۶ توصیه برای خرید کفش مدرسه

۱) به حرف فروشندگان اعتماد نکنید: خیلی وقت‌ها هنگام خرید، بچه‌ها می‌گویند کفش برایشان تنگ است ولی فروشندگان اصرار می‌کنند که این کفش بعد از مدتی جا باز می‌کند. در چنین مواردی …

۱) به حرف فروشندگان اعتماد نکنید: خیلی وقت‌ها هنگام خرید، بچه‌ها می‌گویند کفش برایشان تنگ است ولی فروشندگان اصرار می‌کنند که این کفش بعد از مدتی جا باز می‌کند. در چنین مواردی باید به حرف فرزندتان اعتماد کنید چون قانونی برای باز و گشادشدن کفش در آینده وجود ندارد. فرزند شما باید از همان لحظه اول کفشی که می‌پوشد، در آن احساس راحتی کند.

۲) کفش طبی را از مراکز ارتوپدی فنی بخرید: گاهی پزشک به هر دلیلی، برای فرزند شما پوشیدن کفش‌های طبی را لازم می‌داند بنابراین اگر قصد خرید کفش‌های طبی را دارید، حتما به مراکز ارتوپدی فنی یا هلال احمر مراجعه کنید.

۳) کفشی با کفی نرم و تخت سفت بخرید: والدین گاهی کفه و تخت کفش را با هم اشتباه می‌گیرند و نمی‌توانند به توصیه‌های خرید کفش برای خود و فرزندشان درست عمل کنند. کفه کفش داخل آن قرار دارد و پای ما در مجاورت آن قرار می‌گیرد. کفی کفش بچه‌ها و حتی بزرگ‌ترها باید کاملا نرم و راحت باشد.

لازم نیست کفی کفش بچه‌ها قوس‌دار یا به صورت کامپیوتری طراحی شده باشد. تخت کفش که با زمین و آسفالت خیابان در تماس است، باید برخلاف کفه آن کاملا سفت و محکم باشد و از پای بچه‌ها در برابر سنگریزه‌ها، میخ، فرورفتگی یا برآمدگی‌های خیابان محافظت کند و طوری طراحی شده باشد که در برف و باران و سطوح لغزنده لیز نخورد.

۴) کفش بندی بخرید: همیشه به والدین توصیه می‌شود تا پیش از سن ۴ سالگی، برای راحتی خودشان هم که شده برای فرزندشان کفش چسب‌دار بخرند اما بهتر است که بعد از سن ۴ سالگی، برای او کفش بنددار تهیه کنید و مسوولیت بستن بند کفش را هم به خودش بسپارید تا مهارت‌های لازم را در سن رشد یاد بگیرد. فقط مراقب باشید بند کفش‌هایش را درست ببندد تا بندهای باز باعث زمین خوردن و آسیب دیدن او نشوند.

۵) کفش‌های چرمی را انتخاب کنید: بهترین جنس برای کفش،‌ جنس چرم است. چون کفش‌هایی با جنس‌ چرم، انعطاف‌پذیر و قابل‌شستشو هستند و معمولا بچه‌ها در آنها احساس راحتی می‌کنند. البته باید هنگام خرید به تخت یا زیر کفش هم نگاهی بیندازید تا مطمئن شوید صاف و سر نیست.

کفش‌هایی با جنس پلاستیکی یا حتی پارچه‌ای حتی اگر از مارک‌های معروف هم باشند، به درد بچه‌ها نمی‌خورند چون هم تمیز کردنشان سخت است و هم پا در آنها راحت نیست. کفش چرمی باید آنقدر انعطاف‌پذیر باشد که شکل پای بچه را به خود بگیرد. در غیر این صورت اصلا مناسب نیست. بهتر است به جای هزینه‌کردن برای خرید کفش‌های مارک‌دار گران قیمت، یک کفش چرمی سبک و راحت و مناسب برای فرزندتان انتخاب کنید و خیلی در قید و بند مارک و ظاهر کفش نباشید.

۶) پای بچه‌های را اسکن نکنید: به‌تازگی دستگاه‌هایی به کشور وارد شده‌اند که می‌توانند پای بچه‌ها را از همه نظر به صورت کامپیوتری اسکن کنند و بگویند دقیقا چه اندازه کفشی برای آنها مناسب است. این کار کاملا بی‌فایده است و فقط یک هزینه اضافه به خانواده‌ها تحمیل می‌کند. به دلیل اینکه اولا بیشتر کسانی که این کار را انجام می‌دهند،‌ اصلا سررشته‌ای از آن ندارند و حتی تکنیسین هم نیستند. دوم اینکه تا ۲ یا ۳ ماه پیش، اصلا دستگاهی برای ساخت کفش مناسب برای پاهای اسکن‌شده بچه‌ها وجود نداشت و افرادی که پای بچه‌ها را اسکن می‌کردند، به صورت دستی کار ساخت کفش را انجام می‌دادند و این کار ارزش اسکن را عملا از بین می‌برد.

از طرف دیگر دستگاه مخصوص ساخت کفش در چند ماه اخیر آن هم به صورت بسیار محدود وارد کشور شده ولی در هیچ یک از منابع علمی به ضرورت تولید کفش‌هایی با دقت میلی‌متری اشاره‌ای نشده است. حتی متخصصان می‌گویند کوتاه و بلندی نیم سانتی‌متری پاها هم نمی‌تواند مشکل خاصی ایجاد کند و اصلا نیازی به درمان ندارد، چه برسد به اینکه بخواهیم اختلاف ۱ میلی‌متری پاهای بچه‌ها را در نظر بگیریم و کفش مخصوص برایشان تهیه کنیم!

دکتر شهرام صادقی