بررسی مشخصات هواپیمای بوئینگ ۷۰۷

عرضه این هواپیما تحولی عظی در صنعت هواپیماهای مسافری به حساب می آید همچنین ۷۰۷ را می توان آغازگر تسلط بوئینگ بر بازار هواپیماهای جت نامید

بوئینگ ۷۰۷، هواپیمائی با متورهای جت برای مسیرهای نسبتاً طولانی با قابلیت حمل بالای مسافر و کارآئی اقتصادی مناسب بود. عرضه این هواپیما تحولی عظی در صنعت هواپیماهای مسافری به حساب می‌آید همچنین ۷۰۷ را می‌توان آغازگر تسلط بوئینگ بر بازار هواپیماهای جت نامید.

مشخصه‌های موتورهای جت این هواپیما امکان استفاده هر چه بهتر آن را در شرکت‌های هواپیمائی فراهم می‌نمود. بوئینگ تصمیم به گسترش هواپیمای ۷۰۷ به‌عنوان هواپیمائی با وظایف ترابری (نظامی) نمود، که قابلیت بوئینگ سوخت‌رسانی به هواپیماهای نظامی را نیز داشت در این حال تبدیل این نوع از ب ۷۰۷ به نمونه مسافربری آن به آسانی صورت می‌گرفت. این نمونه از هواپیمای ۷۰۷ نظامی در ۱۶ جولای ۱۹۵۴ به پرواز درآمد.

در این زمان ارتش آمریکا سفارش نمونه‌ای بزرگتر با بدنه عریض‌تر از این هواپیما (مدل ۱۳۵-kc) جهت مقاصد ترابری نظامی و سوخت‌رسانی برای به خدمت گرفتن در نیروی هوائی این کشور را داد که بیش از ۸۰۰ فروند از این مدل ساخته شد.

در ابتدا بوئینگ قصد فروش هواپیمای ۷۰۷ با همین اندازه به شرکت‌های مسافربری را داشت، اما شرکت‌های هواپیمائی اضرار به ساخت هواپیمائی بزرگتر که شرکت هواپیماسازی Douglas قول ساختش را به آنان داده بود داشتند (این هواپیما بعدها به نام DC-A ساخته شد) سرانجام شرکت بوئینگ تصمیم به طراحی ۷۰۷ به‌عنوان هواپیمائی بزرگتر با بدنه سبک‌تر و عریض‌تر گرفت که اولین محصول آن تحت مدل ۱۲۰-۷۰۷ در سال ۱۹۵۷ به پرواز درآمد و سرویس‌دهی رسمی آن به شرکت‌های هواپیمائی از یک سال بعد آغاز شد.

توسعه بوئینگ ۷۰۷ با تولید مدل ۱۲۰-۷۰۷ و نیز تولید محدود ۲۲۰-۷۰۷ آغاز شد پس از آن تولید انبوه مدل ۳۲۰B ـ ۷۰۷ انجام گرفت که در آن طول هواپیما و فاصله دو سر بال آن نسبت به مدل‌های قبل بیشتر شده بود. امروزه اغلب هواپیماهای ۷۰۷ که در کشورهای مختلف در حال خدمات‌دهی می‌باشند تبدیل کاربری به هواپیماهای باری داده‌اند اما هنوز تعداد اندکی از آن به‌عنوان هواپیمای مسافربری استفاده می‌شود.

● مشخصات فنی

بوئینگ ۱۲۰Bـ۷۰۷ دارای چهار موتور JT۳D-۱ Pratt Whitney و مدل ۰۲۳B ـ ۷۰۷ از چهار موتور Pratt Whitney ۷s ـ JT۳D استفاده می‌کند که با ظرفیت کامل بار و مسافر قابلیت پرواز تا سرعت ۱۰۰۰ کیلومتر بر ساعت (حالت اقتصادی‌تر آن ۸۹۷ کیلومتر بر ساعت تعیین شده است) و طی مسافت ۶۸۲۰ کیلومتر در مدل ۱۲۰B ـ ۷۰۷ و ۹۷۴ کیلومتر بر ساعت (حالت اقتصادی ۸۸۵ کیلومتر بر ساعت) و طی ساعت ۶۹۲۰ کیلومتر در مدل ۳۲۰B ـ ۷۰۷ را دارا می‌باشد. در مدل ۱۲۰B ـ ۷۰۷ وزن هواپیمای خالی عملیاتی شده ۵۵۵۸۹ کیلوگرم و قابلیت تحمل ۱۱۶۵۷۵ کیلوگرم را در هنگام بلند شدن دارا می‌باشد، همچنین در مدل ۳۲۰B ـ ۷۰۷ وزن هواپیمای خالی عملیاتی شده ۶۶۴۰۶ کیلوگرم و حداکثر وزن آن هنگام بلند شدن ۱۵۱،۳۱۵ کیلوگرم می‌باشد.

فاصله دو سر بال‌ها در مدل ۱۲۰B ـ ۹،۷۰۷/۳۹ متر، مساحت سطح بال‌ها ۳/۲۲۶ مترمربع، طول هواپیما ۰۷/۴۴ متر و ارتفاع آن ۹۴/۱۲ متر و در مدل ۳۲۰B ـ ۷۰۷ فاصله دو سر بال‌ها ۴۲/۴۴، مساحت سطح بال‌ها ۲۸۳ مترمربع، طول هواپیما ۶۱/۴۶ و ارتفاع آن ۹۳/۱۲ متر می‌باشد. بوئینگ ۰۲۱B ـ ۷۰۷ توانائی حمل حاکثر ۲۱۹ مسافر و ۳ تا ۴ نفر به‌عنوان کادو پروازی دارد.

● آمار

پس از ساخت ۸۷۸ فروند هواپیمای مسافربری بوئینگ ۷۰۷ ساخت این نوع از هواپیما در سال ۱۹۷۸ به پایان رسید اما تعداد محدودی از سفارشات نوع نظامی آن تا سال ۱۹۹۰ میلادی ادامه یافت. در حال حاضر حدود ۱۳۰ فروند از این هواپیما در خطوط مختلف هوائی باقی مانده است. در ایران شرکت هواپیمائی سال‌ها از سری ۳۲۰B ـ ۷۰۷ آن استفاده می‌کند.

● سوانح

بوئینگ ۷۰۷ در مجموع در شرکت‌های هواپیمائی جهان ۱۴۰ سانحه داشته که یک مورد آن در ایران اتفاق افتاده است.

علی حسنی بایگی