هنر مردم داری

همه می دانند کار کردن برای کارکنان در یک نهاد یا سازمان , بدون همراهی و همگامی کارکنان به بار نخواهد نشست, همراه کردن کارکنان , جلب مشارکت و اعتماد آنان برای پیشرفتهای مادی و معنوی سازمان از جمله وظایف و کارکردهای اساسی روابط عمومی است

همه می‌دانند کار کردن برای کارکنان در یک نهاد یا سازمان ، بدون همراهی و همگامی کارکنان به بار نخواهد نشست، همراه کردن کارکنان ، جلب مشارکت و اعتماد آنان برای پیشرفتهای مادی و معنوی سازمان از جمله وظایف و کارکردهای اساسی روابط عمومی است. تقویت روابط عمومی‌ها جهت تقویت روابط عاطفی مدیران و کارکنان ، جایگاه روابط عمومی در اطلاع رسانی دولت و فرهنگ سازی در سازمانها از دیگر کارکردهای این نهاد است.

● نقش روابط عمومی در مردم داری موفق

توجه ویژه به روابط عمومی ، به عنوان نهادی که می‌تواند به صورت نظام مند، برنامه ریزی شده و سنجیده در جهت ایجاد ، حفظ و گسترش تعامل و تفاهم مدیران با کارکنان اقدام کند، بسیار حائز اهمیت است. آنچه در سالهای اخیر متأسفانه به اشکال و صور گوناگونی باعث شده ، روابط عمومی همچنان بی اثر و یا کم اثر جلوه کند، همانا اقتدارگرایی مدیران ، رواج سیستم ارادت سالاری به جای شایسته سالاری ، نگاه ابزاری به روابط عمومی ، دانای کل جلوه دادن برخی مدیران ، بیگانگی سازمانی و یا بیگانگی حرفه‌ای بسیاری از مسئولان ، پایین بودن آگاهی بعضی از کارکنان و مدیران ارشد به اهمیت و نقش روابط عمومی بوده است.

● آسیب شناسی مردم داری

همچنین کم مهارتی و مشکل فنی و ضوابط قانونی و اداری برای کار روابط عمومی‌ها ، آسیب پذیری همبستگی و روح کار جمعی در مدیران روابط عمومی و مطلق اندیشی چه در مدیران روابط عمومی و چه برخی از مدیران سازمان ، بی توجهی به طرحهای پژوهشی و افکارسنجی که همه و همه موجبات بی توجهی یا کم توجهی به افکار عمومی را سبب شده و عدم مشارکت کارکنان در تصمیم گیریها را که از دغدغه‌های جدی است، باعث شده است.

سیستم باید بگونه‌ای باشد که با گماردن مدیران علمی ارزش گرا و فرآیند محور ، مدیرانی در مصدر امور روابط عمومی‌ها قرار گیرند که از لحاظ فنی ، تخصصی ، تجربی و توانمندیهای فردی با برنامه ریزی ارتباطی ویژه و پژوهشهای افکار عمومی توانایی جلب مشارکت عمومی و اعتمادسازی در افکار عمومی را دارا باشند و فرآیند توسعه سازمانی و تحقق عملی کارکردهای روابط عمومی را به نحو مطلوبی فراهم آید. روابط عمومی‌ها تاکنون نتوانسته‌اند بطور کامل نگاه حرفه‌ای و تخصصی را در خود ایجاد نمایند؛ چرا که از یک طرف غالب مسئولان به این هنر و فن توجهی نکرده‌اند و از طرفی بسیاری از مدیران ما با کارکردهای روابط عمومی ایده‌آل آشنا نبوده‌اند.

● ارتباط مدیریت با مردم داری

مهرورزی ، عدالت گستری ، خدمت به بندگان خدا و پیشرفت مادی و معنوی به عنوان معیارهای اصلی مردم داری موفق نیاز به مکانیزمهایی دارد و یکی از این سازوکارها روابط عمومی‌ها هستند. روابط عمومی مدون و برنامه ریزی شده یکی از ابزارهای قوی مدیریت افکار است، روابط عمومی به عنوان اصلی ترین حلقه ارتباط بین مدیران و کارکنان ، مسئولیت خطیری در فرآیند دسترسی مدیران و افکار جمعی کارکنان دارند.

‌بدون شک روابط عمومی به عنوان یک «فن» و «هنر» نقش بسزایی در برقراری و تسهیل ارتباط دوسویه بین مدیران سازمان و کارکنان دارد، بطوری که امروزه کمتر سازمانی را می‌توان یافت که خود را بی نیاز از روابط عمومی بداند و در عین حال موفقیتهای چشمگیری را در زمینه‌های مورد نظر و تحقق اهداف از پیش تعیین شده بدست آورده باشد. اما اگر روابط عمومی‌ها بخواهند تأثیر گذار باشند، باید از همه نظر در «جایگاه» بایسته و شایسته خود قرار داشته باشند.

