حرکات مربوط به عضلات پشت

حرکت تی بار تا حد زیادی با حرکت زیربغل هارتر خم قابل مقایسه است با این مزیت که به دلیل طرز قرارگیری بدن و نوع دستگاه امکان استفاده از وزنه های بیشتر وجود دارد و ریسک آسیب دیدگی کمتر است

● تی‌بار

یکی از حرکات پایه و مؤثر در افزایش ضخامت عضلات پشت و زیربغل. این حرکت تا حد زیادی با حرکت زیربغل هارتر خم قابل مقایسه است. با این مزیت که به‌دلیل طرز قرارگیری بدن و نوع دستگاه امکان استفاده از وزنه‌های بیشتر وجود دارد و ریسک آسیب‌دیدگی کمتر است.

▪ نحوه اجراء

جلوی دستگاه بایستید، کمی زانوها را خم کرده و بدون اینکه خمیدگی در ستون فقرات ایجاد کنید خم شوید به اندازه‌ای که بالاتنه تقریباً با زمین موازی شود، فاصله پاها باید به اندازهٔ عرض شانه باشد، سر به سمت بالا و نگاه رو به‌ جلو. دستگیره‌ها را محکم در دست بگیرید. روی عضلات پشت کاملاً تمرکز کرده و با انقباض این عضلات میله را به سمت بالا بکشید. محل ایستادن باید به‌نحوی تنظیم شود که در بالاترین نقطه حرکت، دسته با شکم مماس شود، لحظه‌ای مکث کنید سپس اجازه دهید وزنه به سمت پائین و نقطه شروع حرکت بازگردد، در پائین‌ترین نقطه حرکت اجازه دهید کشش کاملی در عضلات پشت‌تان ایجاد شود (ولی از صاف شدن کامل دست‌های خودداری کنید چون باعث انتقال بخش زیادی از فشار بر بازوها در آغاز تکرار بعدی خواهد شد.) سپس تکرار بعدی را آغاز کنید. در تمام طول حرکت باید تمرکزتان بر عضلات پشت باشد. هنگام پائین رفتن وزنه هوا را داخل ریه‌ها کشیده و هنگام بالاکشیدن وزنه هوا را بیرون دهید.

▪ اشتباهات رایج

ـ یکی از رایج‌ترین اشتباهات در اجراء حرکت تی‌بار که اتفاقاً بین بدنسازان باتجربه هم بسیار دیده می‌شود خم شدن بسیار کم در هنگام اجراء حرکت است.

ـ اشتباه دیگری که در این حرکت زیاد مشاهده می‌شود تقلب در هنگام اجراست.

اشتباهات رایج در هنگام حرکت تی‌بار مشابه مواردی است که در مورد حرکت زیربغل هالتر خم به آنها اشاره شد. به‌همین دلیل از توضیح مجدد آنها صرف‌نظر می‌کنیم.

نوع دیگری از دستگاه تی‌بار هم وجود دارد که دارای تکیه‌گاه شیب‌داری است و فرد ورزشکار می‌تواند به‌طور کامل روی تکیه‌گاه قرار بگیرد. این مسئله باعث می‌شود فشار وارده بر ستون‌فقرات و امکان تقلب و ضربه‌زدن در طول اجراء حرکت کاهش یابد که البته باعث کاهش مقدار وزنه قابل استفاده در حرکت هم می‌شود.

● کشش اچ تک دست

این حرکت جایگزین مناسبی است برای حرکت زیربغل با دمبل تک‌خم با اسامی دیگری از جمله زیربغل با دستگاه همر هم رایج است. کشش اچ به‌صورت جفت دست هم قابل اجراست ولی به‌دلیل کاهش مقدار وزنه کاربردی نسبت به روش تک‌دست، طرفدار چندانی ندارد. در این حرکت فشار وارد بر ستون‌فقرات و تأثیر عضلات دیگر تا حد زیادی کاهش می‌یابد و به‌همین دلیل امکان استفاده از وزنه‌های بیشتر نسبت به حرکت زیربغل دمبل تک‌خم وجود دارد. اجراء صحیح این حرکت افزایش حجم بخش‌های مختلف عضلات پشت و زیربغل را به‌همراه خواهد داشت.

▪ نحوه اجراء

داخل دستگاه بنشینید. با یک دست، دستگیره را محکم گرفته و با دست دیگر می‌توانید تکیه‌گاه را بگیرید. با انقباض عضلات پشت دستگیره را به‌طرف خود کشیده و در انتهای دامنه حرکت. لحظه‌ای مکث کنید. سپس اجازه دهید وزنه به آرامی به‌جای اول بازگردد تا جائی‌که کشش مناسبی را در عضلات پشت خود حس کنید. مانند حرکت قبلی از صاف شدن کامل دست‌ها در انتهای حرکت خودداری کنید. معمولاً ارتفاع محلی که برای نشستن تعبیه شده قابل تنظیم است. ارتفاع را به‌نحوی تنظیم که وقتی دسته را به سمت خود می‌کشید به‌طرف بخش پائین زیربغل و بالای پهلو متمایل شود نه به سمت شانه یا سینه. در غیر این‌صورت عضله جلوبازو بیش از حد نیاز درگیر حرکت می‌شود و بخش بیشتری از کار را جلوبازو و انجام خواهد داد که نتیجه‌اش کاهش فشار بر عضلات پشت خواهد بود. هنگام کشیدن دسته به سمت خود هوا را از ریه‌ها بیرون داده و هنگام بازگشت میله هوا را داخل ریه‌ها بکشید.

