سرود شگفت آور آفرینش در سروده های دین ودایی هند باستان

یکی از عالی ترین اشعار کتاب نیایشهای ریگ ودا, از نیایشها و سروده های دین ودایی هند در دوره ۱۵۰۰ الی ۵۰۰ ق م , سرود شگفت آور آفرینش است

یکی از عالی ترین اشعار کتاب نیایشهای " ریگ ودا " ، از نیایشها و سروده های دین ودایی هند در دوره ( ۱۵۰۰ الی ۵۰۰ ق.م)، سرود شگفت آور آفرینش است :

آنگاه نه هستی بود و نه نیستی ،

نه هوایی و نه افلاکی در ماورا آن ...

آیا جنبشی پدید آمد ؟ کجا ؟ به زیر کدامین پوشش ؟

آیا در اعماق ، آبی عظیم و راکد بود ؟

آنجا نه مرگ بود و نه زندگی جاوید ؛

نه هیچ نشانی که روز و شب را از یکدیگر جدا سازد .

آن " شیئ واحد ۱ " در سکوت و سکون بآرامی دم می کشید ؛

و چیزی دومین وجود نداشت . ۲

ظلمات در اعماق تیرگی نهان بود ؛

این همه بسان دریایی بیکران بود ؛

در این خلا و سکون مطلق ، نیرویی متمکن بود،

تا آنکه قدرت گرما آن " یگانه مجرد " را به بار ۳ آورد .

آنگاه در آن " یگانه " اراده به وجود آمدن پدید آمد،

اراده ای که نخستین بذر روح بود . ۴

فرزانگان در سویدای دل خویش به هوشمندی ،

دریافتند که هستی و نیستی به یکدیگر وابسته اند .

آنان اندیشه را در خلا به جولان درآوردند و به تامل پرداختند ؛

آیا همه چیز بر زبر و در زیر " او " هیچ بود ؟

بخشندگان بذر هستی و نیروها وجود داشتند ؛

نیروی آزاد و معلق ، و در مرتبه پایین ، حرکتی ناگهانی کرد .

براستی ، که می داند و که می تواند بیان کند ؟

کی او زاده شد و چگونه این جهان تجسم یافت ؟

خواه او عالم را آفریده ، خواه نیافریده باشد ،

او می داند که این خلقت از کجا آمده و تنها اوست که میداند ،

و در اعلا مقامات سماوات ۵ قرار دارد و جهان را مراقبت میکند ۶ ،

و او شاهد عالم ۷ و دانای کل ۸ باشد ، و .. .

محمد صالحی

۱- شیئ واحد ، همان حقیقت بی نام و نشانی است که اصل و عامل نخستین هستی است . = خدا

۲- میتوان این بخش را با سوره ی توحید ، در آنجا که می فرماید : او بی نیاز است ، نه زاده و نه زاییده شده است مقایسه کرد . ( قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ۱اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ )

۳- شاید اشاره به پدیدار شدن عشق در حضرت دوست است .!

۴- بسیار شبیه است به حدیث قدسی : من گوهری بودم پنهان ، خواستم تا شناخته و آشکار شوم پس خلق کردم . (کنت کنزاً مخفیاً فأحببت أن اُعرف فخلقتُ الخلق لکَی اُعرف - احقاق الحق، ج۱، ص۴۳۱(

۵- . شیبه به این آیه : خدای‌ رحمان‌ بر عرش‌ استوا یافت‌ ( الرحمن علی العرش استوی– سوره طه آیه ۵۶۴۸۳۰;

۶- شبیه به این آیه : و پروردگار تو حافظ و نگاهبان هر چیز است. ( و ربک علی کل شیء حفیظ – سوره سبا آیه ۲۱ )

۷- شبیه به آیه : همانا که او بر هر چیزی شاهد است . ( أَنَّهُ عَلَی کُلِّ شَیْ‌ءٍ شَهِیدٌ – فصلت آیه ۲۵ )

۸- شبیه به آیه : و او به هر چیزی عالم است . (هو بکل شی‏ء علیم – بقره ۲۹ )

منبع : سرود ۱۲۹ ، کتاب ۱۰ ریگ ودا – مربوط به دین ودایی هند باستان ، تاریخ جامع ادیان - جان بایر ناس ( بخش هندوئیزم قدیم ص ۱۴۴ )