وقتی بهار بیاید؛ آسمان همزبانی‌اش می‌کند با نزول باران...

وقتی بهار بیاید، آسمان همزبانی‌اش می‌کند با نزول باران، زمین همدلش می‌شود با رویاندن گیاهان و همه آفریدگان همراهی‌اش می‌کنند با دوری گناه...
چه خوب است...چه خوب است روزگار حاکمیت …

وقتی بهار بیاید، آسمان همزبانی‌اش می‌کند با نزول باران، زمین همدلش می‌شود با رویاندن گیاهان و همه آفریدگان همراهی‌اش می‌کنند با دوری گناه...

چه خوب است...چه خوب است روزگار حاکمیت توحید در جهان، جهانی شدن آیین بندگی خدای مهربان، برادری، یکرنگی آدمیان، رحمت و بر طرف شدن کینه‌ها از میان بندگان و فراگیر شدن حکمت، دانش، معرفت و ایمان و رسیدن به همه گمشده‌هایمان...

چه کسی ژرفای این موهبت لایزال را درک خواهد کرد؟ چه کسی گستره‌ی این ارتفاع یقین را مجال تماشا خواهد داد؟ چه کسی جز او شایسته مقام نجات است؟ وقتی پیش از خلقت آدم به حلول آسمانیش مژده داده شده است...

می‌آید، می‌آید تا مسیر رفتن را آماده کند...

مولاجان! سلام بر تو که روز تجلی را بشارت دهنده‌ای و صبح خدا را مشتاق...

نگاهی بر تقویم کردم، سال‌هاست چشمانم بر قامت جمعه‌ها نیمه می‌ماند!

صفحه‌های جمعه‌ها همیشه نیمه و نا کامل است. نمی‌دانم که این صفحه را نیمه باب کرد اما حتما عاشق بوده زیرا می‌دانست بدون" تو "مولایم جمعه‌ها کامل نمی‌شود!

ظرف چشمانم از جام وجودت تا پر نشود همچنان ملول سرگشته خواهم ماند. ادرکنی یا عشق یا ابا صالح!