چالش های یک رقابت

جناح اصولگرایان با تشکیل گروه ۵ ۶ سعی کرد تا همه اصولگرایان ازهمه طیف ها را درخود جای دهد با وجود آن که حتی تا آخرین روزهای کاری این گروه اخباری مبنی بر نبود توافق همه گروه های این جناح در فهرست بندی منتشر می شد اما پس از ثبت نام نامزدها و انتشار نیمی از نامزدهای اصولگرایان از رسانه های گروهی این گونه به نظر می رسد که اصولگرایان قطعا با یک فهرست درانتخابات حاضر خواهند شد

با پایان ثبت نام نامزدهای انتخابات، وارد مرحله تعیین صلاحیت‌ها شده ایم؛ مرحله ای که همواره از سوی برخی گروه‌ها و جناح‌های سیاسی با انتقاداتی روبه روست.

درحال حاضر دو جناح اصلی سیاسی درکشور اصولگرایان و اصلاح طلبان درحال تنظیم فهرست نهایی نامزدهای خود در سراسر کشور هستند. حال ببینیم هریک از این دو جناح درچه مرحله‌ای از پیشرفت کارشان قرار دارند.

● اقتدار اصولگرایان

جناح اصولگرایان با تشکیل گروه ۵+۶ سعی کرد تا همه اصولگرایان ازهمه طیف‌ها را درخود جای دهد با وجود آن که حتی تا آخرین روزهای کاری این گروه اخباری مبنی بر نبود توافق همه گروه های این جناح در فهرست‌بندی منتشر می شد اما پس از ثبت نام نامزدها و انتشار نیمی از نامزدهای اصولگرایان از رسانه‌های گروهی این گونه به نظر می رسد که اصولگرایان قطعا با یک فهرست درانتخابات حاضر خواهند شد.

تجربه انتخابات شوراهای سوم درالزام آنان به دادن یک فهرست بسیار تعیین کننده بود. ازآنجا که افراد شاخص جناح های سیاسی درتهران نامزد می شوند چیدمان فهرست اصولگرایان در تهران نشان دهنده تصمیم نهایی برای ارائه فهرست واحد است.

اما دراین فهرست جناح اصولگرایان سنتی از وزن بیشتری برخوردارشده است و هواداران دولت و گروه محسن رضایی کمترین تعداد را به خود اختصاص داده اند. ممکن است مذاکرات برا ی نیم دیگرفهرست ادامه یابد اما خبرها حاکی ازآن است که قالیباف تصمیم به ارائه فهرست جداگانه ندارد.

اگر این خبر صحت داشته باشد نشان دهنده موفقیت گروه ۵+۶ در ایجاد ائتلاف است. اما مهمترین نکته فهرست ارائه شده اصولگرایان بعد از وحدت جناحی‌، کاهش وزن دولت و هواداران آن درانتخابات آینده و پذیرش این شرایط از سوی هواداران احمدی نژاد است. این موضوع می تواند با عث اقتدار بیشتر مجلس هشتم دربرابر دولت تلقی شود.

● و اما دوم‌خردادی‌ها

گروه‌های حاضر در جریانات اصلاح طلب هنوز نتوانسته اند فهرست نهایی خود را آماده کنند. این امرناشی ازشرایطی است که آنان معمولا درانتخابات با آن روبه روهستند درحالی که اصولگرایان این محدودیت را ندارند.

تائید و رد صلاحیت‌ها دغدغه همیشگی اصلاح طلبان بوده است. آنها معمولا نامزدهای بیشتری را دراین مرحله ازدست می دهند لذا باید صبرکنند تا پس از پایان مرحله رسیدگی به صلاحیت‌ها فهرست خود را نهایی کنند.

این جناح از این که بر برخی نامزدهایش تاکید کند و نام آنهارا فهرست به عنوان نفرات برتر قراردهد نیز ابا می کند زیرا ازاین بیم دارد که این افراد رد صلاحیت شده و مهم بودنشان در فهرست باعث رد صلاحیتشان شود. دومین دلیل ارائه نکردن فهرست نیمه نهایی اصلاح طلبان ناشی از نداشتن ائتلاف ۱۰۰درصدی در این جبهه است.

