همه و همه با هیچكس

جمله تبلیغاتی «كتابی برای همه كس و هیچ كس» را كه نیچه برای والا ترین اندیشه های خود برگزید، احتمالاً به وضع كساد تفكر اشراف شگرفی داشت كه به سرودن شعار تبلیغاتی متوسل شد. از آنجا …

جمله تبلیغاتی «كتابی برای همه كس و هیچ كس» را كه نیچه برای والا ترین اندیشه های خود برگزید، احتمالاً به وضع كساد تفكر اشراف شگرفی داشت كه به سرودن شعار تبلیغاتی متوسل شد. از آنجا كه با این جمله سترگ هر فلسفه خوانده و هر فلسفه نخوانده ای می خواهد كه از خود بپرسد «چطور می توان كتابی نوشت برای همه كس و هیچ كس؟» فلسفه خوانده ها می گویند... [در این مقال نمی گنجد و قس علی هذا...] اما فلسفه نخوانده ها از فلسفه خوانده ها می پرسند و باز هم چنین جوابی می گیرند... [در این مقال نمی گنجد و قس علی هذا...] پس مجبورند كه كتاب را بخرند تا غور در كهكشان فلسفه را بیاموزند. باور كنید كه آغازیدن به غوریدن در جهان فلسفه بسی دشوارتر از بسی فلسفیدن آموختن است! ناگفته نماند كه تمام سعی نگارنده در جمله قبل بر این است كه یك جمله نظیر جمله تبلیغاتی نیچه از خود ساطع كند اما كار هر بز نیست خرمن كوفتن.

به هر حال اگر شما هم می توانید كه برای كتاب های خود چنین جملات پرفروشی بیاورید حتماً برای كتاب خود یك بیلبورد اوایل اتوبان تهران - كرج نصب كنید تا هیچ متفكر و هیچ علاقه مند به اندیشه ای را از تفكر در امان نگذارید. حال اگر ما هم چند خط بنویسیم برای همه كس و هیچ كس تا این اندازه تجدید چاپ خواهیم شد البته كه هرگز ، حتی چاپ گر (منظور printer است) هم نخواهیم شد چون اشعار و شعارهای تبلیغاتی كه موضوع آنها اندیشه برای همه است چیزی در حد صا ایران هر روز بهتر از دیروز و بانك ملت بانك شما خواهد بود. در پایان غرض این است كه بگوییم اندیشه برای همه، یعنی اندیشه برای همه كس و هیچ كس. شاید این شعار تبلیغاتی كه از قرن نوزدهم تا به حال در فروش كتاب «چنین گفت زرتشت» موثر بوده برای ما هم مفید فایده باشد. هر چند كه غرض هم سر انجام در این مقال نگنجید!

علی قلی پور