همسایه محترم لطفا مزاحم نشوید

زندگی آپارتمانی فرهنگ و الزاماتی دارد که باید به آن گردن نهاد و از آن تبعیت کرد

از روزگاران قدیم و در خانواده‌هایی که در علم جامعه‌شناسی به خانواده‌های گسترده معروف بودند، اعضای خانواده با فرزندان و عروسان و نوه‌ها و گاه سایر اعضای فامیل در کنار هم زندگی می‌کردند. در آن زمان‌ها که البته در حال حاضر نیز نمونه‌های بسیاری از آن در شهرهای کوچک تر و در روستاها دیده می‌شود،خانواده‌های گسترده بدون داشتن مشکلاتی که امروزه از آن با عنوان زندگی آپارتمان‌نشینی نام برده می‌شود زندگی می‌کردند. هر چند که آن نوع زندگی نیز به لحاظ کمبود امکانات و گسترده نبودن رفاه امروزی، دارای مشکلاتی بود اما دست کم در زندگی سنتی دغدغه‌ای به نام زندگی آپارتمان‌نشینی وجود نداشت.

در اینجا لازم است که از این جمله تکراری و آشنا استفاده کنیم.جمله‌ای که بارها و بارها شنیده‌ایم. زندگی آپارتمانی مختصات و فرهنگ و الزاماتی دارد که باید به آن گردن نهاد و از آن تبعیت کرد و باز این جمله تکراری نیز باید اضافه شود که متاسفانه بسیاری از مردم هنوز با فرهنگ آپارتمان‌نشینی آشنا نیستند.

در تهران که سالیان سال است زندگی آپارتمانی در جریان است، هنوز شاهدیم که مشکلات، اختلافات و درگیری‌هایی به دلیل آشنا نبودن و یا تن ندادن به الزامات زندگی آپارتمانی پیش می‌آید. مشکلاتی که متاسفانه نبودن قانون یا اجرایی نشدن و نداشتن ضمانت اجرایی یا کوچک پنداشته شدن آن کمتر در مسیر قانونی پیش می‌رود و در بسیاری موارد به رفتار‌های ناهنجاری همچون درگیری میان همسایه‌ها می‌انجامد.

در واقع آشنا نبودن با فرهنگ آپارتمانی و نیز نبودن استاندارد رفتاری همه‌گیر همراه با پشتوانه قانونی برای برخورد با کسانی که از آن سرپیچی می‌کنند، موجب شده و می‌شود که به عنوان مثال برای جای پارکینگ، نپرداختن حق شارژ و مشکلاتی حتی کوچک‌تر، اعضای ساکن در یک مجتمع آپارتمانی با یکدیگر درگیر شوند و چه بسا این درگیری به حادثه‌ای جبران ناپذیر منجر شود. آن‌گاه که حادثه جبران‌ناپذیر رخ داد و کسی زخمی برداشت،یا جراحتی بر او  وارد شد یا حتی خدای ناکرده جنازه‌ای روی زمین ماند، شکایت و شکایت بازی آغاز و متولیان امر شروع به رسیدگی به پرونده‌هایی می‌کنند که به دلیل یک اختلاف کوچک و به دلیل حل نشدن آن از سوی مراجعی که باید باشند و نیستند و اگر هستند کار خاصی نمی‌کنند، رخ داده است.

با اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها مشکلات و اختلافات خانوده‌ها و خانوارهای آپارتمان‌نشین رو به افزایش است و در نتیجه دیده شده و شنیده شده که دامنه و تعداد پرونده‌های شکل گرفته نیز افزایش یافته است. نمونه‌هایی وجود دارد که اختلافاتی از این حیث ایجاد شده و چند خانوار زیر بار شرایط مورد قبول سایر همسایگان نمی‌روند و در مقابل مراجع رسیدگی به چنین اختلافاتی در برخورد و حل اختلاف چندان دقت نمی‌کنندو ممکن است کار به جاهای باریک بکشد.

بنابراین، آموزش درست زندگی شهری و آپارتمانی بویژه اکنون که با اجرای طرح‌هایی مانند مسکن مهر در بسیاری از شهرهای کوچک و بیگانه با زندگی این چنینی نیز شاهد احداث واحد‌های آپارتمانی هستیم، ضروری می‌نماید.

در دیگر شهرها نظیر تهران نیز به نظر می‌رسد اهتمام جدی‌تری باید از سوی متولیان صورت گیرد تا کسانی از نبود یا تعلل این متولیان و نجابت مردم سوء استفاده نکنند و در امنیت و آسایش واحدهای مسکونی اخلال نکنند.

این مساله یعنی حساب و کتاب داشتن زندگی آپارتمانی در مجتمع‌های بزرگ و انبوه، تقریبا جا افتاده و با داشتن مدیر و هیات مدیره قطعا برخورد قانونی و مناسب با کسانی خواهد شد که در امور مجتمع‌های بزرگ خلل ایجاد می‌کنند و با این حساب کمتر مجال دست به یقه شدن برای مواردی مانند جای پارک یا حق شارژ پیش می‌آید.

اما فراموش نکنیم که حجم بالایی از آپارتمان‌نشینی در تهران و دیگر شهرها، آپارتمان‌نشینی در مجتمع‌های کوچک چند واحدی است. کاش مراجع قضایی بویژه شورای حل اختلاف به صورت جدی‌تری در این خصوص وارد عمل شود و کاش شهرداری‌ها نیز در بعد آموزشی، مردم را با این مساله آشنا کنند که چگونه باید در زندگی آپارتمانی رفتار کرد.

صولت فروتن