رابطه شما بعد از تولد فرزند

به دنیا آمدن یک فرزند سالم و زیبا یک تجربه بسیار متفاوت و بی نظیر است و می تواند زندگی شما را بسیار دگرگون کند

به دنیا آمدن یک فرزند سالم و زیبا یک تجربه بسیار متفاوت و بی‌نظیر است و می‌تواند زندگی شما را بسیار دگرگون کند. دقیقاً از لحظه‌ای که او را به خانه می‌آورید می‌توانید این تغییرات را احساس کنید. احساس پدرشدن یا مادر شدن آنقدر هر دوی شما را برانگیخته می‌کند که ممکن است فکر کنید شریک زندگیتان بخاطر وجود فرزند شما را فراموش کرده است.

تصور عموم مردم از تولد فرزند این است که کودک سعادت ناب است. در تلویزیون، مجله‌ها و رسانه‌ها مادران زیبا، آرام و متین نشان داده می‌شوند و نوزادان آرام، مرتب و تمیز هستند. تعجبی ندارد اگر مردی توقع داشته باشد وقتی از سرکار برمی‌گردد یکی از آن چهره‌های زیبا و دوست‌داشتنی از همسرش ببیند در حالیکه نوزادش خوابیده است و اوضاع زندگی بر وفق مراد باشد. اما چنین تصویری در بیشتر موارد نمی‌تواند اتفاق بیفتد و همسران معمولاً در هفته‌های اول تولد کودک نمی‌توانند چنین تعادلی برقرار کنند.

واقعیت این است که نوزادتازه به دنیا آمده خواب منظمی ندارد، شیر خوردنش با برنامه نیست، به دلایل مختلف گریه می‌کند و شب‌ها تا صبح شما را همراه خودش بیدار نگه می‌دارد. زندگی شما بسیار تغییر می‌کند و تا زمانی که بتوانید آن را به حالت عادی برگردانید باید منتظر تمام شدن ماههای اول تولد باشید. تولد فرزند می‌تواند تاثیرات بسیار مثبتی در زندگی شخصی و زناشویی شما بگذارد با این حال لازم است کمی بیشتر درباره تاثیرات تولد فرزندتان در روابط زناشویی تان بدانید تا بهتر آن را مدیریت کنید.

● آنچه واقعا اتفاق می‌افتد

اگر تا پیش از تولد فرزندتان می‌توانستید از تقسیم عادلانه کارها صحبت کنید بعد از تولد او سخن گفتن از تقسیم عادلانه وظایف سخن بی‌موردی است زیرا هر چقدر هم که سعی کنید مسئولیت‌های یک مادر بیشتر و سخت‌تر خواهد بود. زن زایمان می‌کند و از همان لحظه تولد، او باید بدون هیچ استراحتی، مراقبت از فرزندش را شروع کند. او مجبور است این وظایف را بپذیرد زیرا کودک بسیاری از نیازهایش را از مادرش می‌خواهد. درواقع هیچ‌کس در این میان مقصر نیست. نه کودک می‌تواند توقعات عادلانه‌ای از پدرومادرش داشته باشد، نه شوهر می‌خواهد از روی عمد از زیر بار مسئولیت‌هایش شانه خالی کند و فشارکاری‌ای که به مادر می‌آید در او این حق را ایجاد می‌کند تا خسته، پریشان و گاهی عصبی به نظر بیاید.

