ماهیت صوفی گری

▪ صوفی گری چیست و چه شأن و جایگاهی در میان ارزش ها و آموزه های اسلام ناب دارد؟
ـ در صدر اسلام پیروان رسول خدا(ص) با نام های «مسلمان»، «عابد»، «صحابه»، و «شیعه» شناخته می شدند اما واژه «صوفی» …

صوفی گری چیست و چه شأن و جایگاهی در میان ارزش ها و آموزه های اسلام ناب دارد؟

ـ در صدر اسلام پیروان رسول خدا(ص) با نام های «مسلمان»، «عابد»، «صحابه»، و «شیعه» شناخته می شدند اما واژه «صوفی» از قرن دوم هجری پدید آمد. عده ای که خود را از جامعه و سرنوشت مسلمانان کنار کشیده بودند با نام «صوفی» شناخته شدند.

به لحاظ تاریخی اینان سابقه زیادی دارند. در زمان جنگهای اسپارت در یونان باستان، آنان که شهامت جنگ را نداشتند به گوشه نشینی پرداخته و از جنگ فرارکردند. صوفیانی که در عالم اسلام پدید آمدند تحت تاثیر رهبانیت مسیحی و ریاضت های غیرشرعی مرتاضان هندی بودند. اولین «خانقاه» را یک معمار مسیحی مصری برای ابوهاشم صوفی در کوفه ساخت. معمولا این صوفیان یا دراویش در برابر ائمه اطهار(ع) موضع گیری می کردند.

تصوف دارای فرقه های بسیار زیادی است. آنچه در غرب ایران شایع است فرقه اهل حق، نقشبندیه، قادریه و بکتاشیه است که غالبا اینان به مذهب اهل سنت گرایش دارند. اما دراویشی که در قم و تهران یافت می شوند غالبا نعمت اللهی بوده و پیرو سلطان محمد گنابادی هستند که وی ادعا کرده است که تصوف را از معصوم علیشاه رکنی فرا گرفته و او شخصیتی است هندی که از مرتاض های بت پرست هندی تصوف را آموخته است.

سلطان محمد گنابادی درسال ۱۳۲۷ توسط مرحوم آخوند خراسانی مرتد اعلام شد و مردم او را به قتل رساندند. پس از وی فرزند او ملاعلی نور علیشاه و پس از وی فرزندش صالح علیشاه قطب دراویش شد. پس از او سلطان حسین تابنده معروف به رضا علیشاه قطب آنان شد که درسال ۱۳۷۱ شمسی از دنیا رفت. وی در زمان طاغوت از طرفداران و مدافعان نظام پهلوی بوده به طوری که ارتشبد نصیری رئیس ساواک و اسدالله علم از مریدان وی گردیدند.

شهید ثانی(ره) در کتاب درایه خود فرموده: «صوفیه جعل حدیث را جایز دانسته و به نفع خود حدیث جعل می کنند». شیخ مفید(ره) رساله ای در مذمت و رد آنان تالیف کرده و شیخ حرعاملی کتاب اثنا عشریه را در نکوهش اینان به نگارش درآورده است.دراویش غالبا طرفدار اباحه گری بوده و به شریعت یا احکام فقهی متعهد نبوده و به اسم آنکه طرفدار طریقت و باطن دین هستند ظواهر شرع را زیر پا می گذارند و در مساجد شرکت نمی کنند. ولی در خانقاه که شرکت در آن به فتوای مراجع حرام است شرکت می کنند.

اما سه نکته پایانی

۱) بسیاری از صوفی های فعلی ایران از وضعیت سران خود بویژه در گذشته اطلاع صحیح و جامعی ندارند بنابراین می توان گفت فریب مباحث به ظاهر معنوی و عرفانی مرشدان خود را می خورند.

۲) از سالها پیش آیت الله العظمی بروجردی قصد از بین بردن خانقاه صوفی ها را داشتند که متاسفانه ابزار قانونی آن را نداشتند. پس از پیروزی انقلاب، سران صوفیان در لوای آزادی عمل مذاهب در ایران به شدت بر فعالیت خود افزودند تا جائی که تبدیل به یک ابزار برای سیاسیون و دولت های خارجی در ایران شده اند.

۳) علمای ما به خوبی درباره فرقه های منحرف تحقیق داشته اند و علت مخالفت و نقد خود را به این فرقه ها خصوصا صوفی گری اعلام کرده اند. کتاب جلوه حق تالیف حضرت آیت الله مکارم شیرازی یکی از این کتابهاست که ۴۰ سال پیش تالیف شده است.