مرز میان شایعه و خبر در قرن بیست و یکم درهم ریخته است

انتخابات دهم ریاست جمهوری ایران بی تردید در صدر یا دست کم در زمره دیجیتالی‌ترین رقابت‌های سیاسی بود. پیامک از ابرازهای اصلی اطلاع رسانی تبلیغانی در این دور از انتخابات بود. …

انتخابات دهم ریاست جمهوری ایران بی تردید در صدر یا دست کم در زمره دیجیتالی‌ترین رقابت‌های سیاسی بود. پیامک از ابرازهای اصلی اطلاع رسانی تبلیغانی در این دور از انتخابات بود. دوره پیش چندان فراگیر نشده بود. قدمت بهره گیری گسترده از پیامک در سایر کشورها هم به سختی به یک دهه می‌رسد.

پایگاه‌های اینترنتی و وبلاگ‌ها هم نقش کانونی در اطلاع رسانی داشتند. نام‌هایی همانند (فیس بوک) و (تویتر) هم گرچه از فروردین ماه وارد نظام اطلاع رسانی ایران شدند، اما احساس بسیاری از مخاطبان این است که با آن‌ها آشنایی دیرینه دارند.

تاثیرگذاری رسانه‌های نوین شگفت انگیز است. تماشای قد علم کردن فرزندان نوپا اما متنوع در برابر رسانه‌های مادر اغلب جذابیت ویژه‌یی دارد. کاربران ایرانی پیشقراول این حوزه‌اند.

گرایش به بهره‌گیری از فضای مجازی به ویژه برای کاربران غیر حرفه‌یی بعضا موجب دور شدن از واقعیت می‌شود. تصمیم‌گیری طبق داده‌های مجازی اغلب گمراه‌کننده است.

برآوردها نشان می‌دهد که در فیس بوک هم حدود ۲۰۰ هزار کاربر فعال و غیرفعال ایرانی یا به اسم ایرانی هستند که در مقایسه با جمعیت ۷۰ میلیونی بسیار اندک است. اطلاعات در این شبکه‌های اجتماعی به قدری گمراه کننده است که حتی حرفه‌یی‌ترین رسانه‌ها را هم به دام انداختند. مرامنامه بی بی سی تاکید می‌کند که خبری بایستی منتشر شود که خبرنگاران تهیه کنند یا دست کم دو منبع آن را تایید کند.

به هر روی حوزه اطلاع رسانی در دهه نخست قرن بیست و یکم به صورت غیرقابل باوری دستخوش دگرگیسی شده است. مرز میان توهم و عینیت، مجاز و واقعیت و شایعه و خبر در هم ریخته است. بکوشیم تا بحران اعتماد در میان مخاطبان فراگیر نشود.