امان از همه چیزدانی ما

در جمعی نشسته اید و در حال تماشای بازی فوتبال از تلویزیون بوده و در حال بحث و جدل درباره بازی, نحوه بازی و سیستم بازی هستید, عده ای از این جمع به مثابه یک کارشناس ارشد در زمینه فوتبال و حومه مشغول سخن سرایی اند که هم در مورد بازی تک تک بازیکنان, هم در مورد سیستم بازی تیم ها, هم در مورد مربیگری, هم در مورد داوری بازی, هم درباره عملکرد مدیریت باشگاه ها, هم در مورد ریاست و سیاست های فدراسیون فوتبال, هم در مورد کمیته داوران و کمیته انضباطی و در آخر نیز درباره اجرای برنامه نود توسط عادل فردوسی پور و به بحث و اظهارنظر فوق کارشناسی مشغولند و

در جمعی نشسته‌اید و در حال تماشای بازی فوتبال از تلویزیون بوده و در حال بحث و جدل درباره بازی، نحوه بازی و سیستم بازی هستید، عده‌ای از این جمع به مثابه یک کارشناس ارشد در زمینه فوتبال و حومه! مشغول سخن سرایی‌اند که هم در مورد بازی تک‌تک بازیکنان، هم در مورد سیستم بازی تیم‌ها، هم در مورد مربیگری، هم در مورد داوری بازی، هم درباره عملکرد مدیریت باشگاه‌ها، هم در مورد ریاست و سیاست‌های فدراسیون فوتبال، هم در مورد کمیته داوران و کمیته انضباطی و در آخر نیز درباره اجرای برنامه نود توسط عادل فردوسی پور و... به بحث و اظهارنظر فوق کارشناسی مشغولند و در پایان بازی، وقتی کارشناس داوری برنامه در حال تجزیه و تحلیل عملکرد داور در طول مسابقه است همان افراد نه تنها با اظهارنظر کارشناسی داور مخالفت کرده بلکه او را بی‌سواد و ناشی می‌خوانند و همچون مدرسان بین‌المللی داوری با اعتماد به نفس فوق العاده بالا، نظر صحیح خود را به جمع اعلام می‌کنند که انسان گمان می‌برد این کارشناسان حرفه‌ای در تمام زمینه‌ها، احتمالا که نه، بلکه به طور قطع و یقین، مدرسان داوری از طرف فیفا برای آموزش داورانی چون دکتر مارکوس مرک آلمانی، پیر لوئیجی کولینای ایتالیایی و... بوده اند که این چنین اظهار فضل می‌کنند.

چنین اتفاقات و مسائلی نه تنها در فوتبال که در رشته‌ها و مسابقات دیگر ورزشی و حتی با حدت و شدت و غلظت بسیار بیشتری در زمینه‌ها و حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، دینی و مذهبی، مدیریتی، فنی مهندسی! و پزشکی! و... رخ می‌دهد و ما هر روزه شاهدیم که اگر در هر جمعی بنشینیم و راجع به هر موضوعی بخواهیم صحبت کنیم عده ای جامع الاطراف وجود دارند که در تمام زمینه‌ها و حوزه‌ها متخصص و کارشناس، آن هم از نوع کارشناس ارشد و در حد تیم ملی که نه، مطمئنا در حد لالیگا و ستارگان جهان، وجود دارند که می‌توانند در تمام این زمینه‌ها سخنرانی و حتی ادعا نمایند و نظرات و تئوری‌های شاذ و نادری را ابراز دارند!

این روحیه همه چیزدانی، ناشی از سطحی نگری، کم سوادی و حتی بی سوادی به منظور بزرگ و مهم جلوه دادن خود یا به عبارت دقیق تر برای بزرگنمایی و ناشی از خودشیفتگی و خود داف پنداری! عده‌ای از ماست. برای اینکه نشان دهیم آدم بسیار مهم و باسوادی هستیم در تمام زمینه‌ها اظهار نظر که نه بلکه اظهار فضل و کمال و برتری می‌کنیم. سیاست‌های اقتصادی دولت را نقد می‌کنیم و بعد به سراغ سیاست خارجی می‌رویم، سپس سیاست داخلی و ملی و بعد سیاست‌های فرهنگی و تک تک آن سیاست‌ها را مورد تجزیه و تحلیل آب، دوغ، قرار می‌دهیم.