شاید کسی فکر کند، تولد یک نوزاد می‌تواند زن و شوهر را به هم نزدیک‌تر کند. برای بسیاری از زن و شوهرها این اتفاق می‌افتدو آنها را به یکدیگر وابسته‌تر و نزدیک‌تر می‌کند اما زن وشوهرهایی هم هستند که تولد فرزند چنین تاثیری در روابطشان نمی‌گذارد. وقتی کودکی به دنیا می‌آید بی اختیار همه توجه‌ها به سوی اوست. مادر همه تلاشش را می‌کند تا نیازها و خواسته‌های نوزادش را برآورده کند. اما واکنش پدر کمی متفاوت است. پدر ممکن است با همه اهمیتی که به تولد فرزندش می‌دهد نتواند ارتباط عاطفی درستی با کودک برقرار کند و یا همسرش را در این مشغله کاری جدید رها کند و یا احساس کند با وجود کودک روابط زناشویی بی‌اهمیت شده‌اند. البته این واکنش همه پدرها نیست، بعضی از مردان سعی می‌کنند شرایط جدید را درک کنند و نقش پدرانه‌شان را از همان ابتدا بپذیرند. شما باید به عنوان یک پدرومادر امروزی کاملاً از محدودیت‌هایی که تولد فرزند در زندگی‌تان ایجاد می‌کند آگاه باشید و بپذیرید که تولد فرزندتان رابطه عاطفی شما و همسرتان را تغییر می‌دهد. اما نباید این برداشت آزاد از تولد فرزند، شما را نسبت به همسرتان سرد و بی‌اهمیت کند. بلکه باید بپذیرید که با وجود همه تغییر و تحولات شما و همسرتان باید نزدیکی عاطفی‌تان را حفظ کنید.

- نوزاد نیاز به یک توجه شبانه‌روزی دارد و همین مسئله می‌تواند پدرومادر را خسته و عصبی کند. کم‌خوابی می‌تواند یک معضل بزرگ برای زن وشوهر شود. بعضی از نوزادان از همان روزهای اول یک الگوی خواب مشخص دارند اما بسیاری از آنها تا چندین ماه ساعت‌های خواب و بیداری‌شان مشخص نیست. خستگی ناشی از بی‌خوابی مادر، معمولاً همسرش را نیز عصبی می‌کند و اگر پدر سعی نکند در این بی‌خوابی‌های شبانه سهمی را به عهده بگیرد و یا با بی‌تفاوتی از آن بگذرد، بسیاری از دلخوری‌ها، جروبحث‌ها و کج‌فهمی‌ها سر بر می‌آورند.

انتخاب بین نگهداری از فرزند و یا بازگشت به کار یکی دیگر از مسائلی است که شما و همسرتان باید درباره آن به یک نتیجه مشترک برسید. این مسئله که آیا اصلاً نیازی به کارکردن زن بعد از بچه‌دار شدن هست؟ چه زمانی باید به کار بازگشت؟ کودک را به چه کسی بسپارید و میزان ساعت‌هایی که زن در بیرون از خانه کار می‌کند، به همراه مسئولیت‌های همیشگی کار خانه و بچه‌داری مسائلی هستند که هم می‌توانند به راحتی و از طریق گفت‌وگو حل شوند و هم می‌توانند به شکل یک بحران در رابطه زناشویی دربیایند و روابط را تیره وتار کنند. زنی که کار را رها می‌کند و مسئولیت بچه‌داری را به عنوان یک شغل تمام وقت می‌پذیرد با این انتخاب همه مشکلاتش را حل نمی‌کند. اگر او تجربه کار در بیرون از خانه را داشته باشد ممکن است نتواند با این شرایط به راحتی کنار بیاید. احساس تنهایی، افسردگی، بلاتکلیفی و محدودیت می‌تواند نسبت به فرزند و شوهرش در او خشم عمیقی ایجاد کند. همچنین زنی که بعد از مدتی به محیط کار بازمی‌گردد دچار مشکل می‌شود. احساس ناتوانی در رسیدگی به همه امور، احساس نگرانی نسبت به فرزندی که مجبور شده به دیگری بسپارد و احساس گناهکار بودن نسبت به همسر و فرزندش فقط به این دلیل که نمی‌تواند به اندازه کافی برایشان وقت بگذارد همگی می‌توانند او را از پا بیندازند.

