خود شیفتگی

خود شیفتگی نوعی اختلال هیجانی فوق العاده مبالغه آمیز است. افراد مبتلا به این اختلال فاقد احساس همدلی با دیگران هستند، اما نیاز دارند مدام از طرف آنها مورد تمجید قرار گیرند. …

خود شیفتگی نوعی اختلال هیجانی فوق العاده مبالغه آمیز است. افراد مبتلا به این اختلال فاقد احساس همدلی با دیگران هستند، اما نیاز دارند مدام از طرف آنها مورد تمجید قرار گیرند. خودشیفتگی نتیجه عدم توانایی شخص در پذیرش نیازها و خواسته های دیگران است. اگرچه افراد خودشیفته تصویری مبالغه آمیز از خود دارند، ولی دارای خود پنداره بسیار آسیب پذیری هستند و اغلب با هویت خود آشنا نیستند، برای همین همیشه به دنبال توجه و تأیید دیگرانند.

این اختلال كمتر از سایر اختلالات شخصیتی رخ می دهد و احتمال ابتلا به آن حدود یك درصد است. بعضی از مطالعات نشان می دهند كه این اختلال بیشتر در مردان جوان رخ می دهد. آسیب پذیری در عزت نفس، شخص مبتلا بر خودشیفتگی را نسبت به انتقاد یا شكست خیلی حساس می كند. اگرچه ممكن است آنها این موضوع را به طور آشكار نشان ندهند، اما انتقاد كردن از ایشان موجب آزار، احساس حقارت، كم ارزشی، تهی بودن و پوچی در آنها می شود. این افراد در مقابل اهانت، خشم یا حمله متقابل و گستاخی نشان می دهند. چنین تجاربی اغلب منجر به انزوای اجتماعی و یا تحقیر می شود. روابط بین فردی و عملكرد این افراد نیز اغلب دچار مشكل می شود. درمان این اختلال از طریق روان درمانی و گفت وگو بین روان پزشك و بیمار امكان پذیر است.

مایو كلینیك- سمیه شرافتی