سنت های مختلف بودیسم

این متن صرفاً به جهت بالا بردن آگاهی خوانندگان است و چاپ آن به منزله تایید و ترویج این مکتب نیست.
بعد از مرگ سیذارتا گوتاما در حدود ۳۸۰ ق م تعالیم او به دوردست ها منتشر شد. به شمال …

این متن صرفاً به جهت بالا بردن آگاهی خوانندگان است و چاپ آن به منزله تایید و ترویج این مکتب نیست.

بعد از مرگ سیذارتا گوتاما در حدود ۳۸۰ ق م تعالیم او به دوردست ها منتشر شد. به شمال تا مغولستان به شرق تا ژاپن، به جنوب تا اندونزی. امروزه می توانید بودیسم را از گرینلند تا تاسمانیا در همه جا ردیابی کنید. جمعیت پیرو آن حدود ۵۰۰ میلیون است. نام های مختلف بی شماری به سنت هایی که گسترش یافته است، می دهند. شاید ساده ترین راه برای توضیح اصلی ترین آنها استفاده از نام هایی باشد که پس از مدتی به سه شاخه بودیسم در هند که در طول زندگی بودا و پس از آن ظاهر شده اند داده شده است.این سه شاخه عبارت اند از؛ چرخ کوچک (به سانسکریت هنیه یانه)، چرخ بزرگ (سانسکریت ماهایانه) و چرخ فناناپذیر (وارایانه). تمام این سنت های مختلف بودیستی که امروز در جهان وجود دارد ریشه های خود را در این سه دارند.

هنیه یانه یا چرخ کوچک

ما تقریباً با بسیاری از آموزه هایی که در قلب هنیه یانه قرار دارند، آشناییم. آن قسمت هایی که در پایین به عنوان چرخ کوچک توصیف می شوند، اساساً بر تعالیمی همچون سه حقیقت جهان یا چهار حقیقت شریف و راه هشت گانه پاک قرار دارد. بودایی های تایلند و سریلانکا و برمه همه این نوع از بودیسم را تعلیم می دهند.

ماهایانه یا چرخ بزرگ

این سنت ها که در پایین به عنوان چرخ بزرگ توصیف می شود همچنین بر آموزه های هنیه یانه یا چرخ کوچک نیز تمرکز دارد. اگرچه هنگامی که پیروان ماهایانه فهم شان از تعالیم چرخ کوچک را توسعه دادند، سعی بر توسعه اذهان شان در تعالیم شناخته شده به عنوان کمالات شش گانه (به سانسکریت پاراتیانس) کردند. کمالات شش گانه عبارتند از؛ بخشش، خلق خوب، صبر، تلاش، تمرکز و حکمت.بودیسم تبت در ژاپن و چین به عنوان پیروان این گونه بودیسم شناخته می شوند.

چرا بزرگ و کوچک

بعضی از بودایی های سنت هنیه یانه چنان که آنها را پیروان چرخ کوچک بخوانید احتمالاً حالت تهاجمی به خود خواهند گرفت. بودایی های تایلند برای مثال ترجیح می دهند ترادادین خوانده شوند که به معنای پیروان سنت های گذشتگان است. اگرچه اصطلاح کوچک یا بزرگ برای نشان دادن اینکه یک نوع از بودیسم را بر دیگری رجحان دهیم، نیست. آنها در واقع نشان از تمایز فلسفه های آن دو دارد.

۱- انگیزه؛ چیزی که پیروان هنیه یانه را به یادگیری بودیسم وامی دارد، در واقع انگیزه آنها، میل شان برای آزادی از سامسارا، چرخه تولد و مرگ یا زایش دوباره است. پیروان ماهایانه بودیسم را با هدف آزاد کردن همه موجودات از سامسارا می شناسند. ماهایانه بنابراین به دلیل تعداد موجوداتی که او به خاطر آنها تعلیم می بیند بزرگ تر است.

۲- روش ها؛ به غیر از تعالیم مورد استفاده در هنیه یانه، بودیست های ماهایانه، کمالات شش گانه را نیز تعلیم می بینند. ماهایانه بنابراین در تعداد روش هایی که پیروانش برای به دست آوردن آزادی از سامسارا استفاده می کنند بزرگ تر است.

۳- فهم؛ برای رهایی از سامسارا، پیروان هنیه یانه، بر این ایده که خود انعکاس روحی درون بدن و ذهن است تمرکز می کنند. پیروان ماهایانه از تفکر مشابهی برای تحلیل اشیای گوناگون جهان شامل خود استفاده می کنند. ماهایانه بنابراین از آنجا که هیچ خودی در شمار زیادتری از چیزها نمی بیند، بزرگ نامیده می شود.

وارایانه یا چرخ فناناپذیر

نوع سوم بودیسم که از تعبد بیرون آمد نوع مخصوصی از ماهایانه بود که به عنوان وارایانه یا چرخ فناناپذیر، شناخته می شد. این تعلیم اساساً در سنت بودایی تبت پیدا شد و شامل به تصویر کشیدن بوداها، برگزاری مراسم خاص و ازبرخواندن دعاها و پانتراها است. مانتراها شبیه هجی کردن لغات پرنیرو هستند. (احتمالاً نزدیک ترین لغتی که در غرب شبیه آن وجود دارد، آبراکاوابرا است.)درست همان گونه که پیروان کمالات ماهایانه تعالیم هنیه یانه را نیز آموزش می بینند، پیروان وارایانه باید هر دو کمالات ماهایانه یا هنیه یانه را یاد بگیرند. بدون این دو به عنوان پایه و اساس، بودایی های تبت باور دارند وارایانه نتیجه بخش نیست.

ترجمه؛ عبدالوحید صالحی