشت. صمد مرفاوی با تصمیات اشتباه خود بار دیگر ثابت کرد که مرد روز های بزرگ نیست. صمد مرفاوی بر خلاف علی دایی ابزار بهتری برای پیروزی در دربی ۶۸ در اختیار داشت. استقلال مرفای از لحاظ مهره و داشتن بازیکن تاثیر گذار در سطح بالاتری نسبت به پرسپولیس دایی قرار داشت ولی صمد مرفاوی با بدسلیقگی تمام نتوانست از مهره های کارساز خودش به درستی بازی بگیرد و این ضعف را باید در شخصیت و کاریزمای مرفاوی جست و جو کرد. استقلال موفق نشد پرسپولیسی را شکست بدهد که به گفته ی کارشناسان و هواداران این تیم اصلا و ابدا خوب بسته نشده است و به غیر از ۳-۴ بازیکن بخصوص , بقیه ی بازیکنان این تیم بازیکنان متوسطی هستند که جوابگوی توقعات هواداران بی شمار پرسپولیس نیستند. استقلال مقابل پرسپولیسی قرار گرفت که دروازه بانش علیرضا حقیقی ۲۱ ساله و بی تجربه بود و مدافع راستش یک بازیکن ۱۹ ساله به اسم حمیدرضا علی عسگری که اصلا پست تخصصی او هم دفاع راست نبوده و نیست. پرسپولیس دل به حرکات بازیکن متوسطی چون حسین بادامکی بسته بود در صورتی که استقلال بازیکنان سرنوشت سازی چون جانواریو - کاظمی - اکبرپور و حیدری را در خط هافبک خود داشت.استقلال باخت چون سرمربی این تیم مرد روزهای بزرگ نیست و او شجاعت و جاه طلبی لازم را برای پیروزی در دربی ۶۸ را نداشت. برخلاف او علی دایی با اعتماد به نفس مثال زدنی و روحیه ی جاه طلبی خود توانست با یک تیم متوسط استقلال را شکست دهد. دلیل پیروزی پرسپولیس و باخت استقلال را باید در تفکرات سرمربی ۲ تیم جست و جو کرد.!

۴) بردن و عادت به این امر مهم فاکتوری بود که پرسپولیس در اوایل فصل از آن بی بهره بود. سرخپوشان به خصوص بعد از دیدار با شاهین بوشهر از لحاظ روحی و روانی در بدترین شرایط ممکن قرار داشتند و در این شرایط حساس و بحرانی است که نقش شخصی مانند علی دایی پر رنگ تر از همیشه میشود. در واقع باید گفت علی دایی در مدت کمی که سرمربی پرسپولیس بوده هدف اول خود را بازسازی دوباره ی سرخپوشان و رساندن آنها به شرایط روحی و روانی مطلوب قرار داد و توانست تا حدودی اعتماد به نفس از دست رفته ی سرخپوشان را به آنها بازگرداند. نمونه ی بارز این اتفاق را میشود در دربی ۶۸ جست و جو کرد آنجا که سرخپوشان بازی ۱-۰ باخته را با برد شیرین ۲-۱ عوض کردند. قطعا تغییر دادن نتیجه در دیدارهای حساسی چون دربی و بردن بازی باخته در کنار مسانل فنی احتیاج به یک روحیه ی جاه طلبی و جسارت لازم برای رسیدن به پیروزی دارد. علی دایی تا اینجای کار توانسته پرسپولیس فاقد اعتماد به نفس چند هفته ی گذشته را تبدیل به تیمی کند که تا لحظه ی آخر برای رسیدن به پیروزی می کند. پرسپولیس دایی هنوز اشکلات بسیاری دارد که باید هرچه سریع برطرف شود ولی نمی شود از پیشرفت سرخپوشان در مسانل روحی و روانی به سادگی گذشت.

۵) کسب ۳ پیروزی پی در پی برای پرسپولیس کم ستاره ی دایی قطعا می تواند اتفاق خوشایندی باشد. او بعد از فتح دربی حالا برای کسب سهمیه ی لیگ قهرمانان آسیا و از همه مهم تر قهرمانی جام حذفی می جنگد. پرسپولیس با شکست استقلال توانست حریف را دچار بحرانی کند که ممکن است چند قربانی بگیرد و منجر شود به از دست دادن امتیاز هایی که هرکدام حکم مرگ و زندگی را دارند. استقلال جدی ترین رقیب پرسپولیس و علی دایی برای کسب سهمیه ی لیگ قهرمانان آسیا به حساب می آید که حالا و بعد از باخت در دربی در بدترین شرایط ممکن قرار داد و هواداران استقلال خواستار استعفای مرفاوی و آشتیانی هستند.قطعا تغییر و تحولات احتمالی در استقلال میتواند زمان و انرژی زیادی از این تیم بگیرد و از آن طرف حضور استقلال در بازی های آسیایی میتواند بهترین فرصت ممکن را برای علی دایی و پرسپولیس مهیا کند تا شانس خود را برای گرفتن سهمیه افزاش دهند. کسب سهمیه ی لیگ قهرمانان آسیا و حضوری موفق در جام حذفی کمترین انتظاراتی هستند که هواداران سرخ از علی دایی و تیم تحت هدایتش دارند.پرسپولیس روحیه و اعتماد به نفس لازم را برای ادامه ی روند پیروزی های خود در لیگ را دارد به شرط آن که این تیم دچار غرور کاذب نشود و با همان جدیت و جاه طلبی لازم به دنبال موفقیت و کسب ۳ امتیاز هایی باشد که هر کدام نقش تعیین کننده ای دارند.

کسری عبدالعلی پور - خبرگزاری پارس فوتبال