گرسنگان چه کسانی هستند؟

هر سال ۱۰ میلیون نفر به دلیل گرسنگی یا بیماری‌های ناشی از گرسنگی جان خود را از دست می‌دهند. تنها هشت درصد از این قربانیان مربوط به حوادثی مانند زلزله، توفان، قحطی و جنگ هستند. …

هر سال ۱۰ میلیون نفر به دلیل گرسنگی یا بیماری‌های ناشی از گرسنگی جان خود را از دست می‌دهند. تنها هشت درصد از این قربانیان مربوط به حوادثی مانند زلزله، توفان، قحطی و جنگ هستند. بقیه اغلب فراموش می‌شوند. حقیقتا آنها چه کسانی هستند؟

اگر از مردم درباره گرسنگان جهان سوال کنید، با شما درباره قربانیان خشکسالی در اتیوپی که در خلال سال‌های ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۵ میلادی رخ داد، صحبت خواهند کرد یا اینکه آوارگان توفان‌های بنگلادش یا پناهجویان فراری جنگ دارفور در سودان را به یاد خواهند آورد. احتمالا آنچه آنها نمی‌دانند، این است که در کل، ۸۲۰ میلیون نفر گرسنه در کشورهای در حال توسعه زندگی می‌کنند که هیچ نشانی از آنها در تیتر رسانه‌های جمعی نیست. این تعداد حتی بیشتر از جمعیت ایالات متحده آمریکا، کانادا و اتحادیه اروپا است. این جمعیت تمامی‌رده‌های سنی را شامل می‌شود. حتی نوزادان را نیز در برمی‌گیرد، چراکه مادران آنها به علت سوءتغذیه نمی‌توانند شیر کافی برای تغذیه آنها تولید کنند. سالمندان هم وضعیتی بهتر از نوزادان ندارند. هیچ کسی نیست که از آنها مراقبت کند و به آنها غذا برساند. براساس گزارش‌های سازمان بهداشت جهانی، سالانه بیش از ۲۰ میلیون نوزاد کم وزن در کشورهای در حال توسعه به دنیا می‌آیند. حتی اگر این نوزادان بتوانند مخاطرات دوران نوزادی خود را پشت سر بگذارند، در دوران کودکی دچار مشکلاتی از نظر رشد جسمی و ذهنی خواهند شد که متعاقبا به هنگام ورود به اجتماع در محیط کار کارایی کمتری داشته و به تبع آن، درآمد کمتری نیز کسب خواهند کرد.

مخاطرات موجود در نواحی روستایی

سه چهارم گرسنگان جهان در نواحی روستایی زندگی می‌کنند. بسیاری از این جمعیت در روستاهای قاره‌های آسیا و آفریقا ساکن هستند. این افراد که برای تهیه غذای مورد نیاز خود وابستگی بسیار زیادی به کشاورزی دارند، هیچ منبع جایگزینی مانند درآمد و اشتغال به منظور تهیه غذا ندارند. بنابراین با وقوع کوچک‌ترین اخلالی در جریان کشاورزی دچار مشکل می‌شوند.

براساس آمار تهیه شده از سوی سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد، نیمی‌از جمعیت ۸۲۰ میلیون نفری گرسنگان در کشورهای در حال توسعه اشتغال به کشاروزی دارند. برخی از این جمعیت روی زمین‌هایی به کشاورزی مشغول‌اند که در کنار رودخانه‌ها قرار دارند و در معرض طوفان و سیل قرار دارند. همچنین از هر پنج خانواده یک خانواده زمینی برای کشت و زرع در اختیار ندارند. از دیگر سو، حدود ۱۰ درصد از جمعیت ۸۲۰ میلیون نفری گرسنگان ساکن در کشورهای در حال توسعه به جوامعی تعلق دارد که زندگی‌شان در ارتباط مستقیم با دامداری، ماهی‌گیری و یا دیگر منابع جنگلی است. بیست‌و‌پنج درصد باقی‌مانده نیزبه شهرها مهاجرت کرده و یا درحاشیه شهرهای بزرگ زندگی می‌کنند. جمعیت فقرا و گرسنگان ساکن درشهرها به نسبت رشد جمعیت جهان، به سرعت در حال افزایش است.