شنبه, ۱۹ خرداد, ۱۴۰۳ / 8 June, 2024
تحلیل مفهومی فلسفه رسانه
گوناگونی مطبوعات و گسترش انتشار نشریات متنوع و متفاوت و به طور کلی جایگاه رسانهها در تنویر افکار و ایجاد فضایی برای تضارب آرا و همچنین اهمیتی که رسانههای گروهی در ارتقای سطح آگاهی و تعالی فرهنگ و دانش عمومی دارند، بیگمان یکی از مهمترین عوامل فرهنگی در دنیای مدرن است. برخی از نشانههای پویایی و تحرک توسعه و بسط فرهنگی هر جامعهای را در گسترش رسانههای آن میدانند. چرا که معتقدند توسعه فرهنگی، به معنای گسترده آن، که در برگیرنده گشایش و گسترش گفتوگوهای فلسفی و فرهنگی و ادبی و هنری است. اینها عواملی هستند که رشد خود آگاهی جمعی را دامن میزنند و زمینه ساز توسعه سیاسی و اقتصادی و پیشرفت علوم و در واقع نخستین پیششرط حل بنیادی مسائل و رفع مشکلات فراگیر جامعه هستند.
اما پرسش این است که رسانهها در بسط و توسعه فرهنگی تا چه اندازه میتوانند به فلسفه تمایل پیدا کنند و تعاملی جدی با فلسفه داشته باشند. هنگامی که یک فیلسوف خود را در معرض مبانی نظری رسانهها قرار میدهد، معمولا با سوالهای مفهومی بسیاری روبهرو میشود که باعث میشود از خود بپرسد چه فلسفهای برای توجیه و حلاجی رسانهها وجود دارد و کدامیک از منظرهای منطقی، معرفت شناسی و هستی شناسی میتوانند به جد با بحث رسانه کلنجار روند؟ واژه فلسفه رسانه به هر حال مفهومی غامض و پیچیده و به عبارتی صدایی ناآشناست که پرسشهای مفهومی و معنایی بسیاری را به وجود میآورد. این واژه حتی در برخی موارد ممکن است خود را به صورت یک تناقض مفهومی آشکار کند. میتوان اثبات کرد فلسفه قادر است چشماندازهای جدیدی در بحث رسانه فراروی پژوهشگران قرار دهد. فلسفه رسانه در یک ساختار جدید علمی خود را نمایان کرده که آن نیز بر پایه فلسفه آکادمیک قرار دارد که اطلاعات مفهومی - فلسفی آن از اساس در قرنهای نوزدهم و بیستم پایهریزی شده است. یعنی زمانی که فلسفه علم و فلسفه تحلیلی پایهریزی میشدند.
فلسفه رسانه به شاخههایی مرتبط است که باعث میشود فلسفه جدیدی از خود آگاهی حاصل شود که رورتی آن را بازگشت به عملگرایی نامیده است. با این همه این فلسفه بسی به معارفی تخصصی چون زبان شناسی، معرفت شناسی، معناشناسی و ذهنشناسی نیازمند است. بدین ترتیب میتوان گفت که فلسفه رسانهها، نگاهی بیرونی به سیر تحول رسانههای ارتباط جمعی، نحوه مفهومسازی، قوانین حاکم بر رسانههای ارتباط جمعی، زبانشناسی و روششناسی رسانهها دارد و نحوه شکلگیری معنا در رسانههای ارتباط جمعی و نظریههای متفاوت علمی - فلسفی به رسانهها را در محور بحثهای خود قرار میدهد. فلسفه رسانهها دانشی است که «شناخت و علم رسانهای» را مورد بحث و تحلیل قرار میدهد. شناخت علم رسانهای بر اساس مبانی فلسفی، نگاهی مقایسهای به رسانههای ارتباط جمعی و روشهای متمایزکننده ساخت رسانهای رادیو، تلویزیون، سینما و مطبوعات در نظام معناسازی و ساخت پیام برای مخاطب از محورهای فلسفه رسانه هستند. مفهوم فلسفه رسانه را بیشتر میتوان در میان فیلسوفان متاخر مانند دریدا، رورتی، گاردنر، هاوارد و پرکینز سراغ گرفت. اینان اغلب به موضوعاتی نظیر مفاهیم کلی فلسفه علم، فلسفه تکنولوژی و فلسفه تکنولوژی، معناشناسی، نشانهشناسی، دیدگاه نظریهگراها و عملگراها، معرفتشناسی، فلسفه زبان، فلسفه ذهن و فلسفه تحلیلی میپردازند.
منبع: روزنامه - تهران امروز
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
دورههای مدیریتی دانشگاه تهران
ویزای تضمینی ایتالیا کانادا
انتخابات ریاست جمهوری انتخابات شورای نگهبان انتخابات ریاست جمهوری 1403 دولت دولت سیزدهم شورای حکام ریاست جمهوری رئیس جمهور انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم فرانسه انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳
فضای مجازی هواشناسی تالاب انزلی تهران ترافیک زلزله قتل شهرداری تهران هلال احمر سیاست بیمارستان سازمان هواشناسی
همستر کامبت هوش مصنوعی چین خودرو قیمت خودرو حقوق بازنشستگان قیمت طلا قیمت دلار دلار بانک مرکزی بازار خودرو قیمت سکه
درآمد مهران غفوریان رضا رشیدپور عمو قناد مجید قناد سریال سینمای ایران رسانه ملی تلویزیون سینما موسیقی نقاشی
اینترنت فضا
اسرائیل رژیم صهیونیستی جنگ غزه غزه روسیه فلسطین آمریکا اوکراین سازمان ملل لبنان ترکیه حماس
فوتبال حسن یزدانی ایران استقلال پرسپولیس والیبال تیم ملی فوتبال ایران تیم ملی والیبال ایران تیم ملی ایران لیگ برتر باشگاه استقلال رئال مادرید
همستر سامسونگ همستر کمبات اپل مایکروسافت اینستاگرام بازی تلگرامی ایلان ماسک
بازنشستگی فشار خون ویتامین زوال عقل دیابت سازمان غذا و دارو گرمازدگی چای