تسلیم‌ناپذیری؛ رمز موفقیت

اگر بتوانیم فرصت‌هایی که در زندگی پیش می‌آید از دست ندهیم، توانسته‌ایم به نوعی فرصت‌ها را مهار کنیم. نخستین اصلی که باید ذکر کرد، اصل امیدواری و تسلیم‌ناپذیری یا مقاومت است.

اگر بتوانیم فرصت‌هایی که در زندگی پیش می‌آید از دست ندهیم، توانسته‌ایم به نوعی فرصت‌ها را مهار کنیم. نخستین اصلی که باید ذکر کرد، اصل امیدواری و تسلیم‌ناپذیری یا مقاومت است. چرا که یأس و تسلیم شدن یعنی شکست را پذیرفتن و برای شکست‌های پیاپی آتی خود را آماده کردن. اگر امیدوار نباشیم، یعنی به اصل امید در زندگی اعتقاد نداشته باشیم، دیگر نمی‌توانیم تصور کنیم فرصتی در آینده پیش رویمان خواهد بود. پس در لحظه نا امیدی باید به این فکر کرد که اوضاع هر لحظه ممکن است و می‌تواند به سود ما تغییر کند. تسلیم‌ناپذیری و ایستادگی همیشه رمز موفقیت بوده است و خواهد بود. آنان که تسلیم را پذیرفته اند، هرگز در جهانی که عرصه مبارزه و تلاش است، به جایی نرسیده اند. تفکر و تدبیر چاره‌‌ای دیگر برای مهار فرصت است. چارلز کترنیک، مخترع مشهور، می‌گوید: «من علاقه‌‌ای به گذشته ندارم.

آینده است که باید در آن زندگی کنم، آینده را نیروهای خارج از تسلط ما نمی‌سازد، بلکه نحوه برخورد با مسائل است که آینده را آن گونه که بخواهیم، شکل می‌دهد.» امرسون می‌گوید: «روزی که به پایان رسید، فراموش کن. فردا روز دیگری است و آن را با فکر باز و قوای تازه و آماده آغاز کن. سعی کن از توانایی هایت برای بهتر زندگی کردن در همان روزی که می‌گذرانی، استفاده کنی.

امروز را به حساب بیاور و امیدها و آرزوهای گرانقدر را با یادآوری بدی‌های گذشته بر باد مده. اصل دیگری که به تفکر و تدبیر وابسته است، پندپذیری از خطاهای گذشته است. هر فرصتی در واقع آزمایش است و بهترین آزمایش‌ها آن است که موجب اندرز شود. «برای التیام بخشیدن به گذشته و امن کردن آینده فقط بگویید: در گذشته خدا با من بود، در حال خدا با من است و در آینده خدا با من خواهد بود، تمام زمان‌ها مثل هم هستند».