جشن بی رمق برای موجودیت پوشالی اسرائیل

از جمله نکات درخور توجه اینکه اکنون افکار عمومی جامعه صهیونیستی و نخبگان سیاسی رژیم تل آویو نسبت به تداوم بقای اسرائیل به تردید افتاده اند و نشانه های آن را می توان در توصیه هایی دید که ژنرال های بازنشسته اسرائیل به سیاستمداران کنونی این رژیم می کنند آنها می گویند اگر اسرائیل نتواند پرونده مناقشه با اعراب را ببندد, با خطر نابودی مواجه می گردد

امسال نیز صهیونیست ها همچون سال های قبل به بهانه تشکیل رژیم نامشروع اسرائیل جشن می گیرند. اما، به نظر می رسد که جشن امسال تنها یک تشریفات و انجام وظیفه است و شرایط جاری برای اسرائیلی ها به گونه ای است که آنها اصولاً نباید حوصله برگزاری جشن را داشته باشند.

اکنون پس از گذشت ۶۰سال، اسرائیلی ها نه تنها بر سر موجودیت نظام پوشالی خود همچنان می جنگند، بلکه مقاومت علیه خود را نیز بیش از پیش توانمندتر و شدیدتر می بینند. به همین خاطر، مجبورند علی رغم ضعف اقتصادی بر حجم بودهای جنگی و امنیتی خود بیفزایند و ارتش را مجهزتر و قدرتمندتر کنند.

حجم تهدیدات در سال جاری میلادی به گونه ای است که ناظران این سال (۲۰۰۸) را خطرناک ترین سال برای اسرائیل در تاریخ ۶۰ساله آن می دانند.

از جمله نکات درخور توجه اینکه اکنون افکار عمومی جامعه صهیونیستی و نخبگان سیاسی رژیم تل آویو نسبت به تداوم بقای اسرائیل به تردید افتاده اند و نشانه های آن را می توان در توصیه هایی دید که ژنرال های بازنشسته اسرائیل به سیاستمداران کنونی این رژیم می کنند. آنها می گویند اگر اسرائیل نتواند پرونده مناقشه با اعراب را ببندد، با خطر نابودی مواجه می گردد.

اکنون دیگر اهداف اولیه صهیونیسم به فراموشی سپرده شده است و حتی آژانس بین المللی یهود که کار ویژه اش، انتقال یهودیان از کشورهای مختلف دنیا به اسرائیل بود، فعالیت خود را متوقف کرده است. یهودیانی که قبلاً به اصطلاح وارد سرزمین موعود (فلسطین اشغالی) شده بودند نیز راه بازگشت به موطن اصلی خود را در پیش گرفتند، به طوری که ۷۰۰هزار یهودی مناطق اشغالی را ترک کرده اند و به هیچ وجه حاضر به بازگشت به سرزمین های اشغالی نیستند.

جامعه اسرائیل از درون نیز سست بنیاد و پرمخاصمه شده است و ما این وضع را حتی در رده های سیاسی رژیم صهیونیستی نیز می بینیم. بدین ترتیب، عملاً ثابت شد که یهودیان جهان یک ملت همگونی نیستند و پس از گذشت ۶۰سال، جامعه اسرائیلی مملو از شکاف و درگیری است و هرگز نمی تواند یک ملت محسوب شود. دین و زبان مشترک هم نتوانسته گرهی از مشکلات کور اسرائیلی ها بگشاید و حتی اربابان پروژه صهیونیسم نتوانستند زبان عبری را به عنوان یک زبان رایج در اسرائیل جا بیندازند و اکنون بسیاری از یهودیان به زبان غیر عبری سخن می گویند. دموکراسی ادعایی موجود در اسرائیل هم اکنون دیگر کاملاً رنگ باخته است و رژیم صهیونیستی با طیف های مختلف جامعه به صورت متفاوت عمل می کند، و معیار اصلی این رژیم در نوع برخورد با مردم، نوع نژاد آنها است. بهترین مثال در مورد، رنج ها و ستم هایی است که فالاشه ها (یهودیان اتیوپی تبار و سیاهپوست) در جامعه صهیونیستی با آن مواجه هستند.

در شرایط فعلی دیگر کسی نمی پذیرد که اسرائیل قربانی تجاوزات اعراب بوده است.

براساس یک نظرسنجی که توسط شبکه «سی ان ان» صورت گرفت، مشخص شد که مردم جهان معتقد هستند که اسرائیل دومین نظامی است که اقداماتش بر اوضاع کره خاکی (زمین) تأثیر منفی دارد.

بالاخره اینکه، بحران هویت و مشروعیت هیچگاه گریبان رژیم اسرائیل را رها نخواهد کرد، زیرا این رژیم در سرزمینی شکل گرفته که متعلق به دیگران است.

