روبرتو باجو

▪ هجدهم فوریه ۱۹۶۷ تولد:

▪ کالدونیا - ایتالیا محل تولد:

▪ ویچنزا، فیورنتینا، یوونتوس، میلان، بولونیا، اینتر، برشا باشگاهها:

▪ نایب قهرمان جام جهانی ۱۹۹۴، مقام سوم جام جهانی ۱۹۹۰، مرد سال فوتبال اروپا ۱۹۹۳، مرد سال فوتبال جهان ۱۹۹۳، قهرمان جام یوفا ۱۹۹۳، قهرمان سری A ۱۹۹۵ و ۱۹۹۶ مهمترین افتخارات:

▪ ۵۵ بازی، ۲۹ گل تیم ملی :

▪ سه دوره (۱۹۹۰، ۱۹۹۴ و ۱۹۹۸ ) - ۱۷ بازی، ۹ گل حضور در جام جهانی:

بودای کوچک در سال ۱۹۶۷ در کالدونیا شهر کوچکی در شمال ویچنزا به دنیا آمد. او از همان کودکی استعداد خود در بازی با توپ را به خوبی نشان می داد و در نوجوانی، آنتونیومورا استعدادیاب باشگاه ویچنزا کشف شد!! و به این باشگاه پیوست که در سری C باشگاههای ایتالیا حضور داشت. در فصل ۸۵-۱۹۸۴ باجو ۱۲ گل در ۲۹ بازی به ثمر رساند و به این تیم کمک کرد تا به دسته B صعود نماید. در این سال او به فورنتینا پیوست و در بیست و یکم سپتامبر ۱۹۸۵ اولین بازی خود در سری A را انجام داد. در فیورنتینا او استعدادهای خود را بروز داد و چنان درخشید که در نوامبر ۱۹۸۸ به تیم ملی دعوت شد و نخستین بازی ملی خود را برابر هلند انجام داد. در فصل ۸۹-۱۹۸۸ موفق به بثمر رساندن ۱۷ گل در ۳۲ بازی شد و به همراه فیورنتینا تا فینال جام یوفا پیش رفت. در پایان فصل او با رقم ۵/۷ میلیون پوند که رکورد جدیدی در دنیای فوتبال بود، یوونتوس پیوست.

علاقه هواداران فلورانسی به وی به حدی بود که در اعتراض به فروش باجو شهر را به آشوب کشیدند. در اولین فصل حضور در یوونتوس او موفق شد ۱۴ گل به ثمر رساند و یکی از مهاجم های ایتالیا در جام جهانی ۹۰ باشد. ایتالیا هرچند میزبان جام جهانی بود ولی در کمال ناباوری مغلوب تیم آرژانتین در نیمه نهایی و در ضربات پنالتی شدند و پس از پیروزی برابر انگلیس به مقام سوم جام جهانی رسیدند. باجو در جام ۹۰ دو گل به ثمر رساند، یکی برابر جمهوری چک که زیباترین گل جام ۹۰ و یکی از ده گل برتر تاریخ جام های جهانی نام گرفت و دیگری برابر انگلیس دردیدار رده بندی جام. در طی سال های ۹۰ تا ۹۴ او در یوونتوس فوق العاده ظاهر شد و به عنوان کاپیتان تیم موفق به فتح جام یوفا در سال ۱۹۹۳ شد. در پایان سال او به عنوان برترین بازیکن فوتبال اروپا و جهان برگزیده شد.

ستاره فوتبال ایتالیا، امید اصلی این تیم در جام جهانی ۱۹۹۴ بود. تیم ایتالیا جام را بسیار بد آغاز کرد و به سختی به مرحله دوم صعود نمود. روبرتو باجو در سه دیدار اول موفق به گل زنی نشد ولی در دیدار مرحله یک هشتم نهایی برابر نیجریه در حالیکه ایتالیا تا دقیقه ۸۸ با یک گل از حریف خود عقب بود، به لطف دو گل باجو از شکست گریخت. سه گل دیگر از باجو، تیم ایتالیا را به فینال رساند ولی در دیدار پایانی پس از ۱۲۰ دقیقه مقاومت برابر برزیل، یاران باجو در ضربات پنالتی مغلوب شدند تا بار دیگر از دست یابی به جام قهرمانی باز بمانند.

پس از جام جهانی او به علت مصدومیت تعداد زیادی از بازی های یوونتوس را از دست داد و پس از به مهری مدیران این تیم در پایان فصل به میلان پیوست. او در میلان دوفصل ناموفق را سپری کرد و آریگو ساچی مربی تیم ملی ایتالیا هم او را به جام ملت های اروپا در سال ۱۹۹۶ نبرد. در جولای ۱۹۹۷ باجو به بولونیا پیوست و ۲۲ گل در سری A به ثمر رساند تا بار دیگر پیراهن تیم ملی ایتالیا را در جام جهانی به تن کند. در جام جهانی ۱۹۹۸ هم او دوبار برای ایتالیا گل زنی کرد ولی این بار آنها در یک چهارم نهایی مغلوب فرانسه شدند و به خانه بازگشتند و باجو برای همیشه از تیم ملی کناره گیری کرد.

پس از جام جهانی او به اینتر پیوست و دوفصل در این تیم بازی کرد و در سال ۲۰۰۰ به برشا رفت ولی از چهار فصل موفق در این باشگاه کوچک در ۲۸ آوریل ۲۰۰۴ در بازی تیم ملی ایتالیا برابر اسپانیا برای همیشه از فوتبال خداحافظی کرد. او در دوران بازی خود ۲۰۵ گل در سری A به ثمر رساند تا پنجمین گلزن برتر تاریخ لیگ ایتالیا باشد، همچنین او با به ثمر رساندن ۷۶ گل در ۹۱ ضربه پنالتی رکورد دار موفق بودن ضربات پنالتی در ایتالیاست.