ثروتی موزون

دیدار حضرت آقا با شاعران و نکته سنجی های ایشان درباره اشعار قرائت شده و تذکرات فنی و محتوایی رهبر انقلاب, یادآور این بیت از شعر شهریار بود که به جز از علی که آرد پسری ابوالعجایب

دیدار حضرت آقا با شاعران و نکته‌سنجی‌های ایشان درباره اشعار قرائت شده و تذکرات فنی و محتوایی رهبر انقلاب، یادآور این بیت از شعر شهریار بود که: به جز از علی که آرد پسری ابوالعجایب/ که علم کند به عالم، شهدای کربلا را در شب ولادت حضرت امام حسن مجتبی (ع)‌، پسری ابوالعجایب از سلسله علی (ع)‌ و امامت شیعه میزبان شاعران بود تا ضمن ارائه سیره عملی‌اش در مراوده با قبیله ادیبان و شاعران، تعریف تازه و باطراوتی از «ثروت ملی» ارائه کنند.

آن هم در سرزمینی که سال‌هاست مسوولان و مدیرانش از شعر و ادب شناختی عمیق دارند.

تعبیری که رهبر انقلا‌ب از هنر ارائه کردند و کارکردهای اخلاقی و تربیتی و فرهنگسازی‌اش را برای برنامه‌ریزی‌های کلان علمی و اقتصادی و حتی نظامی کشور برشمردند، به مخاطب یقین می‌داد که جز او چنین ادراکی حداقل در حد صفر است. چرا که اگر بود تاکنون حداقل زمزمه‌ای از آن شنیده می‌شد.

از کدام پسر جز پسران ابوالعجایب سلسله علی (ع)‌- این نکته‌سنجی و منافع ملی را دیدن برمی‌آید که پیش از پایان شعر زیبا و ملی «محمود دست پیش» شاعر ترک‌زبان، جلسه را متوقف کند تا به برخی مسوولان یادآوری کند: «چه خوب است روی این شعر آهنگ گذاشته شود و خواننده‌ای هم آن را بخواند.»

چرا این شعر و چرا قبل از پایان شعر؟ و چرا تاکید حضرت آقا بر خوانده شدن آن؟ پاسخ‌ها اگرچه سهل است، اما در دل خود پیامی دارد عمیق: این شعر، پر از لحظه‌پردازی‌های ملی و همگرایی‌های قومی اعم از کرد و ترک و بلوچ و ترکمن و لر و ... است که از زیر چشم رهبر فرزانه انقلاب نمی‌تواند بگریزد. او رصد می‌کند بهترین‌ها را برای مردم و اقوام متنوعی که در سرزمین‌اش زندگی می‌کنند.

نکته دیگری که از حاشیه‌های پرمایه‌تر از متن این دیدار می‌توان پیدا کرد، تذکر این واقعیت از ادبیات موجود کشور است که «جوانان راه‌های طولانی را رفته‌اند؛ اما چه خوب است که نظیر این جلسات باشد و شعرها نقد شوند و با پرداخت بهتر، واجد کیفیات والاتر شوند و ارائه گردند.»

دیدار دوشنبه شب شاعران با رهبر انقلاب و تذکرات و رهنمودهای حضرت آقا چند سوال را پیش روی مدیران فرهنگی و غیرفرهنگی گذاشت که اگر جواب عاجل و عامل به آن داده نشود، ناچاریم وضع موجود را مدام تجربه کنیم:

۱) آیا یک فرمانده ارشد، باید طراحی عملیات بکند و گلوله توپ را هم داخل لوله بگذارد و پس از شلیک، مین هم خنثی کند و دیده‌بانی هم بکند و ... یا هر کس وظیفه‌ای دارد؟ (قابل توجه مدیرانی که وظیفه‌شان را فراموش کرده‌اند)‌

۲) آیا پیشنهاد جلسات نقد شعر برای پرداخت شدن اشعار شاعران جوان را باید رهبر انقلاب ارائه کند؟

۳) آیا درک این مساله که «شعر، ثروت ملی است» در دستور برنامه‌های مدیران فرهنگی قرار خواهد گرفت یا همچنان ما مشغول پاسخ دادن به این سوال خواهیم ماند که علم بهتر است یا ثروت؟

▪ تتمه: شرح و تحلیل کاملی از حواشی دیدار شاعران با رهبر انقلاب تهیه شده است که در روزهای آینده تقدیم اهل دل خواهد شد.

ابراهیم زاهدی‌ مطلق‌