● فنون مردم داری

۱) اگر در رأس سازمانها مدیری لایق ، متین و کارآمد وجود داشته باشد، می‌تواند با به کار گماری کارگزارانی با مهارت در این موضوعات منشأ اثر در جهت تحقق اهداف سازمانی باشند.

۲) توجه جدی به افکار همه کارکنان در ایجاد حرکت ، اصلاح و جریان سازی سالم بدون در نظر گرفتن امیال و رویکردهای سیاسی مخرب که متأسفانه یکی از معضلات روابط عمومی هاست.

۳) ارائه مشاوره‌های مؤثر به مدیران ارشد سازمان که این در صورتی محقق خواهد شد که مدیر روابط عمومی بهره‌ای از علوم مشاوره‌ای ، روانشناسی ، علوم تربیتی ، جامعه شناسی ، مردم شناسی و ... داشته باشد؛ که این موضوع خلأ بزرگی در بسیاری از مدیران روابط عمومی های فعلی است.

۴) دفاع از جایگاه روابط عمومی در مقابل دخالتهای غیرمسئولانه واحدها و افراد.

۵) حفاظت از حریم سازمان در مقابل جوسازی ها ، خلاف گویی ها ، دروغ پردازی ها ، تهدیدها و ... این در حالی محقق می‌شود که مدیر روابط عمومی خود به دور از این مسائل باشد.

۶) خروج روابط عمومی از موضع انفعالی به موضع فعال (در حال حاضر بسیاری از مدیران روابط عمومی کاملاً از موضع انفعالی در مقابل مدیران برخوردار می باشند.)

۷) تغییر فرهنگ سازمانی غلط ، به این نکته باید توجه کرد، کارگزار روابط عمومی موقعی در جهت تغییر فرهنگ سازمانی می‌تواند حرکت کند که با مقوله فرهنگ آشنایی داشته و دیگر این که با علم رفتار سازمانی مأنوس باشد.

۸) ایجاد حسن رابطه بین کارکنان ، مشاوران و مدیران سازمان.

۹) کمک در جذب استعدادهای درخشان کارکنان یا به عبارتی ایجاد بستری مناسب در جهت بالندگی اندیشه کارکنان.

۱۰) تقویت ارزشها و ویژگیهای مطلوب انسانی.

۱۱) معرفی الگوهای آموزشی مناسب درون سازمانی و برون سازمانی.

۱۲) سازماندهی خبری سازمان (تلاش برای اطلاع یابی و اطلاع رسانی به موقع با روشها و ابزارهای ارتباطی.)

۱۳) تدوین نظام ارتباطی منسجم و تبلیغی شفاف و روشن.

۱۴) تغییر نگرش مسئولان نسبت به نقش روابط عمومی و جایگاه و اهمیت آن.

۱۵) جهت گیری و جهت دهی سازمان به سوی کارمند محوری.

۱۶) همکاری فعال و مستمر با مطبوعات و رسانه‌ها.

۱۷) تأکید هماهنگ بر بهبود روابط درون سازمانی و برون سازمانی.

۱۸) تنظیم برنامه مدون و سالیانه برای عمل به شعائر و برگزاری مراسم مذهبی و غیره ... .

۱۹) انعکاس انتقادات و اخبار به صورت شفاف و عدم ممیزی نمودن آن به مسئولان و دریافت بازخورد آن جهت ارائه به کارکنان.

۲۰) برگزاری جلسات داخلی بین کارکنان و مدیران به صورت ماهیانه یا فصلی.

۲۱) تهیه مقاله‌های علمی در حوزه فعالیتهای سازمان و نشر آن در رسانه‌های گروهی.

۲۲) معرفی مطلوب مقالات و تحقیقات کارکنان در سطح سازمان.

۲۳) انعکاس تجربه‌های موفق کارکنان سازمان.

۲۴) چاپ بروشور پیامهای آموزشی ، پژوهشی و دیگر فراورده‌های سازمانی.

۲۵) تهیه فیلم برای معرفی سازمان.

۲۶) ایجاد برنامه نظامند همدردی با خانواده‌های سازمان بدون تبعیض قائل شدن.

۲۷) تهیه و تنظیم منشور اخلاقی روابط عمومی سازمان.

اگر مدیران سازمانی می‌خواهند هنر مردم داری را تحقق بخشند، لازمه آن بکار گیری مدیران روابط عمومی کاردان ، متخصص ، بااخلاق و هنرمند در برقراری ارتباط با مخاطبان است. به هر حال می‌توان گفت دوران حبس اطلاعات به سر آمده است و مردم خواهان انتشار اطلاعات شفاف و روشن هستند.