نزول سورهای فلق و ناس

۱) قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ.
۲) مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ.
۳) وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ إِذا وَقَبَ.
۴) وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِی الْعُقَدِ.
۵) وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ. …

۱) قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ.

۲) مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ.

۳) وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ إِذا وَقَبَ.

۴) وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِی الْعُقَدِ.

۵) وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ.

□□□

۱) بگو: «پناه می‏برم به پروردگار سپیده دم‏،

۲) از شرّ آنچه آفریده‏،

۳) و از شرّ تاریکی چون فراگیرد،

۴) و از شرّ دمندگان افسون در گره‏ ها،

۵) و از شرّ [هر] حسود، آنگاه که حسد ورزد.»

□□□

۱) قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ.

۲) مَلِکِ النَّاسِ.

۳) إِلهِ النَّاسِ.

۴) مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنَّاسِ.

۵) الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ.

۶) مِنَ الْجِنَّهِٔ وَ النَّاسِ.

□□□

۱) بگو: «پناه می‏برم به پروردگار مردم‏،

۲) پادشاه مردم‏،

۳) معبود مردم‏،

۴) از شرّ وسوسه‏گر نهانی‏؛

۵) آن کس که در سینه ‏های مردم وسوسه می‏کند،

۶) چه از جنّ و [چه از] انس‏.»

□□□

در شأن نزول این دو سوره مبارکه، که آن را «معوذتان» خوانده‌اند آمده است که پیامبر بیمار شد و جبرئیل به آن حضرت خبر داد که لبیدبن اعصم یهودی برای او جادو کرده و در چاه ازوان انداخته. باید موثق ترین مردم و کسی را که مانند خودت باشد بفرستی آن را بیرون آورد و آن حضرت امیرالمؤمنین را مأمور این کار کرد. و او با دو نفر که گفته‌اند زبیر و عمار بودند رفتند و آب چاه را کشیدند و بعد از جستجو در ته چاه حقه‌ای یافتند و آن را خدمت پیامبر آوردند و گشودند در آن ریسمانی از موی سر یا زه کمانی بود که یازده گره خورده بود و این دو سوره در آن روز نازل شد و امیرالمؤمنین به امر پیامبر آن را به ریسمان خواند و هر آیه‌ای که می‌خواند یک گره باز می‌شد. بعد از آن پیامبر بهبودی یافت.