وقتی اولین فرزندتان به دنیا می‌آید یکی از دغدغه‌های مهم شما این خواهد بود که چگونه بهترین امکانات را برای او فراهم کنید. بعضی از زن و شوهرها پیش از به دنیا آمدن فرزندشان درباره نیازهای مادی خانواده به توافق می‌رسند و پیشاپیش برای آن برنامه‌ریزی می‌کنند. اما اگر شما بدون این برنامه‌ریزی برای بچه‌دار شدن اقدام کرده باشید ممکن است نتوانید اقتصاد خانواده‌تان را درست مدیریت کنید. مثلاً ممکن است شما بخواهید یک زندگی با کیفیت و امکانات عالی برای کودکتان فراهم کنید اما همسرتان با آن موافق نباشد و یا نتواند امکانات مالی ایده‌آلی را فراهم کند این مسئله می‌تواند باعث اختلاف‌نظر بین شما و همسرتان باشد و یا ممکن است برای هر دوی شما نگرانی و اضطراب ایجاد کند که چگونه باید این شرایط عالی را با درآمد محدودتان فراهم کنید.

● آنچه باید انجام بدهید

همه این مسائل می‌توانند رابطه زناشویی شما را تحت‌تاثیر قرار بدهند و مسائل پیچیده‌تر دیگری نیز به وجود بیاورند. با این حال همین تغییرات به ظاهر منفی می‌توانند اتفاق نیفتند و یا تاثیر مهم و پایداری بر رابطه شما و همسرتان نگذارند. اگر سعی کنید نسبت به این تغییرات آگاه باشید و کنترلشان کنید می‌توانید بسیاری از آنها را حل کنید. کافی است که بخواهید در تمام طول بارداری و روزها و ماههای نخست به دنیا آمدن فرزند در کنارهم باشید و گام‌های یکسانی بردارید. اگر بتوانید اینگونه عمل کنید، تولد فرزندتان خجسته‌ترین اتفاق زندگی زناشویی‌تان خواهد بود. برای اینکه تجربه پدرومادرشدن بهترین تحول زندگی زناشویی‌تان باشد از این راهکارها بهره ببرید:

قبل از به دنیا آمدن فرزندتان درباره توقعات و انتظاراتتان گفت‌وگو کنید. کارهای خانه را چگونه تقسیم خواهید کرد؟ آیا یک نفر باید کار کند و یک نفر بچه‌داری؟ ترس‌هایتان چیست؟ آیا فکر می‌کنید رابطه شما تغییر خواهد کرد؟ آیا احساس می‌کنید کودک بین شما فاصله می‌اندازد؟

خودخواهی را کنار بگذارید. این کار ساده‌ای نیست. کودک به شما احتیاج دارد، همسرتان نیز به شما وابسته است و خود شما به هر دوی آنها نیاز دارید. بعداز تولد فرزند شما مجبورید کمی فداکار باشید، اگر جروبحثی رخداد کوتاه بیایید. اگر کمبود عاطفی پیداکردید، تحمل کنید و پایان بخش سوءتفاهمات باشید. اگر همسرتان صمیمانه رفتار نمی‌کند نادیده بگیرید! اگر ظاهرش آشفته است، فراموش کنید!

از حقوق مشترکتان دفاع کنید. اجازه ندهید توجه بی‌وقفه به کودک حقوق زناشویی‌تان را پایمال کند. شما باید باهم وقت بگذرانید. گفت‌وگو کنید و احساساتتان را بیان کنید. مطمئن باشید که وقت‌های خالی وجود دارند و اگر خودتان بخواهید می‌توانید آنها را تبدیل به فرصتی برای باهم بودن کنید.

هردوی شما نیاز دارید که از سوی همسرتان حمایت، تایید و فهمیده شوید. پس یاد بگیرید بدون اینکه بخواهید یکدیگر را نصیحت کنید فقط شنونده و حامی باشید. وقتی همسرتان از احساسش با شما حرف می‌زند بدون اینکه بخواهید او را نصیحت کنید، یا تایید و ردش کنید به حرف‌هایش گوش کنید. نگران این مسئله نباشید که اگر شما هم در آن لحظه از احساستان نگویید حقتان ضایع می‌شود. مطمئن باشید نوبت شما هم می‌شود.

