پرهیز از مبالغه

عبدالله شریک عامری از پدرش نقل کرده است که: من بر علی(ع) وارد شدم و به حضرت عرض کردم: عده ای در مسجد جمع شده اند و خیال می کنند تو پروردگار آنها هستی! امام فرمود: آنها را بیاورید. سپس …

عبدالله شریک عامری از پدرش نقل کرده است که: من بر علی(ع) وارد شدم و به حضرت عرض کردم: عده ای در مسجد جمع شده اند و خیال می کنند تو پروردگار آنها هستی! امام فرمود: آنها را بیاورید. سپس به آنها فرمود: شما چه می گویید؟ گفتند: انت ربنا و خالقنا و رازقنا. تو پروردگار، خالق و روزی دهنده ما هستی! امام فرمود: وای بر شما! من بنده خدا هستم. مثل شما می خورم و می آشامم همانطور که شما می خورید و می آشامید.

اگر اطاعت کنم خدا به من ثواب می دهد و اگر نافرمانی کنم می ترسم که مرا عذاب کند. از خداوند بترسید و از گفتارتان توبه کنید! آن گروه حرف حضرت را قبول نکردند و بر عقیده باطل خویش اصرار کردند، حضرت آنها را از خود راند و رفت. فردای آن روز آن گروه نزد امام آمدند و ادعایشان را تکرار کردند و حضرت به آنها فرمود: شما گمراهید!(۱)

۱-ذخائر العقبی و قضاوت های امیرالمومنین(ع)، ص ۱۰۹