آرامگاه آبش خاتون

در جنوب شرقی شیراز، نزدیك میدان دفاع مقدس و جنب آتش نشانی قرار دارد و آرامگاه آبش خاتون دختر اتابك سعدبن بوبكر (۶۵۸ ه.ق) بوده است.
مقبره آبش خاتون كه به نام رباط ابش نیز معروف است، …

در جنوب شرقی شیراز، نزدیك میدان دفاع مقدس و جنب آتش نشانی قرار دارد و آرامگاه آبش خاتون دختر اتابك سعدبن بوبكر (۶۵۸ ه.ق) بوده است.

مقبره آبش خاتون كه به نام رباط ابش نیز معروف است، بنایی سه طبقه است كه گنبدی بر روی آن قرار داشته است. بعدها این گنبد و قسمتی از طبقه سوم مقبره فرو ریخت و اداره باستان شناسی برای حفظ آن بنا، طبقه فوقانی را خراب كرد.

اطراف مقبره با كاشی های معرق نفیسی تزیین شده بود كه هم اینك بخش عظیمی از آن كاشی ها از بین رفته و فقط كاشی های یك جبهه آن كه در پشت آن آتش نشانی بود، باقی مانده است.

بنای فعلی مقبره ساختمان آجری قدیمی مربع شكلی است كه هر ضلع آن ۱۶.۷۵ متر و ارتفاعی در حدود ۱۰ متر دارد.

قسمت هایی از كاشی كاری از راه داخل بنا در موزه پارس نگهداری می شود. در بالای بنا كتیبه هایی مشتمل بر آیات قرآنی به خط ثلث و بر روی كاشی نصب شده است.

مقبره آبش خاتون در حیاط بنا و در اتاقی با میله های سبزرنگ قرار گرفته است.

خرابه های مقبره آبش خاتون در دیماه ۱۳۱۰ ذیل شماره ۷۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.