یکشنبه, ۲۷ خرداد, ۱۴۰۳ / 16 June, 2024
پسر پیامبر
![پسر پیامبر](/web/imgs/16/96/bzqlv1.jpeg)
تبارشناسی عاشورا و کربلا به اسلام می رسد، چنان که تبارشناسی قهرمان کربلا، امام حسین علیه السلام نیز به رسول گرامی اسلام (ص) و روشن ترین شاخص این بحث را می توان همان روایت مشهور رسول اکرم دانست که می فرمایند «حسین منی و انا من حسین»، در نگاه به این حدیث، اگر «حسین منی» را به تبار خونی و نسبی تفسیر کنیم، شکرانه نعمت این حدیث را به جا نیاورده ایم، چه نسبت های خونی بر اساس آموزه های دینی به «تبت یدا» بریده می شود به گاهی که همخونی با همخوانی اعتقادی همراه نباشد اما این خویشاوندی اعتقادی و نسب معرفتی است که ماندگار می ماند، چنان که سلمان فارسی ایرانی را تا مقام «منا اهل البیت» بر می کشد و او برای همیشه از اهل بیت رسول ا...(ص) به شمار می رود، پس در بحث «حسین منی» این نسبت خونی با همخوانی عقیدتی همراه است و حسین چنان که به نسب از پیامبر است به نسبت هم از اوست نوری است از جنس نور رسول ا... و رفتار امام (ع) ترجمان رفتار پیامبر(ص) آن چه می گوید هم گفته های رسول ا... است حسین نیز چون جدش، نهایت زیبایی و تمامت خوبی هاست، و چنان «حسین منی» به رفتار درآمده است که هر کس امام حسین را ببیند و یا در سال های بعد به مطالعه امام بپردازد به یقین می رسد این تبار را و درمی یابد که حسین از پیامبر است با همه وجود و نه با نسب خونی تنها. قسمت دوم این حدیث که همواره تازه می ماند، «انا من حسین» است پیامبر هم خود را از حسین معرفی می کند و این تنها باز به اعتبار رابطه نسبی نیست که در جامعه ما متداول است که فرزند خوب، چونان نام نیک پدران خویش است بلکه منش پیامبر، آیین پیامبر، حقیقت دین او در رفتار امام حسین باز تولید می شود و اگر حسین نبود، از پیامبر اگر چیزی می ماند، نامی بود در غبار و نه آیینی بی غبار و آینه سان.
حسین علیه السلام در همه زندگی اش و نه تنها در عاشورا با همه وجود خود برای غبارزدایی از آیین محمدی تلاش کرد و فلسفه قیام خود را هم عمل به سیره جدش رسول ا... دانست چنان که فلسفه زندگی خود را هم همین می دانست و هر کس حسینی است در هر نقطه ای از زمان و زمین برای زندگی و مرگ خود فلسفه ای جز این نمی شناسد و امام حسین علیه السلام در زندگی و قیام خود تلاش کردند تا پوستین وارونه ای را که «باطل کاران» به نام دین بر قامت ناساز خودساز آورده بودند افشا کنند تا مباد بی خبرانی آن را حقیقت دین بپندارند، لذاست که یزیدیان در مواجهه با سخنان ایشان همان کاری را می کنند که ابوسفیان ها با پیامبر اسلام کردند، آن روز، پنبه در گوش ها می گذاشتند تا صدای پیامبر را نشنوند و اجازه شنیدن این نوای حق را به دیگران هم نمی دادند و در عاشورا هم «پنبه ها»، در شکل طبل ها و هلهله ها باز تولید شد تا باز هم صدای پیامبر از حلقوم مطهر حسین به گوش مردم نرسد. چه اگر مردم صدای حق را بشنوند و برایشان از سلامت فطرت چیزی مانده باشد به حق رو می کنند اما در کربلا، نگذاشتند سخن امام به گوش برسد، چنان که نگذاشتند صدای پیامبر به گوش برسد، اما امام حسین با شهادت خود سخنان پیامبر را به زیباترین و ماندگارترین روش بیان کرد.
انتخابات ریاست جمهوری انتخابات ریاست جمهوری 1403 مسعود پزشکیان ایران حمید نوری سعید جلیلی انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم علیرضا زاکانی محمدباقر قالیباف قالیباف مصطفی پورمحمدی ریاست جمهوری
همستر کامبت سیل وزارت بهداشت تهران قتل هواشناسی جاده چالوس سیلاب شهرداری تهران آموزش و پرورش سازمان هواشناسی چالوس
خودرو یارانه دلار ایران خودرو دولت سیزدهم قیمت دلار قیمت خودرو قیمت طلا چین مسکن حقوق بازنشستگان قیمت سکه
حج فضای مجازی تلویزیون رسانه ملی دعای عرفه سینمای ایران روز عرفه صدا و سیما دفاع مقدس سینما
دانش بنیان مایکروسافت دانشگاه آزاد اسلامی
روسیه غزه رژیم صهیونیستی اسرائیل فلسطین آمریکا جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان عراق لبنان یمن
فوتبال یورو 2024 سپاهان پرسپولیس استقلال مس رفسنجان لیگ برتر فدراسیون فوتبال باشگاه پرسپولیس تیم ملی فوتبال ایران جواد نکونام جام ملت های اروپا
هوش مصنوعی ناسا ایلان ماسک سامسونگ گوگل اینستاگرام توییتر
کاهش وزن سازمان غذا و دارو سنگ کلیه آلزایمر فشار خون پیری تجهیزات پزشکی