درباره خرابی کامپیوتر راهکار ارائه می‌دهیم، درباره درمان انواع و اقسام بیماری‌ها، داروها و درمان‌های صد در صد تضمینی، مفید و موثری در چنته داریم که برای بیماران نسخه پیچی کنیم. در مورد انتخاب رشته برای دانش آموزان و کنکوری‌ها، انتخاب واحد برای دانشجویان، انتخاب شغل برای فارغ التحصیلان، انتخاب همسر برای جوانان و... راهکار و نظر کارشناسی ارائه می‌دهیم و معیارهای خود را به خورد مردم می‌دهیم و حتی در مواردی تحمیل می‌کنیم.

در هر جمعی که حاضر و ظاهر می‌شویم سعی می‌کنیم تک ستاره و خورشید تابان و گل سرسبد و سلطان بلامنازع آن جمع فقط و فقط شخص شخیص خودمان باشد و به احدالناسی اجازه کوچکترین اظهارفضل و خودنمایی که نه بلکه حتی اجازه اظهارنظری را نمی‌دهیم و فقط در موردی که سوالی از ما داشته باشند می‌توانند سوالشان را مطرح نمایند البته آن هم با کسب رخصت و اجازه از حضرت ما!

برای اطلاع از به روزترین و آخرین نسخه از این نوع از تجزیه و تحلیل‌ها و اظهارنظرهای فوق کارشناسی و حتی فوق دکترا! اصلا لازم به زحمت زیادی چه برای حضور در کلاس درس یا زحمت مطالعه روزنامه و کتاب نیست فقط و فقط کافی است در تاکسی‌ها و... سوار شوید در عرض کمتر از سه ربع ساعت و در مواردی بسته به موضوع، کمتر از یک ربع ساعت، کل اطلاعات لازمه را به همراه اسناد، مدارک، آمارها، نمودارها و گراف‌های لازمه!! را کسب نمائید و بلافاصله پس از پیاده شدن از تاکسی، شما یک کارشناس ارشد بالفعل در تمام زمینه‌ها بدون احتیاج به هر گونه مدرک یا تجربه هستید و می‌توانید در هر زمینه ای که میل مبارک کشید قلمفرسایی و سخن سرایی نمایید. می‌توانید در مورد سیاست‌های اشتغالزایی دولت با ارائه صورت ریز آمارها که حتی چنین آمارهای دقیقی! در اختیار سازمان آمار و بانک مرکزی نیست! به اظهار نظر بپردازید.

می‌توانید در انجام پایان نامه برای دانشجویان فوق لیسانس و دکترا و حتی در نوشتن و ارائه مقالات ISI کمک، مشاوره و راهنمایی ارائه دهید البته بدون اینکه لازم باشد کوچکترین تجربه ای در این امور داشته باشید. می‌توانید به دیگران، حال می‌خواهد در هر جمعی و مجلسی باشد، کاندیداها و نامزدهای اصلح! را پیشنهاد دهید بدون اینکه حتی یک مقاله و کتاب درباره علوم سیاسی و سیاست خوانده باشید یا گروه‌ها و احزاب سیاسی را بشناسید. می‌توانید به افراد، کتابهایی را که در عمرتان نخوانده اید یا اصلا ندیده اید و حتی نمی‌دانید که موضوع و داستانش در چه مورد می‌باشد و فقط به صرف اینکه عنوان کتاب زیاد بر سر زبان‌ها گشته و اسم آن به گوشتان خورده را به دیگران پیشنهاد دهید تا مطالعه کنند و به صورت مفصل نیز درباره فواید مطالعه کتاب و کتاب خوانی، سخنرانی نمائید بدون اینکه خودتان در طول سال‌های عمر مبارک، خدای ناکرده، حتی برای دقیقه و ثانیه ای! مطالعه کرده باشید!

این حرص و ولع برخی در اظهارنظر و اظهارفضل و کمالاتمان در تمام حوزه‌ها و زمینه‌ها، ناشی از هر چه که باشد مروج یک فرهنگ غلط به نام سطحی نگری، عوام زدگی و حتی لمپنیزم می‌باشد که موجب تنگ شدن عرصه برای متخصصین و کارشناسان واقعی آن رشته‌ها و زمینه‌ها و حتی موجب حذف و کنارزدن آنها شده که سرخوردگی و ناامیدی را برایشان به همراه دارد که کمترین نتیجه‌اش افزایش دوباره کاری‌ها و افزایش سرسام‌آور هزینه‌ها و اتلاف فراوان عمر و وقت است. باشد که...

نویسنده : مصطفی حسین‌زاده