مسمومیت و مصرف بیش از حد دارو

مسمومیت زمانی اتفاق می‌افتد كه ماده‌ای بیش از مقدار لازم به بدن برسد در حدی كه سبب ایجاد عوارض و علائمی در فرد شود.
انواع مواد می‌توانند از راه‌های مختلف چون گوارش، تزریق‌، …

مسمومیت زمانی اتفاق می‌افتد كه ماده‌ای بیش از مقدار لازم به بدن برسد در حدی كه سبب ایجاد عوارض و علائمی در فرد شود.

انواع مواد می‌توانند از راه‌های مختلف چون گوارش، تزریق‌، تنفس و جذب از طریق پوست موجب مسمومیت شوند ولی با توجه به شیوع مسمومیت خوراكی (گوارش) ابتدا اصول كلی برخورد با مصدوم دچار مسمومیت گوارشی توضیح داده شده و سپس در مورد مسمومیت‌های خاصی كه شیوع بیشتری دارند، نكاتی ذكر می‌شود.

علائم و عوارض

در فردی كه دچار حالت تهوع، استفراغ، اسهال و یا یبوست شدید، درد شكم، اتساع شكم، تعریق زیاد، كاهش تعداد تنفس، حالت شوك، اغما یا تشنج شده باشد و علتی برای آن یافت نشود، باید احتمال وجود مسمومیت را در نظر گرفت و برای یافتن آثار مواد مسموم‌كننده، چهره، لباس و یا اطراف مسموم را به طور كامل بررسی كرد.

اقدامات اولیه

كنترل علائم حیاتی و كنترل راه‌ هوایی، وضع تنفس و گردش خون. شروع عملیات احیای قلبی ـ ریوی در صورت ایست قلبی ـ ریوی. اجتناب از خوراندن هر نوع ماده تا قبل از رساندن بیمار به مركز پزشكی و در صورت امكان دادن اكسیژن به فرد.

وادار كردن فرد مسموم به استفراغ كمك زیادی به او می‌كند مشروط به اینكه فرد بیهوش نباشد، تشنج نداشته باشد، در ماه‌های آخر بارداری نباشد، مواد اسیدی یا قلیایی و نفت و مشتقات آن را نخورده باشد، كودك زیر ۶ ماه نباشد و بزرگسالان سابقه بیماری قلبی نداشته باشند. برای ایجاد استفراغ می‌توان از تحریك حلق یا خوراندن آب نمك غلیظ به فرد استفاده كرد. خوراندن ذغال فعال به بیمار باعث كاهش ۵۰ درصد تاثیر سم در بدن و كاهش جذب آن در دستگاه گوارش می‌شود.