دل آواز

روزی كه او بیاید، همه بهار می شویم و لحظه هایمان پر از گل می شود، لب های غنچه آن روز، با خنده جویبار باز می شوند. در نگاهش می بالیم و باور فردای تازه ای در وجودمان تا فراسوها پرمی …

روزی كه او بیاید، همه بهار می شویم و لحظه هایمان پر از گل می شود، لب های غنچه آن روز، با خنده جویبار باز می شوند. در نگاهش می بالیم و باور فردای تازه ای در وجودمان تا فراسوها پرمی گشاید.

او كه بیاید، انتظار هم به سر می رسد و نوبهاری جاوید سرمی زند.

پس موعود من! پای در یكی از همین صفحات تقویم بگذار و آئینه داران تماشای رؤیت را كنار جاده انتظار به شبستان شهود دعوت كن.