بسیاری از مردان آمادگی روحی همکاری در رسیدگی به امور خانه و بچه را دارند. اگر آنها از انجام این کار امتناع می‌کنند یا بخاطر نوع تفکر و فرهنگی است که درآن پرورش شده‌اند و یا بخاطر سخت‌گیری‌های زنان است که فکر می‌کنند مردها نمی‌توانند بچه را تمیز کنند، خانه جارو کنند و یک شب بخاطر کودک بیدار بمانند. مسئله در اینجا فقط طرز تفکر شماست. به عنوان یک مرد از مسئولیت‌هایتان شانه خالی نکنید. تعویض پوشک بچه تخصص نمی‌خواهد و یک کار انسانی است و همکاری شما با همسرتان بسیار در رابطه‌یتان با او و حتی در احساس صمیمیت با کودکتان مهم و ضروری است. به عنوان یک زن به همسرتان اعتماد کنید او هم می‌تواند خانه را جارو کند و یک غذای ساده برای خانواده اش درست کند. اجازه بدهید او در رابطه نزدیکتری با شما و فرزندش قرار بگیرد.

رفت وآمدهای فامیل و دوستان بعداز به دنیا آمدن کودک می‌تواند یک معضل شود. شما، همسرتان و کودک نیاز به آرامش دارید پس اجازه ندهید محبت‌ها و دلتنگی‌های افراطی مادربزرگ‌ها، خاله و عمو آسایش‌تان را سلب کند. برای رفت وآمدها حدومرز قابل شوید و بدون رودربایستی اعلام کنید که شرایط پذیرایی مفصل ازآنها را ندارید. زایمان، شب‌بیداری‌ها و خستگی ناشی از تغییرات به شما این حق را می‌دهد تا قاطعانه به درخواست‌های غیرضروری دیگران «نه» بگویید.

از همان ابتدای تولد سعی کنید برنامه‌های مشترک و دونفره داشته باشد. کودک را به یکی از اعضای خانواده بسپارید و با همسرتان به سینما، پارک یا به هر تفریح مشترکی که از قبل داشتید بروید. اگر از همان اول برای این کار برنامه‌ریزی نکنید و بگویید «فعلاً بچه خیلی کوچیکه و فرصت زیاده» یک روز خواهید دید که مدتها گذشته و شما همه وقتتان را فقط با بچه گذرانده‌اید و هرگز باهم نبوده‌اید.

همگام با بزرگ شدن کودک، شما باید راهکارها و روشهایتان را نیز تغییر بدهید. مثلاً وقتی کودک به یکسالگی می‌رسد نحوه تربیت او بسیار مهم است. اختلاف نظر شما درباره اینکه کودکتان را چگونه هدایت کنید می‌تواند عاملی برای فاصله افتادن بین شما و همسرتان شود. سعی کنید پیش از شروع یک مرحله جدید در زندگی‌تان درباره آن با همسرتان گفت‌وگو کنید، انتظاراتتان را بیان کنید و به توافق برسید. مطالعه، بهره‌گیری از تجربیات زن وشوهرها و کمک گرفتن از مشاور می‌تواند توافقات شما را بیشتر کند.

اجازه ندهید خستگی، بی‌حوصلگی و استرس در رابطه جنسی‌تان تاثیر بگذارد. درباره این مسئله بدون خجالت با همسرتان گفت‌وگو کنید و اگر احساس می‌کنید شرایط روحی و جسمی‌تان انگیزه برقراری رابطه را گرفته است به پزشک و روانپزشک مراجعه کنید. بی‌انگیزگی شما در این مسئله زنگ خطر مهمی برای رابطه زناشویی شما است.

احتمال اینکه بعد از تولد فرزندتان دچار احساسات یا سوءتفاهمات غیرواقعی شوید بسیار زیاد است. مثلاً به هر حرکت همسرتان مشکوک شوید و آن را معنی‌دار بدانید. مثلاً اگر یک شب همسرتتان با بی‌حوصلگی جوابتان را داد نتیجه بگیرید که او به شما بی‌توجه است. به احساستتان فکر کنید و پیش از اینکه مطمئن شوید آنها واقعی هستند دادوقال راه نیندازید و همسرتان را قضاوت نکنید.