شوره بدن

حتما تا به حال افرادی را دیده‌اید که روی آرنج‌ها، زانو‌ها یا دیگر قسمت‌های بدنشان لکه‌هایی ضخیم و پوسته پوسته دارند و دائم مانند شوره سر، پوستشان پوسته شده و می‌ریزد. این حالت …

حتما تا به حال افرادی را دیده‌اید که روی آرنج‌ها، زانو‌ها یا دیگر قسمت‌های بدنشان لکه‌هایی ضخیم و پوسته پوسته دارند و دائم مانند شوره سر، پوستشان پوسته شده و می‌ریزد. این حالت نشانه اشتباه‌ناپذیر بیماری پسوریازیس است. تخمین‌زده می‌شود حداقل یک‌درصد از مردم جهان به این بیماری مبتلا باشند.

بیماری خارش‌دار

ریشه لغت پسوریازیس از یک کلمه یونانی است که به معنای خارش است. البته این بیماری شایع پوستی لزوما خارش‌دار نیست. پسوریازیس بیماری مرتبط با سیستم ایمنی بدن است که در آن چرخه حیات سلول‌های پوست بر اثر اشکالات سیستم ایمنی، سرعت یافته، در نتیجه چندین لایه سلول مرده در سطح پوست تجمع پیدا می‌کنند که همان پوسته‌های پسوریازیس را تشکیل می‌دهند.پسوریازیس اغلب در سنین جوانی شروع می‌شود، اما می‌تواند در هر سنی از دوران نوزادی تا سنین کهولت شروع شود. هم زنان و هم مردان تقریباً به یک نسبت به این بیماری مبتلا می‌شوند.وراثت نقش اساسی در این بیماری دارد، اما به جز آن عوامل روحی، عفونت‌ها، صدمات فیزیکی، داروها، نور آفتاب و عوامل هورمونی و متابولیک نیز در ایجاد آن موثر است. این بیماری به هیچ عنوان مسری نیست و از فرد بیمار به سالم منتقل نمی‌شود.

علائم بیماری

از خارش گذشته که گاهی شدید است و درگیری مفصلی که آن هم تنها در درصد کمی از بیماران اتفاق می‌افتد. پسوریازیس چندان بر سلامتی فرد تأثیر نمی‌گذارد و اغلب فقط از نظر زیبایی است که بیمار را نگران می‌سازد.پسوریازیس در اشکال گوناگون دیده می‌شود، اما شایع‌ترین شکل آن که پسوریازیس معمولی نامیده می‌شود به صورت لکه‌های قرمز رنگ با پوسته‌ریزی قابل‌توجه، اغلب در سر، آرنج‌ها، ساعدها، زانوها و دیگر نواحی تحت فشار دیده می‌شود. گاهی هم تقریباً تمام سطح بدن دچار قرمزی و پوسته‌ریزی می‌شود که در این شرایط نیاز به مراقبت ویژه است.

درمان

واقعیت این است که به علت شناخته نشدن علت بیماری در حال حاضر این بیماری درمان قطعی ندارد، اما داروهای بسیاری وجود دارند که با استفاده از آنها، بیماری پسوریازیس کنترل می‌شود و گاه بیمار تا مدت‌ها عاری از هرگونه ضایعه باقی می‌ماند. با توجه به متفاوت بودن پسوریازیس در افراد مختلف روش‌های مختلف درمان برای این بیماری وجود دارد که براساس سن بیمار، جنس، شغل، شدت و وسعت بیماری، سلامت عمومی بیمار و شرایط اقتصادی و اجتماعی او باید درمان مناسبی برای بیماری انتخاب شود.در حال حاضر داروهای موضعی بسیاری وجود دارند که در درمان پسوریازیس مصرف می‌شوند.

داروهای کورتون‌دار موضعی معمولا شایع‌ترین درمانی است که پزشکان برای درمان پسوریازیس استفاده می‌کنند. علاوه بر درمان‌های موضعی، در موارد شدید پسوریازیس داروهای متعددی وجود دارند که به صورت تزریقی یا خوراکی برای این بیماری به کار می‌روند. گاهی هم پزشک نور درمانی با اشعه ماوراءبنفش را تجویز می‌کند، البته نور به‌تنهایی استفاده نمی‌شود؛ بلکه بیمار پس از مصرف دارویی خاص به نام پسورالن در برابر اشعه ماوراءبنفش قرار می‌گیرد.