دانه ی سیب

بگذار دانه ی سیب بگویمت
در ختانی که در پهنایش شکوفه می زنند
و دنیایی آلو که گیلاس هم می توان خواند
در جلگه ای که کوهها صف کشیده اند
آخرش زمین لرزه ای مر ا خواهد لرزاند
و چه عقاب …

بگذار دانه ی سیب بگویمت

در ختانی که در پهنایش شکوفه می زنند

و دنیایی آلو که گیلاس هم می توان خواند

در جلگه ای که کوهها صف کشیده اند

آخرش زمین لرزه ای مر ا خواهد لرزاند

و چه عقاب ها که در من

به پرواز در می آیند

و تن هایی پر می کشند که تن من بودند

واژه هایی که پاره ی تن شعرم

بگذار خودکار مشکی ام بگویمت

خودکاری که واژه ی قرمزت را در سطر ها

هرگز آبی ننوشته

سبز نخوانده و زرد نگفته است .

عابدین پاپی