حزب اعتماد ملی تقریباً راه مستقلی را درپیش گرفته و بعید است به ائتلاف کامل با جبهه اصلاحات برسد.

این حزب با در نظر گرفتن تجربه حمایت‌نکردن اصلاح طلبان از کروبی در دور نهم ریاست جمهوری و کسب آرای غیرمنتظره درآن انتخابات، قصد دارد بدون تکیه به هرجریان یا گروهی وارد رقابت‌های انتخاباتی ریاست جمهوری آینده شود.

این حزب اینک درابتدای راه برای کسب بیشترین کرسی‌های حزبی در مجلس هشتم مستقل از همه جریانات اصلاح طلب می‌اندیشد. کروبی قصد دارد مانند انتخابات گذشته و با سر دادن برخی شعارها، بخشی از اقبال عمومی را جلب کرده و رای گیری کند.

او اینک با کار فشرده حزبی و دردست داشتن رسانه ای مانند روزنامه اعتماد ملی سعی دارد به بخشی از کرسی‌های مجلس هشتم دست یافته و حداقل اقلیتی قدرتمند تر از اقلیت مجلس هفتم را شکل دهد.

کروبی اصرار دارد که روی خود ونیروها یش وتوانمندی آنها سرمایه گذاری کند تا در انتخابات آینده محتاج حمایت سایر طیف‌های اصلاح طلبان نشده و به عبارتی هم بدهکار نشود و هم ثابت کند که بدون حمایت نیز می‌تواند به اهدافش برسد.

همسر کروبی نیز که بیش از خود کروبی نسبت به مسائل انتخابات دوره نهم منتقدتر و حساس‌تر است رسما ائتلاف دیگری را شکل داده که متشکل از گروه‌هایی هستند که پایگاه کمتری درمیان اصلاح طلبان داشته و امید زیادی به گنجاندن نام نامزدهایشان در فهرست اصلاح طلبان ندارند.

و اما بخشی ازاصلاح طلبان که هواداران‌ هاشمی‌ رفسنجانی هستند نیز به دو صورت در انتخابات عمل کرده‌اند؛ گروه کارگزاران که یکی از پایه‌های ائتلاف اصلاح طلبان است و به شکل فعال در ائتلاف اصلاح‌طلبان حضور دارد.

اما دیگر حزب حامی هاشمی‌رفسنجانی یعنی حزب اعتدال و توسعه از ثبت نام نامزدهایش درانتخابات تهران خودداری کرده است. اگرچه هنوز معلوم نیست چرا اعضای شاخص این حزب به ناگهان از حضور در انتخابات خودداری کرده اند، اما قرار بود جریان اعتدال‌گرایان را به عنوان ضلع سوم انتخابات راه اندازی کنند.

با خروج عملی حزب اعتدال و توسعه از فرایند رقابت‌های انتخاباتی‌، مشکلات جناح اصلاح طلبان برای رسیدن به ائتلاف کمتر می‌شود.

اگر بخواهیم پیش بینی واقع گرایانه تری درمورد وضعیت اصلاح طلبان داشته باشیم باید بگوییم با توجه به اختلافات فراوان در چینش نامزدهای دوم‌خردادی در انتخابات پیش‌رو ، ائتلاف اصلی حول فهرست اعتماد ملی شکل خواهد گرفت و به این ترتیب کروبی ثابت خواهد کرد که علاوه بر فهمیدن نبض مردم‌، حساسیت‌های نظام را نیز بهتر می‌شناسد.

با اصرار در حرکت مستقلانه حزب اعتماد ملی، شکاف در بین دوم خردادی‌ها قطعیت بیشتری یافته؛ به عکس اصول‌گرایان که این روزها طعم وحدت را بیشتر می‌چشند.

زهرا ابراهیمی