▪ اشتباهات رایج

- ضربه‌زدن در حین اجراء: این اشتباه به‌دلیل استفاده از وزنه‌های بیش از حد توان فرد به‌وجود می‌آید. و به‌دلیل اینکه در اجراء کشش اچ امکان استفاده از وزنه‌های سنگین وجود دارد ضربه‌زدن به شدت ریسک آسیب‌دیدگی را افزایش می‌دهد.

ـ عدم رعایت دامنه کامل حرکتی: این مورد هم به‌دلیل استفاده از وزنه بیش از حد است و باعث کاهش شدید تأثیر حرکت می‌شود.

● پول‌اور

یکی از حرکات پایه در تمرینات بالاتنه (البته عده‌ای این حرکت را جزء حرکات تفکیکی زیربغل به حساب می‌آورند چون در اجراء آن، عضله جلوبازو نقشی ندارد). این حرکت بر عضلات مختلف بالاتنه فشار می‌آورد از جمله عضلات پشت و زیربغل، سینه، پشت‌بازو و دلتوئید. استفاده از پول‌اور در تمرین پشت و همچنین تمرینات سینه رایج است. این حرکت به روش‌های مختلفی قابل اجراست از جمله پول‌اور با دمبل، هالتر، سیم‌کش، دستگاه و روی میزهای صاف و شیب‌درا با شیب مثبت و منفی. ولی از آنجائی‌که حرکت پول‌اور با دمبل روی میز صاف رایج‌ترین نوع اجراء است به معرفی این روش اکتفا می‌کنیم که برای انواع دیگر هم قابل تعمیم است. اجراء صحیح این حرکت (بسته به اینکه در برنامه تمرینی کدام عضله به‌کار گرفته شود) افزایش حجم عضلات پشت و زیربغل یا سینه را در پی خواهد داشت.

▪ نحوهٔ اجراء

برای اجراء این حرکت باید به‌نحوی روی یک تکیه‌گاه یا میز قرار بگیرید که بخش بالای پشت و پائین گردن روی تکیه‌گاه قرار گرفته و بخش پائین پشت و باسن آزاد باشد (البته می‌توانید به‌صورت طولی هم روی میز قرار بگیرید ولی با این‌کار از مقدار کشش و دامنه حرکت و در نتیجه تأثیر آن کاسته می‌شود.) دمبلی را با دو دست محکم بگیرید و حرکت را آغاز کنید. در حالی‌که دمبل را بالای سر گرفته‌اید، اجازه دهید وزن دمبل دست‌ها را به سمت عقب و پشت سر بکشد تا جائی‌که کشش مناسبی را در عضله لاتسیموس احساس کنید. دراین لحظه مکث کوتاهی داشته باشید و با انقباض عضلات زیربغل دمبل را به سمت بالا بیاورید تا جائی‌که دمبل بالای صورت برسد (لازم نیست دمبل را بالای سینه بیاورید چون در این‌صورت فشار از عضلات موردنظر برداشته می‌شود). چنانچه آرنج را حدود ۳۰ درجه خم کنید فشار بیشتری به عضلات پشت وارد می‌شود (خمیدگی باید در طول اجراء به‌طور ثابت حفظ شود) و چنانچه آرنج را تقریباً صاف نگه‌دارید فشار بیشتری به سینه وارد خواهد شد. نیازی نیست دست‌ها تا آخرین حد ممکن به عقب کشیده شود، تنها در حدی‌که کشش خوبی را در عضلات حس کنید کافیست. کشیده‌شدن بیش از حد دست‌ها به عقب باعث آسیب مفصل شانه در درازمدت خواهد شد. هنگام پائین رفتن وزنه به سمت عقب هوا را داخل ریه‌ها کشیده و هنگام بالا آوردن دمبل هوا را بیرون دهید.

▪ اشتباهات رایج

ـ ضربه‌زدن در حین اجراء این حرکت از رایج‌ترین اشتباهات است که هنگام استفاده از وزنه‌های سنگین‌تر از حد توان فرد دیده می‌شود و ریسک آسیب در مفاصل و عضلات کمربند شانه‌ای را به شدت افزایش می‌دهد.

ـ یکی دیگر از اشتباهات رایج در هنگام اجراء پول‌اور بالا آوردن باسن و کمر هنگام پائین رفتن وزنه است. این‌کار باعث کشش مناسب بر عضلات زیربغل و کاهش کارائی حرکت می‌شود. توجه داشته باشید که برای کسب بهترین نتیجه از اجراء حرکت همه بخش‌های بدن به‌غیر از دست‌ها باید در تمام طول اجراء ثابت و بدون حرکت باشند.