قرص ریتالین زهر یا پادزهر

بسیاری از مردم بر این باورند هر قرصی که پزشک تجویز می کند, کم خطر بوده و عوارض سنگینی بر سلامت انسان بر جای نمی گذارد, اما تجربه نشان داده ناآگاهی از مصرف قرص های شیمیایی می تواند خطرات متعددی برای سلامت انسان به همراه داشته باشد

بسیاری از مردم بر این باورند هر قرصی که پزشک تجویز می‌کند، کم‌خطر بوده و عوارض سنگینی بر سلامت انسان بر جای نمی‌گذارد، اما تجربه نشان داده ناآگاهی از مصرف قرص‌های شیمیایی می‌تواند خطرات متعددی برای سلامت انسان به همراه داشته باشد.

یکی از قرص های شیمیایی که بسیاری از مصرف کنندگان گمان می کنند تهدیدی برای سلامتشان به شمار نمی آید، قرص ریتالین است؛ در حالی که افراط در مصرف این قرص یا مصرف خودسرانه آن، می تواند مجموعه ای از بیماری های مختلف را برای مصرف کننده به همراه بیاورد.

این قرص همان «متیل فنیدات» از مشتقات گروه آمفتامین ها است که با نام تجاری ریتالین (Ritalin)‏ در داروخانه ها پیدا می شود.

البته این قرص به عنوان یک ماده شیمیایی درمانگر در بیماری های بیش فعالی در کودکان، افسردگی و خواب آلودگی در بزرگسالان استفاده می شود، اما گاه دیده شده است برخی دانشجویان و دانش آموزان از ریتالین برای بیدار ماندن شبانه استفاده می کنند.

شاید در کوتاه مدت این قرص بتواند تا حدودی از خواب شبانه انسان بکاهد و بر هوشیاری فرد، تاثیر مثبت بگذارد، اما در بلند مدت، استفاده از این قرص به شکل اعتیاد در می آید و مجموعه ای از بیماری ها را به سمت انسان سرازیر می کند.

مثلا دیده شده است افراد پس از مصرف طولانی این قرص دچار حالت تهوع و سردرد شدید شده اند و حتی ریتالین می تواند فشارخون را به طور غیرطبیعی افزایش دهد و ضربان قلب را هم نامنظم کند.

حساسیت های پوستی و مشکلات گوارشی بخش دیگری از عوارض مصرف این قرص به حساب می آید. علاوه بر آن، تاثیرات روانی ریتالین هم دست کمی از تاثیرات جسمی آن ندارد و افسردگی و حتی گاه روان پریشی هم از دیگر تاثیرات روانی این ماده شیمیایی است.

اما مصرف زیاد از حد ریتالین در یک بازه طولانی مدت، خطرات به مراتب شدیدتری به همراه دارد.

لرزش عضلات، تشنج و مشکلات تنفسی، محصول استفاده افراطی از این قرص است و همچنین اعتیاد شدید به ریتالین، عوارض روحی دیگری همچون توهم و اختلال در تصمیم گیری را نیز به دنبال خواهد داشت. حتی در مواردی نیز مصرف بیش از حد این دارو به مرگ مصرف کننده منجر شده است.

با وجود تمام مشکلاتی که به آن اشاره کردیم، هنوز هم برخی مصرف کنندگان قرص ریتالین اعتقاد دارند این ماده شیمیایی می تواند قدرت حافظه را افزایش دهد، در حالی که تحقیقات علمی نشان داده است هیچ دارویی برای تقویت حافظه وجود ندارد و حافظه انسان فقط بر اثر تمرین های ذهنی، قوی تر از گذشته می شود و هیچ ماده شیمیایی نمی تواند یک شبه به حافظه انسان نیروی مضاعف ببخشد.

در موارد حاد مصرف این دارو دیده شده است که معتادان به ریتالین نمی توانند بدون خوردن روزی چند عدد از این قرص شیمیایی درس بخوانند یا حتی به فعالیت های معمولی و روزانه خود ادامه دهند.

خطر اعتیاد به مخدرهای سنگین تر مثل شیشه و اکستازی نیز بر حجم خطرات بالقوه این قرص اضافه کرده و به همین دلیل است که متخصصان علوم پزشکی تاکید می کنند بدون تجویز پزشک، باید منتظر هرگونه عواقب جبران ناپذیر قرص های ریتالین بر جسم و روان مصرف کننده ها باشیم.

امین جلالوند