به هر حال، اگر حساسیت کلیت جهان را نسبت به اقدامات صهیونیست ها علیه زنان، کودکان و مردم بی دفاع فلسطین را نیز در نظر بگیریم، می بینیم که اسرائیل به خاطر رفتار غیرانسانی و نژادپرستانه خود، از همه طرف تحت فشار است و این فشار در زمان حاضر به اوج خود رسیده است.

با این اوضاع و احوال، زبینده است که اسرائیلی ها به جای جشن گرفتن، اشک ماتم بریزند و برای خلاصی خود از فشارهای مضاعف مردم جهان، چاره ای بیندیشند که البته، چاره ای جز دست شستن از رژیم نامشروع ۶۰ساله خود ندارند.

● فریبکاری صهیونیست ها

فردی که در افشای فریبکاری صهیونیست ها بیشترین نقش را دارد، یک میلیونر آمریکایی به نام «گوک» است. وی با انتشار کتابی، دروغ پردازی های این جماعت را مورد بررسی قرار می دهد و به تحلیل ماهیت جنبش صهیونیسم می پردازد. گوک نشان می دهد که صهیونیست ها جهانی را می فریبند و به همه می قبولانند که یهودیان در قدس و فلسطین حقوقی دارند.

کتابی که شالوده اصلی آن را میلیونر آمریکایی مذکور نهاده و تألیف آن را نیز «جووانی پاپینی»، فیلسوف سرشناس ایتالیایی برعهده گرفته، داستان عجیب ترین ملت دنیا است که با زیرکی، دیگر ملت های جهان را به ریشخند گرفته است و بهترین نمود این امر را می توان در اقداماتی جستجو کرد که اشغالگران صهیونیست در جهت تغییر هویت اسلامی قدس و یهودی سازی این شهر و دیگر اماکن مقدس انجام می دهند.

«تیدی کولیک»، رئیس شورای اسرائیلی شهر قدس می گوید: «نه وزارت خارجه آمریکا و نه واتیکان نمی توانند اسرائیل را از ساخت و سازهای جدید در اراضی عربی قدس باز دارند، همچنانکه پیش از این نیز نمی توانستند جلوی این امر را بگیرند.»

واقعیت آن است که اظهارات کولیک نشان می دهد که صهیونیست ها به روند تخلیه مناطق عربی قدس و همچنین آواره کردن اهالی عرب آن ادامه می دهند در راستای تداوم روند تبدیل شهر قدس به یک شهر صرفاً یهودی تلاش می کنند.

رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸ با غصب ۸۰ درصد املاک عرب های ساکن قدس، صاحبان آن را آواره کرد. این رژیم در سال ۱۹۶۷ طرحی را برای افزایش ساکنان یهودی شهر قدس تا سقف ۶۰۰ هزارنفر به مرحله اجرا رساند و از راهگذار اجرای این طرح مقادیر گسترده ای از اراضی عربی را در اختیار گرفت و در منطقه عربی جبل الزیتون، شهرک هایی ساخت که گنجایش ۳۲هزار نفر را داشتند و در بیت صفافا، شرفات، صورباهر و جبل المکبر نیز مجتمع هایی احداث کرد که ۱۳۲ هزار صهیونیست را در خود جای می دادند. شهرک سازی ها در اطراف شهر قدس آغاز روندی بود که اشغالگران برای محاصره این شهر انجام دادند تا از این طریق، همان شمار اندک ساکنان اصلی منطقه را اخراج کنند. البته، این صاحبان اصلی قدس تاکنون مقاومت کرده اند و شهرشان را ترک نکرده اند.

امروز دیگر مقامات صهیونیستی از اعلام طرح های تجاوزکارانه و توسعه طلبانه خود هیچ ابایی ندارند و از آشکار کردن دسیسه هایی که قصد اجرای آنها را در سر می پرورانند، نمی هراسند.

درنظر یک یهودی صهیونیست ریاکاری جایز است و نوعی زیرکی به شمار می رود، فریبکاری نیز در نگاه صهیونیست ها، هیچ منعی ندارد و نوعی هوشمندی به حساب می آید.

شاگردان مکتب «هرتزل» (بنیانگذار صهیونیسم) معتقدند که هدف وسیله را توجیه می کند. اینان در راه رسیدن به اهداف خود، از بیان هیچ مطلبی و انجام هر کاری ابا ندارند، حتی اگر خلاف تعهدات شان باشد.

بی تردید، همه یهودی ها صهیونیست نیستند و به تفکرات هرتزل و جانشینانش نیز اعتقاد ندارند، ولی خیلی از آنها چه از ترس و چه از روی تمایل- از طرح های جنبش صهیونیسم در خصوص یهودی سازی شهر قدس حمایت می کنند و این شهر را به عنوان پایتخت ابدی اسرائیل می دانند.

منبع: مرکز اطلاع رسانی فلسطین