جنجال‌های ناتمام ژان والژان

کنستانتین استانیسلاوسکی، بازیگر، کارگردان و نظریه‌پرداز روسی تئاتر جمله معروفی دارد مبنی بر این‌که نقش بزرگ و کوچک نداریم، بلکه بازیگر بزرگ و کوچک داریم.

کنستانتین استانیسلاوسکی، بازیگر، کارگردان و نظریه‌پرداز روسی تئاتر جمله معروفی دارد مبنی بر این‌که نقش بزرگ و کوچک نداریم، بلکه بازیگر بزرگ و کوچک داریم.

هرچند خود استانیسلاوسکی هیچ گاه پایبند به این اصل در بازیگری نبود و به کمتر از بازی در نقش اول رضایت نمی داد، اما این نسخه برای دیگران خیلی خوب جواب داد و نمونه های فراوانی در تائید این گفته قابل ذکر است.

یکی از نمونه های اخیر این مساله مربوط به بازی کوتاه و در عین حال فراموش نشدنی ژرار دپاردیو، بازیگر مشهور فرانسوی بتازگی تبعه روسیه شده (همان کشور جناب استانیسلاوسکی) در فیلم «زندگی پای» است که او در آن نقش آشپزی تندمزاج را بازی می کرد.

آنگ لی، کارگردان فیلم با انتخاب هوشمندانه دپاردیوی سرشناس این نقش کوتاه را در ذهن تماشاگر حک می کند و باعث می شود مخاطب تا پایان اثر و حتی مدت ها بعد از تماشای فیلم او را فراموش نکند.

ژرار دپاردیو چه آن زمان که در جوانی نقش های اصلی بازی می کرد و چه در سال های اخیر که پا به دهه هفتم زندگی اش گذاشته و در نقش های مکمل ظاهر می شود، هیچگاه در بازیگری کم فروشی نکرده و در ایفای نقش هایش سنگ تمام گذاشته است. او از محبوبیت و توانایی هایش آگاه است و بخوبی قدر شأن و جایگاه بازیگری اش را می داند، اما آنچه هنوز هم نام او را در صدر اخبار سینمایی جهان نگه می دارد نه توان بازیگری او بلکه حاشیه ها و جنجال های خارج از دنیای بازیگری اوست.

آن طور که هالیوود ریپورتر گزارش کرده است این بازیگر درشت اندام بتازگی در شهر لچه ایتالیا با صاحب یک رستوران درگیر شده و به بهانه ایجاد سروصدای بیش از حد به صورت او و تعدادی از مشتریان آب پاشیده است! همین امر موجب دخالت و حضور پلیس شد و به دپاردیو اخطار داده شد که اگر یک بار دیگر در این رستوران دردسرساز شود، از سوی پلیس دستگیر و جریمه خواهد شد. امضا ندادن و بی اعتنایی به هواداران، ابطال گواهینامه به دلیل رانندگی در حالت مستی و ایجاد اختلال در پرواز هواپیمایی فقط بخشی از شیرین کاری های دپاردیو در چند وقت اخیر است.

به هرحال از بازیگری که زمانی بازیگر نقش هایی سخت و ماجراجویانه همچون ژان والژان، دانتون، راسپوتین و کریستف کلمب بوده، جز این هم انتظار نمی رود که در زندگی واقعی نیز چشمه هایی از عصیان و آشوب و جنجال را نشان دهد.

علی رستگار