یکشنبه, ۱۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 5 May, 2024
مجله ویستا

برای مقابله با پیری مدیتیشن کنید


برای مقابله با پیری مدیتیشن کنید

مدیتیشن، نه تنها به شما کمک می کند که فرایند پیری را کند نمایید، بلکه همچنین موجب یک آرامش درونی در شما شده، خطر بیمار شدن را در شما کاهش داده و طول عمرتان را نیز می تواند افزایش …

مدیتیشن، نه تنها به شما کمک می کند که فرایند پیری را کند نمایید، بلکه همچنین موجب یک آرامش درونی در شما شده، خطر بیمار شدن را در شما کاهش داده و طول عمرتان را نیز می تواند افزایش دهد.

مدیتیشن، بهترین توصیه ارزشمند برای حفظ سلامتی شما است، چراکه بیشترین فوائد را به شما می دهد. انجام ۲۰ دقیقه مدیتیشن در روز با ذهنی آگاه، آرامش و صلح درونی را برای شما فراهم نموده، احتمال خطر بیمار شدن را کاهش داده و حتی می تواند سالهای عمرتان را نیز طولانی تر کند. تحقیقات نشان می دهند مدیتیشن می تواند روند پیری را در سطح یاخته های سلولی کند کرده و طول عمرتان را افزایش دهد.

مدیتیشن با ذهن آگاه، از شرق سربرآورده و ریشه در تاریخچه معنویت دارد، تمرین کنندگان بودیستی، مدیتیشن را به عنوان یک فرایند درهم تنیده شده با آموزه های معنوی برای رسیدن به روشن بینی و بهره مندی از یک زندگی هدفمند و رسیدن به آزادی معنوی بکار می بردند. مدیتیشن با ذهنی آگاه و همچنین تکنیک هایی که اغتشاشات و ناراحتی های فیزیکی و ذهنی را کاهش می دهند، هم اکنون در دنیای غرب نیز مورد استفاده قرار می گیرند.

برطبق انتشارات سالیانه آکادمی علوم نیویورک در سال گذشته، تمرین تقویت ذهن آگاه، یا توانایی حفظ تمرکز ذهنی روشن در هر لحظه، می تواند علاوه بر تبدیل و تغییرات دیدگاه دنیوی، فرایند پیری را نیز به تاخیر بیندازد.

از دهه ۱۹۷۰ در متون پزشکی، تاثیر مدیتیشن در عواطف و هیجانات مثبت طبیعی، به عنوان یک روش درمانی برای کاهش افسردگی و استرس به ثبت رسیده است. کاهش سطوح استرس همراه با مدیتیشن، پیرشدن یاخته های سلولی و مرگ را به تاخیر می اندازد.

سلول های بدن ما شامل اولیگومرها می باشند که کلاهک های کوچک محافظت کننده در انتهای رشته هایDNA هستند. هرموقع که سلول های ما تقسیم می شوند، اولیگومرها به منظور محافظت از آسیب دیدگی DNA کوتاه می شوند. دانشمندان اکنون به طور گسترده ای طول اولیگومرها را به عنوان شاخص عمر سلول پذیرفته اند.

تحت فشار یا اضطراب، بدن های ما هورمون های رها شده استرس زای بیشتری همچون کورتیزول و کاته کولامین را رها می کند. خیزک های این هورمون ها مرتبط با اولیگومرهای کوتاه شده اند، که تاثیر بر روند پیرشدن بدن دارند.

نتایج عکس برداری از دستگاه عصبی و آزمایش های بیوشیمیایی، تغییرات در عملکرد مغز و همچنین سطوح پایین تر هورمون های استرس که در نتیجه مدیتیشن می باشد را تایید می کنند. این طور تصور می شود که آن می تواند منجر به برچیده شدن کمتر اولیگومرها و درواقع طولانی تر شدن زندگی سلول های بدنمان شود. البته هنوز مکانیسم های دقیق عملکرد آن بدرستی به تصویر کشیده نشده است و محققان همچنان در حال اکتشاف حوزه زیست شناختی اولیگومرها هستند.

مترجم: دکتر معصومه خسروی